ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 708

คนกลุ่มหนึ่งลงมาจากฟ้าราวกับภูตผี ล้อมกรอบเขากันเข้ามา ขวางทางเขาเอาไว้

เฉินฉู่ที่เต็มไปด้วยความโกรธ เมื่อครู่นี้นั่งมองลงมาจากบนหลังคาอยู่นานแล้ว รอให้เขาเข้าไปด้วยตนเอง ทว่าไม่คิดเลยว่าเขากลับไม่กล้าที่จะเข้าไป สุดท้ายแล้วยังหันหลังกลับแล้วจะจากไปอีก ช่างน่าโมโหจริง ๆ

“นี่มันน้องชายเซียวหรือไม่? ในเมื่อมาแล้ว ก็เข้าไปนั่งกันด้านในเสียก่อนเถิด” เฉินฉู่ยิ้มแล้วเอ่ยออกมา พร้อมทั้งวาดแขนลงบนไหล่ของเซียวท่าแน่น

เดิมทีนั้น เซียวท่าเป็นคนที่หุนหันพลันแล่น ภายหลังเมื่อตระหนักได้อย่างแน่ชัดแล้ว ในตอนที่ต้องการจะจากไปก็ถูกพี่น้องตระกูลเฉินขัดขวางเอาไว้ ก็อดไม่ได้ที่จะตื่นตระหนกขึ้นมา “ข้า ข้ายังมีเรื่องสำคัญให้ต้องทำ คงจะไม่เข้าไปแล้ว”

“มาก็มาถึงแล้ว อีกทั้งยังนำของมาด้วย คงจะไม่ดีนัก” เฉินหลงดึงเขาเข้าไป ของที่อยู่บนกายก็ถูกพี่น้องตระกูลเฉินแย่งไปก่อนแล้ว

“ไม่ อย่าเลย ข้าเปลี่ยนเป็นวันอื่นค่อยกลับมาใหม่ มีเรื่องสำคัญที่ต้องกระทำเข้าจริง ๆ พี่ชาย ข้า...ไม่ ท่านพ่อของข้า ข้าจะต้องไปหาท่านหมอก่อน” เมื่อเรื่องราวเร่งด่วนเข้าแล้ว เขาจึงได้นำคนในครอบครัวเข้ามาลำบากด้วย

แต่ทว่าพี่น้องตระกูลเฉินไหนเลยจะปล่อยให้เขาจากไป? หากว่าเขาไปคราวนี้ เกรงว่าแม้แต่ชีวิตของหลิวหลิ่วก็อาจจะเสียไปด้วย

เมื่อเข้ามาในห้องแล้ว เฉินหลงก็รีบร้องตะโกนออกมา “เร็ว รีบไปตามท่านย่ามาเร็วเข้า”

เซียวท่าถูกกดลงบนเก้าอี้ ทั้งหกคนล้อมรอบเขาเข้ามา เมื่อเขาคิดจะลุกขึ้นมา ก็ถูกคนกดลงไปอีกครั้ง ร้อนรนเสียจนแทบอยากจะร้องไห้ออกมา

เขาไม่ควรที่จะร้อนรนไป เพราะเรื่องของอ๋องเหลียงและอี๋เอ๋อร์ เขาไม่ควรที่จะหุนหันพลันแล่นเช่นนี้

หย๋า เมื่อเข้ามายังจวนตระกูลเฉิน ก็เป็นเหมือนราวกับเข้าถ้ำเสือ เกรงว่าจะออกไปคงจะไม่ง่ายนัก

จากที่ไกล ๆ ก็ยังได้ยินเสียงไม้เท้าหัวมังกรของเฉินไท่จวินดังขึ้น ตามมาด้วยน้ำเสียงหยาบกระด้งของนาง “มีเรื่องเร่งด่วนอะไรกัน ถึงได้ไปขุดย่าของพวกเจ้ามาจากบนเตียงได้ จะต้องกระชากวิญญาณของพวกเจ้าออกมาเป็นแน่...”

น้ำเสียงของนางหลังจากที่เข้าไปยังห้องโถงหลักแล้วก็หยุดชะงักลงทันที ด้วยสายตาอันเฉียบคมของนาง เพียงแค่ชั่วแวบก็มองเห็นมะพร้าวลูกที่ติดกระดาษสีแดงบนโต๊ะ และเหล้าสองไห

ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวของเฉินไท่จวินเปลี่ยนเป็นใจดีขึ้นมาทันที “หย๋า หลานเขยมาแล้วอย่างนั้นหรือ?”

นางยืดหลังตรงขึ้น ส่งเสียงคำรามดังออกมา “หลานเขยมายังไม่รีบยกน้ำชามาอีก? แต่ละคนมองไม่เห็นกันหรือยังไง จะยืนตรงนี้จนตายกันหรือยังไง? รีบไป เร็วเข้า”