ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 735

หลิวเย่ว์มองไปยังดวงตาที่เผยความจริงใจของเขา ในใจแอบเอ่ยออกมา ชายหนุ่มคนนี้รู้จุดอ่อนของนาง คงจะรับมือได้ไม่ง่าย เขามีแผนการอะไรกัน?

“เจ้าจะยอมให้อภัยข้าได้หรือไม่?” ซ่งรุ่ยหยางเอ่ยถามออกมาอีกครั้ง

หลิวเย่ว์โบกมือออกมา “ท่านลองให้ข้าได้คิดสักหน่อยเถิด”

นางมองไปยังเขาด้วยความสงสัย เมื่อคิดถึงเรื่องที่จื่ออันเอ่ยออกมาแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะถามออกมาอีกครั้ง “เซี่ยจื่ออันบอกว่าในใจของท่านมีหญิงสาวที่ชื่นชอบมาหลายสิบปีแล้ว เป็นใครกัน? ข้ารู้จักหรือไม่?”

“นางบอกกับเจ้าเช่นนี้หรือ?” ซ่งรุ่ยหยางประหลาดใจเล็กน้อย

“ใช่แล้ว ในวันนั้นข้าไปช่วยอี๋เอ๋อร์...” หลิวเย่ว์ร้อนรนอยากที่จะรู้คำตอบ จึงนำลำดับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนั้นเอ่ยออกมาจนหมด

แต่ซ่งรุ่ยหยางไม่ได้ให้ความสนใจกับสิ่งที่จื่ออันเอ่ยออกมาว่าเขามีหญิงสาวที่ชื่นชอบมานานหลายสิบปี กลับหรี่ตาลงเอ่ยถามว่า “หากว่าเป็นเช่นนี้ เป็นรัชทายาทที่จับตัวลูกสาวของข้าไป อ๋องเหลียงถึงได้ไปก่อเรื่องเข้ากับรัชทายาท?”

“จะเอ่ยเช่นนี้ก็ไม่ผิด แต่ใครจะไปรู้กันว่าระหว่างพวกเขาพี่น้อง ก่อนหน้านั้นจะเคยมีความบาดหมางอะไรกันขึ้น”

ซ่งรุ่ยหยางยิ้มเย็น “ไม่ว่าจะอย่างไร มู่หรงเฉียวจับตัวอี๋เอ๋อร์ไป และยังให้คนรังแกทำความอับอายให้กับนาง เป็นเรื่องจริง”

“ไม่ได้ข่มเหงสำเร็จ” หลิวเย่ว์เอ่ยออกมาอย่างระมัดระวัง “พวกเราไปถึงได้ทันเวลา”

นางพยายามอย่างเต็มที่ที่จะหลีกเลี่ยงเรื่องที่ถูกข่มเหงนี้ เกรงว่าเขาจะคิดถึงเรื่องเก่าขึ้นมา เมื่อคิดถึงเรื่องเหล่านั้นที่นางทำ ในปีนั้น นางวางยาเขา

“หากว่าพวกเจ้าไปไม่ทันกาลแล้วเล่า?” ซ่งรุ่ยหยางเอ่ยถาม

หลิวเย่ว์คิดอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็โมโหขึ้นมา “ดีนี่ เจ้าหลานชายมู่หรงเฉียว ข้าจะฆ่าเจ้า”