ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 657

จื่ออันถูกหวงไท่โฮ่วเรียกตัวเข้าวัง ในใจก็พอจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

มู่หรงเจี๋ยเองก็อยู่ในจวน นางเอ่ยถาม “หากว่าหวงไท่โฮ่วทรงตรัสถาม จะบอกความจริงออกไปหรือไม่?”

มู่หรงเจี๋ยคิดอยู่ครู่หนึ่ง “เจ้าตัดสินเองเถิด”

จื่ออันเองก็ยากที่จะตัดสินใจได้ เรื่องนี้หวงไท่โฮ่วจะต้องทรงรู้อย่างแน่นอน อย่างน้อยก็ต้องรู้บางส่วน หากว่าบอกออกไปแล้ว นางจะต้องเสียหน้า

มู่หรงเจี๋ยเงยหน้าขึ้นมองยังนาง เอ่ยออกมาอย่างเรียบเฉย “ไม่มีอะไรให้ยากลำบากใจ”

จื่ออันเหลือบมองเขา ใบหน้ามีรอยยิ้มแต้มอยู่เล็กน้อย “ตกลง ข้ารู้แล้ว”

มู่หรงเจี๋ยนั้นรักจ้วงจ้วง เขาไม่ได้ส่งผลใดต่อการตัดสินใจของนาง เพราะว่าคนที่หวงไท่โฮ่วเรียกหานั้นไม่ใช่เขา

เขารู้ว่าท้ายที่สุดแล้ว นางจะเอ่ยออกมา อันที่จริงแล้วเขาหวังให้นางเอ่ยออกมา เพราะว่าหากว่าหวงไท่โฮ่วทรงรู้เรื่องนี้ เช่นนั้นนางก็ติดค้างคำอธิบายกับจ้วงจ้วง

จื่ออันมาถึงยังวังโซ่วอัน หวงไท่โฮ่วก้าวถอยหลัง จ้องมองนางแล้วตรัสถาม “องค์หญิงใช้เชือกบ่วงบาศจากเจ้า เพื่อเข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิ เจ้ารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นใช่หรือไม่?”

จื่ออันพยักหน้า “รู้เพคะ”

“เกิดอะไรขึ้น? พอจะบอกกับข้าได้หรือไม่?” ท่าทีของหวงไท่โฮ่วเปลี่ยนไป จึงเอ่ยถามออกมา

จื่ออันเงยหน้าขึ้น มองท่าทีของหวงไท่โฮ่วที่เผยความตึงเครียดออกมา “หวงไท่โฮ่ว องค์หญิงรู้เรื่องที่เกิดขึ้นในปีนั้นแล้ว นางรู้ว่าเป็นองค์จักรพรรดิที่ออกคำสั่งกับเซียวเซียว ไม่ให้เขาแต่งงานกับจ้วงจ้วง หานชิงชิวเองก็ทำตามคำสั่งของพระองค์ เพื่อให้ไปหลอกล่อเซียวเซียว”

สีหน้าของหวงไท่โฮ่วซีดเซียวขึ้นมาในทันที สองแขนของนางค่อย ๆ วางลง ทว่ากลับพยายามใช้แรงกำพนักแขนเก้าอี้อย่างหนัก อารมณ์ในดวงตาเปลี่ยนไปซับซ้อนขึ้นมา