ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 736

“เจ้าตามข้ามาต้าโจวใช่หรือไม่?” ซ่งรุ่ยหยางไม่ปล่อยผ่านคำพูดของนาง

“ใช่แล้ว ไม่ใช่ว่าท่านมาต้าโจวเพื่อสู่ขอองค์หญิงหรอกหรือ ข้าถึงได้ตามมา เพราะข้าคิดที่จะนำศพของอี๋เอ๋อร์คืนไปให้ท่าน ตอนมีชีวิตนางเป็นคนของข้า ตายไปแล้วเป็นผีของตระกูลซ่งของพวกท่าน อย่างไรแล้ว ในตอนที่ข้าตั้งครรภ์นั้น ท่านเองก็คิดที่จะฆ่านาง ฆ่าข้า ข้าคิดว่าข้าทำไม่ถูกกับท่าน ก็เลยจะมอบศพให้ท่าน เพื่อเติมเต็มความต้องการของท่าน”

ในที่สุดแล้วซ่งรุ่ยหยางก็ทนไม่ไหว จนต้องก่นด่าออกมา “เจ้าสติไม่ดีไปหรือว่าอย่างไร? เจ้าคิดว่าเป็นไปได้หรือที่ข้าจะฆ่าเจ้า?”

หลิวเย่ว์ตะลึงไปครู่หนึ่ง “ท่าน…ท่านกล้าที่จะพูดได้อีกเหรอ? กงซุนเยี่ยนไม่ใช่คนของท่านหรอกหรือ? เป็นเขาที่นำคนมาไล่ฆ่าข้า”

“ข้าเพียงแต่ให้เขาไปตามหาเจ้ากลับไป ที่เซี่ยจื่ออันบอกว่าข้ามีคนที่ชอบอยู่ในใจมาหลายสิบปีแล้ว แต่ก็ไม่อาจแต่งงานกับนางได้ คนนั้นก็คือเจ้า เจ้าหลบหนีไปหลายสิบปี ข้าก็ไม่อาจตามหาเจ้าได้” ซ่งรุ่ยหยางกัดฟันเอ่ยออกมา

หลิวเย่ว์ตกตะลึงไป “เป็นข้า? เช่นนั้นหลายปีมานี้ข้าไม่ใช่ว่าหนีเสียเปล่าประโยชน์หรอกหรือ?”

ทว่าทันใดนั้น นางก็รับรู้ได้ว่ามีบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง “ไม่ถูกสิ ท่านให้กงซุนเยี่ยนตามหาข้า แต่ทำไมเขาเมื่อพบข้าถึงได้ชักดาบออกมา? ข้าจะบอกท่านให้ ข้าอยากจะฟันเจ้าหมอนั่นไปตั้งหลายครั้ง หากไม่ใช่เป็นเพราะว่าข้าตั้งครรภ์อี๋เอ๋อร์แล้ว ต่อให้จะเป็นสิบกงซุนเยี่ยนก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า ข้าเกลียดเขายิ่งนัก เจ้าหมอนี่ลงมือโหดร้าย แต่ละกระบวนท่าสังหารล้วนแต่ต้องการจะให้ข้าตาย รอยบาดแผลทั้งหกบนกายของข้า มีสี่รอยที่เป็นเขาทำ”

ด้านนอกประตู มีคนเคาะขึ้นเบา ๆ และยังมีน้ำเสียงอ่อนโยน “ท่านแม่ ท่านยังชีวิตอยู่หรือไม่?”

หลิวเย่ว์เดินมาดึงประตูออก เอ่ยด้วยความโมโห “มีชีวิตอยู่ ทำอะไรกัน?”

อี๋เอ๋อร์โผล่หัวเข้าไปอย่างระมัดระวัง เหลือบไปมองซ่งรุ่ยหยาง “ท่านพ่อเพิ่งจะเดินออกไปอย่างฉุนเฉียว เขาดูเหมือนจะไม่ชอบข้า”

“พ่อของเจ้า?” หลิวเย่ว์ยังไม่ทันได้สติขึ้นมา

“ใช่ เขาเพิ่งจะเดินออกไปด้วยความโมโห ข้าไม่รู้จะควรตามไปดีหรือไม่” อี๋เอ๋อร์เอ่ยออกมา

ซ่งรุ่ยหยางจ้องมองยังหลิวเย่ว์อย่างมาดร้าย “ดูเรื่องดีที่เจ้าทำเข้า”