ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 694

“ไม่รู้เช่นกัน เขาบอกเพียงแต่ว่าจะมอบข้าเป็นรางวัลให้กับทั้งสองคนนั่น” อี๋เอ๋อร์เช็ดน้ำตาออกมา ใบหน้ากลมของนางยังคงมีน้ำตาไหลนอง ทำให้จื่ออันเองก็อดที่จะรู้สึกสงสารไม่ได้

“สี่ตา ถอยไป!” หลิวเย่ว์หันไปตะคอกให้กับหมาป่าตัวนั้น จากนั้นก็ย่อกายลงดึงลูกสมุนที่เหมือนตายไปแล้วครึ่งหนึ่งขึ้นมา “รัชทายาทของพวกเจ้ากันเล่า?”

ลูกสมุนคนนั้นกัดฟันเอ่ยออกมาด้วยความเจ็บปวด “อยู่ที่ห้องปีกกับพระสนมอี๋”

หลิวเย่ว์ลุกขึ้นมา หันหลังให้กับจื่ออัน “พระชายา ครั้งนี้ไม่รบกวนท่านแล้ว ท่านช่วยข้าดูแลเจ้างี่เง่านี้ก็พอ”

จื่ออันรู้ว่านางต้องการที่จะไปจัดการกับองค์รัชทายาทเพียงลำพัง อีกทั้งยังได้ยินจากลูกสมุนว่า พระสนมอี๋เองก็อยู่ด้วย เช่นนั้นแล้วนางคงจะไม่เหมาะที่จะออกหน้า และไม่ต้องการมองเห็นภาพฉากที่ร้อนแรง

“ตกลง!” จื่ออันเอ่ย

หลิวเย่ว์นำหมาป่าสี่ตาเดินออกไป ทำให้คนรู้สึกได้ถึงความประทับใจอย่างยิ่ง

จื่ออันถอดเสื้อคลุมออกมาให้อี๋เอ๋อร์สวม เอ่ยถามออกมาเสียงเบา “ไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่?”

“ไม่เป็นไร พวกเขาทุบตีข้า ทั้งยังถอดเสื้อผ้าของข้า ไม่รู้ว่าต้องการจะทำอะไรกันแน่” อี๋เอ๋อร์เอ่ย

จื่ออันอดที่จะประหลาดใจไม่ได้ อี๋เอ๋อร์ผู้นี้ไร้เดียงสาจนเกินไป หรือว่าถูกปกป้องมากจนเกินไปกันแน่? ทำไมเรื่องเช่นนี้นางก็ยังคงไม่รู้?

ไม่น่าแปลกที่หลิวเย่ว์เรียกนางว่าคนงี่เง่า

ทันใดนั้น ในหัวของนางก็เกิดความคิดสว่างวาบขึ้นมา จึงได้เอ่ยกับอี๋เอ๋อร์อย่างหนักแน่น "พวกเขาต้องการจะดูหมิ่นเจ้า รู้หรือไม่? หากว่าอ๋องเหลียงเอ่ยถามเจ้า เจ้าก็บอกเขาไปว่า เจ้าถูกคนขององค์รัชทายาทดูหมิ่นเข้า”

อี๋เอ๋อร์มองยังนาง “อ๋องเหลียงคือพี่ชายหัวโตหรือ?”

“ใช่แล้ว เจ้าไม่รู้สถานะของเขาอย่างนั้นหรือ?” จื่ออันเอ่ยถาม

อี๋เอ๋อร์รู้สึกปวดใจขึ้นมา “เขาบอกว่าตระกูลของเขาทำการค้าขาย เช่นนั้นเขาก็หลอกข้าหรอกหรือ?”

“เด็กโง่ บนโลกใบนี้เต็มไปด้วยคำโกหกหลอกลวง แต่ทว่าก็มีคำโกหกบางอย่างที่ไปเพราะความหวังดี ที่เขาบอกกับเจ้านั้น ล้วนแต่เป็นเพราะเจตนาที่ดี เดิมทีนั้นไม่ได้ต้องการที่จะทำร้ายเจ้า” จื่ออันเอ่ย