นางสนมเหมยนำตัวมหาเสนาบดีเซี่ยและหลิงหลงฟูเหรินเข้าไปในห้องโถง
นางสนมเหมยก้าวไปข้างหน้า คุกเข่าลงบนพื้น “หม่อมฉันทรงเป็นห่วงหวงไท่โฮ่ว ขอให้หวงไท่โฮ่วมีสุขภาพที่แข็งแรงยิ่งยืนนาน”
หลังจากการคำนับของนางสนมเหมย มหาเสนาบดีเซี่ยได้นำหลิงหลงฟูเหรินเดินไปข้างหน้า “กระหม่อมตั้งใจเป็นพิเศษที่จะพาฟูเหรินเข้าไปในวัง เพื่อต้อนรับหวงไท่โฮ่ว ถวายพระพรหวงไท่โฮ่ว”
หวงไท่โฮ่วหรี่ตา “มหาเสนาบดีเซี่ยมาแล้วเหรอ? รีบลุกขึ้นเถอะ”
มหาเสนาบดีเซี่ยคุกเข่า ร้องไห้ออกมาทันที “ข้าน้อยมิบังอาจ! ข้ายังมีความผิด!”
หวงไท่โฮ่วตกใจ “เกิดเรื่องอะไรขึ้น? เจ้าร้องไห้ทำไม?”
หลิงหลงฟูเหรินก้มศีรษะ ใบหน้าของเธอมีน้ำตา “หวงไท่โฮ่วมองทะลุปรุโปร่ง นางสนมเข้ามาในวังในวันนี้กับฟูจุน เพื่อมาสารภาพบาป”
หวงไท่โฮ่วตรัสถามด้วยความประหลาดใจว่า “เจ้ามาสารภาพบาปอะไรกัน?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...