ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 734

ซ่งรุ่ยหยางแสร้งทำเป็นไม่รู้ เอ่ยออกมาอย่างเรียบเฉย “สุดท้ายแล้วเจ้าก็หลบซ่อนอยู่ในต้าโจว ไม่น่าเล่าถึงไม่มีใครพบเจ้า”

“จะไม่ใช่หรือ? พวกท่านเองก็คงจะไม่มีทางคิดว่าข้าจะหลบซ่อนอยู่ในต้าโจว” นางดูมีท่าทีภาคภูมิใจ และยังไม่ยอมรับว่านางตามเขามา

“เจ้ามาต้าโจวกี่ปีแล้ว?”

“สิบเอ็ดปีแล้ว” นางหลุดปากเอ่ยออกมา จากนั้นก็ตะลึงไปครู่หนึ่ง “ไม่ ไม่ถูก ข้าจำผิดแล้ว ควรจะเป็นสิบหกปีแล้ว ข้าหลบอยู่ในเมืองเย่อยู่หนึ่งเดือน จากนั้นก็มายังต้าโจว”

“อย่างนั้นหรือ?” ซ่งนุ่ยหยางมองยังนาง “เช่นนั้นเจ้าก็คงจะรู้สินะว่าอี๋เอ๋อร์เป็นบุตรสาวของข้า?”

หลิวเย่ว์อ้าปากค้าง มองยังเขาด้วยความตื่นตกใจ “ทำไมท่านถึงได้มีหน้าเอ่ยออกมาเช่นนี้?”

“ใช่หรือไม่?” ซ่งรุ่ยหยางจ้องมองนางแล้วเอ่ยถามออกมา

ทันใจนั้นหัวใจของหลิวเย่ว์ก็สั่นสะท้านขึ้นมา คนผู้นี้ ในตอนที่นางกำลังตั้งครรภ์อี๋เอ๋อร์นั้น ไล่ฆ่านางตั้งหลายคราว อีกทั้งท้องของนางเองก็ยังถูกดาบฟันเข้ามาครั้งหนึ่ง

“ในตอนนั้นข้าตั้งครรภ์ลูกของท่าน แต่กงซุนเยี่ยนนั้นฟันเข้าท้องข้าครั้งหนึ่ง เด็กก็เลยไม่อยู่แล้ว คนนี้คือตั้งครรภ์ขึ้นในภายหลัง” นางเอ่ยออกมา พร้อมทั้งถอดเสื้อออก เพื่อที่จะพิสูจน์ว่าในตอนนั้นนางแท้งบุตรไปแล้ว

นางยิ่งร้อนรน การกระทำก็ยิ่งเงอะงัน โดยที่ไม่คาดคิด ซ่งรุ่ยหยางเอื้อมมือออกไปกอดนางเข้าสู่อ้อมแขน ถอดหายใจยาวออกมา “เจ้าต้องการจะหนีไปถึงเมื่อไหร่กัน?”