ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 714

อ๋องเหลียงคุกเข่าลงบนพื้น “ลูกขอคารวะเสด็จแม่!”

ฮองเฮาโบกมืออกมา ให้นางกำนัลออกไป

นางมองไปยังผ้าพันแผลบนมือของเขา มีกลิ่นยาลอยออกมา นางถอนหายใจออกมาเบา ๆ “ได้ยินมาว่า เจ้าไปถอนหมั้นที่จวนตระกูลหลินมาแล้ว”

“ใช่แล้วพ่ะย่ะค่ะ!” อ๋องเหลียงไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมา

ฮองเฮาเอ่ย “ข้าผิดหวังกับเจ้าเป็นอย่างมาก”

“คุ้นชินก็ดีแล้ว คุ้นชินแล้วก็ไม่มีทางผิดหวัง”

ฮองเฮาเมื่อเห็นว่าเขาเอ่ยออกมาอย่างไร้ชีวิตชีวา ราวกับว่ามีชีวิตอย่างได้รับความน้อยเนื้อต่ำใจมามาก เอ่ยออกมาด้วยความเศร้าเจ็บปวดและโกรธเกรี้ยว “เจ้ารู้ไหมว่าน้องชายของเจ้าบาดเจ็บสาหัสเพียงใด? อีกเพียงนิด เขาก็จะกลายเป็นเหมือนกับเจ้าก่อนหน้านั้นแล้ว ไม่มีมนุษยธรรม จนกระทั่งตอนนี้เขายังไม่มีลูก ทำไมเจ้าถึงได้โหดร้ายเช่นนี้?”

อ๋องเหลียงยิ้มออกมาอย่างเฉยเมย แต่กลับไม่เอ่ยอะไรออกมา โหดร้าย? ไม่ ในตอนต้นที่เขาถูกประกาศออกมาว่ากลายเป็นคนพิการ ไม่มีทางกลับกลายมาเป็นเฉกเช่นคนทั่วไปที่กำเนิดบุตรและธิดาได้นั้น นางยังคอยปลอบโยนมู่หรงเฉียวที่ร้องไห้อยู่ด้านข้างตลอด บอกให้เขาอย่าได้รู้สึกผิดไป

โหดร้าย เพียงแต่ไม่รู้ว่าเป็นใครที่โหดร้ายกันแน่

ฮองเฮาเมื่อเห็นว่าเขายังไม่เอ่ยคำอ่อนน้อมออกมาสักคำ ก็ทรงโกรธเกรี้ยวขึ้นมา “เรื่องนี้เจ้าคิดว่าควรจะทำอย่างไร? มีคนมากมายเห็นเจ้าทำร้ายรัชทายาท ราชครูเองก็มาถามไถ่แล้ว อีกทั้งท้ายที่สุดแล้วเสด็จย่าของเจ้าก็จะต้องรู้เข้า อย่างไรแล้ว แม่ก็ต้องให้คำอธิบายกับทุกคน”

“เสด็จแม่ต้องการจะอธิบายอย่างไร?” อ๋องเหลียงยังคงคุกเข่าลงบนพื้นดั่งเก่า เอ่ยถามออกมาด้วยท่าทีใจเย็น