จื่ออันแสร้งเป็นไม่รู้อะไรเอ่ยถามออกมา “ใต้เท้าเหลียงมีอะไรอย่างนั้นหรือ?”
ใต้เท้าเหลียงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จึงเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม “เป็นเช่นนี้ ข้าน้อยมาที่นี่เพราะมีบางอย่างอยากจะถามพระชายา”
“ได้ นั่งลงเถิด!” จื่ออันเอ่ยออกมาอย่างตรงไปตรงมา
ใต้เท้าเหลียงเพิ่งจะนั่งลง ก็ได้ยินมู่หรงเจี๋ยส่งเสียงกระแอมดังออกมา เขารีบร้อนลุกขึ้น ยิ้มแล้วเอ่ย “ข้าน้อยนั่งนางไปแล้ว รู้สึกปวดเอวเล็กน้อย ยืนอยู่ก็ได้แล้ว”
จิงจ้าวหยิ่นไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะทำ ตำแหน่งไม่ชัดเจน ก่อนหน้านั้นก็ร่วมมือกับราชครูและรัชทายาททำบางเรื่องที่ผิดต่อพระชายา เขารู้ว่าตนเองเป็นที่น่ารังเกียจ และไม่กล้าที่จะทำผิดอีก ครั้งนี้เดิมทีไม่คิดที่จะมาด้วยตนเอง หากแต่กลัวว่าการส่งเจ้าหน้าที่มาจะเป็นการล่วงเกินพระชายาเข้า ทำได้เพียงมาด้วยตนเอง
อย่างไรก็ตาม เมื่อบรรยากาศนี้ถูกกำหนดแล้ว
จื่ออันจ้องมองไปยังมองไปยังมู่หรงเจี๋ย มู่หรงเจี๋ยทำเป็นมองไม่เห็น ยกชาขึ้นดื่มอย่างใจเย็น
“ใต้เท้ามีอะไรจะถามข้า?” จื่ออันเอ่ยถามอย่างมีมารยาท
ใต้เท้าประคองสติ “เป็นเช่นนี้ ฮูหยินใต้เท้าเซียวเมื่อคืนวานนี้ตายไปแล้ว ไม่รู้ว่าพระชายารู้เรื่องนี้หรือไม่?”
จื่อเอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ “ตายแล้ว? ตายไปได้อย่างไร?”
“พระชายาไม่รู้หรือ?” ใต้เท้าเหลียงเอ่ยถาม
“รู้แล้ว”
“อ่าห์?”
จื่ออันยิ้มเอ่ยถาม “ใต้เท้าเพิ่งจะเอ่ยออกมาเมื่อครู่นี้ นางตายไปแล้ว ดังนั้นข้าก็เลยรู้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...