ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 656

ภายในห้องบรรทมสะอาดสะอ้าน มีกลิ่นยาสมุนไพรกระจายออกไปทั่วทิศ บนเตียงนั้นมีม่านปิดลงมา มองไม่เห็นคนที่นอนอยู่ด้านในนั้น

จ้วงจ้วงเดินเข้ามา เปิดม่านออก มองไปยังคนที่อยู่บนเตียง ทันใดนั้นน้ำตาก็ร่วงหล่นลงมา

นางเกลียด แต่ก็ยังปวดใจ

ความโกรธ ความเศร้าเสียใจที่อัดแน่นอยู่ ในนาทีนี้ ดูเหมือนว่าจะสลายไป

นางถอนหายใจออกมายาว ๆ “องค์จักรพรรดิ เดิมทีข้าอยากจะมากล่าวโทษท่าน แต่เมื่อเห็นว่าท่านเป็นเช่นนี้แล้ว...”

คนที่อยู่บนเตียง หลับตาลง ไม่มีการตอบสนองใด

แต่เมื่อลู่กงกงได้ยินคำเช่นนี้ ร่างกายก็สั่นเทาขึ้นเล็กน้อย

จ้วงจ้วงนั่งลงตรงขอบเตียงนั้น เมื่อมองเห็นชายหนุ่มที่เคยหล่อเหลามาก่อน ตอนนี้กลายเป็นเช่นนี้ ในใจก็รู้สึกเจ็บปวดราวกับเข็มทิ่มแทง

“หลายปีมานี้ ท่านมอบสิ่งของให้ข้ามากมาย ความรุ่งโรจน์ มั่งคั่ง เงินทอง ทรัพย์สมบัติ ศักดินานับพันลี้ แต่ไม่มีสิ่งใดที่ข้าอยากได้ ของพวกนี้ ท่านเอากลับไปให้หมดเถิด พรุ่งนี้ข้าจะส่งกลับคลังของแคว้น”

“เดิมทีข้ามีเรื่องมากมายที่จะถามท่าน แต่มาตอนนี้คิด ๆ ดู แล้วจะมีความหมายอะไรกัน? ล้วนผ่านไปตั้งนานแล้ว ข้ายอมที่จะเชื่อว่าท่านไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายข้า เหมือนว่าท่านไม่มีทางเลือก แต่ท่านก็ยังคงรักข้า เช่นนี้ในใจข้าก็รู้สึกสบายขึ้นมา”

“ทว่า องค์จักรพรรดิ วันเวลาเหล่านี้จะให้ข้าผ่านมันไปได้อย่างไร? ปกป้องความมั่งคั่งคับฟ้านี้ ยอมรับความอดทนต่อความสิ้นหวังนี้ สิบเอ็ดปี ข้าผ่านมาแล้ว ก่อนที่จะรู้ทุกอย่างนี้ ถึงแม้ว่าจะเจ็บปวดเศร้าสร้อย แต่กลับสามารถปลอบใจตนเองว่า ข้ายังมีญาติสนิท ข้ายังมีคนที่รักข้า ทว่าในตอนนี้ ท่านจะให้ข้าทำอย่างไร?” น้ำเสียงของนางยิ่งเบาลง แทบจะไม่ได้ยิน เผยความเจ็บปวดและสิ้นหวัง

“ข้ายังจำได้ ในตอนที่ท่านยังคงเป็นรัชทายาทนั้น ท่านเคยบอกกับข้า รอเมื่อท่านได้เป็นองค์จักรพรรดิ ข้าต้องการอะไร ท่านล้วนแต่จะมอบให้ข้า ท่านถามว่าข้าอยากได้อะไร ข้าคิดอย่างตั้งใจอยู่นาน จากนั้นก็บอกกับท่าน ข้าอยากให้ท่านยิ้ม อยากให้ท่านยิ้มอย่างมีความสุข เพราะว่าตั้งแต่ที่ข้าเริ่มเข้าใจเรื่องราวนั้น ท่านถูกเสด็จพี่ดุด่ามาโดยตลอด ท่านไม่มีความสุข ท่านใช้ชีวิตโดยที่ไม่มีความสุขแม้แต่น้อย หลายครั้งที่ข้าเห็นท่านดื่มเหล้าเมามายแล้วแอบร้องไห้ออกมา เพราะถึงแม้ว่าเสด็จพี่จะมอบตำแหน่งรัชทายาทให้กับท่าน แต่ก็ไม่ได้รักท่านเลย”

“ข้าเคยคิดที่จะมอบความสุขทุกอย่างที่มีอยู่บนโลกนี้มอบให้ท่านทั้งหมด แล้วใครจะคาดคิดกันว่า ภายหลังท่านจะมาแย่งชิงความสุขที่มีทั้งหมดของข้าไป? ช่างน่าขันจริง ๆ”