จื่ออันอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “เจ้าไม่อยากให้ทักษะเสียเปล่า จึงคิดใช้มันไปกับการเข่นฆ่าคนงั้นหรือ?”
“เพื่อฆ่าศัตรูต่างหาก!” ตาวเหล่าต้าแก้ไข “ข้าต้องการปกป้องบ้านเมืองและประเทศของเรา ป้องกันไม่ให้ศัตรูต่างชาติรังแกประชาชน!”
จื่ออันมองไปที่เขา มองเห็นความมุ่งมั่นในดวงตา ถึงรู้ว่าเขาจริงจัง ที่แท้เขาก็อยากออกรบเพื่อเข่นฆ่าศัตรู ปกป้องผู้คนและประเทศชาติ
จู่ ๆ หัวใจของจื่ออันก็เกิดความตื้นตันขึ้นมา แม้แต่เสี่ยวตาวยังรู้ว่าทุกคนย่อมมีส่วนร่วมกับความเจริญรุ่งเรืองและตกต่ำของแว่นแคว้น ฉะนั้นต้าโจวไม่มีวันปราชัย
“เอาล่ะ หากเจ้าอยากเป็นทหาร ข้าจะแนะนำให้เจ้าไปฝึกที่ค่ายทหาร หลังจากท่านอ๋องได้รับชัยขนะกลับมา”
“ข้าอยากไปตอนนี้เลยขอรับ”
“หากเจ้าไปแล้วใครจะปกป้องคุ้มครองพระชายา?” เสี่ยวซุนเบิกตากว้าง “ทำไมเจ้าถึงโง่เขลานัก? เจ้าไม่เคยไปอยู่ค่ายทหาร ไม่เคยได้รับการฝึกอบรมมาก่อน เจ้าจะวิ่งกรูเข้าสู่สนามรบและฆ่าศัตรูง่าย ๆ ได้อย่างไร? คิดว่าตนเองสามารถเฉือนใครด้วยดาบยักษ์ก็ได้งั้นหรือ? หากพลาดฆ่าฟันพวกเดียวกันขึ้นมาเล่า? ในสนามรบมีกองกำลังนับแสน แยกไม่ออกว่าใครเป็นมิตรหรือศัตรู จิตใจของเจ้ายังไม่แข็งแกร่งพอ ไม่สามารถทำการใหญ่ได้โดยอาศัยความกระตือรือร้นเพียงอย่างเดียว เจ้าต้องคิดให้รอบคอบ หน้าที่ของเจ้าคือคอยปกป้องพระชายา คิดหรือว่าศัตรูของเราอยู่ในสนามรบเพียงอย่างเดียว? ตอนนี้พระชายาไม่มีท่านอ๋องคอยคุ้มภัย ทุกวันเวลาที่นี่อันตรายยิ่งกว่าสนามรบเป็นไหน ๆ”
จื่ออันรู้สึกทึ่งมากอีกครั้ง ผู้คนรอบตัวนางล้วนเติบโตขึ้น แม้แต่เด็กสาวเสี่ยวซุนยังรู้วิธีจักกล่าววาจาเช่นนี้
นางจับมือเขาทั้งสอง “ฟังข้านะ ไม่ว่าในวังหรือในสนามรบ เราทุกคนต่างก็กำลังทำในสิ่งที่สำคัญ เจ้าไม่ควรเอาชีวิต หรือกำลังของเจ้าไปเสียโดยเปล่าประโยชน์ อนาคตต้องมีที่สำหรับเจ้าแน่ แต่ต้องรอสักหน่อย”
หลังจากฟังคำพูดของเสี่ยวซุนและคำพูดของจื่ออัน ตาวเหล่าต้าก็ค่อย ๆ สงบความตื่นเต้นในใจลง เอ่ยด้วยความละอายใจว่า “พระชายา ข้าช่างโง่เขลายิ่งนัก”
“เปล่าเลย เจ้าฉลาดมาก ข้ายินดีจริง ๆ เมื่อเห็นว่าเจ้าเติบโตขึ้น” จื่ออันกล่าว
“พระสนมอี้เสด็จ!”
เสียงตะโกนดังขึ้นจากนอกประตู จื่ออันผละจากทั้งสองคน ขมวดคิ้วเล็กน้อย “สามีข้าเพิ่งออกไปได้ไม่นาน นางรีบมาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาแล้วหรือ?”
“หากพระชายาไม่ต้องการพบนาง ข้าน้อยจะออกไปขวางนางเอง” ตาวเหล่าต้าก้าวไปข้างหน้าทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...