ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 937

การต่อสู้ระหว่างนางสนมในวังมีสองวิธี วิธีที่หนึ่ง คือการต่อสู้เพื่อแย่งชิงความโปรดปราน การต่อสู้เพื่อแย่งชิงความโปรดปรานนี้ เป็นการใช้กลอุบายต่าง ๆ เพื่อดึงดูดความสนใจของจักรพรรดิ แต่ตอนนี้จักรพรรดิกำลังประชวร จึงไม่อาจใช้วิธีนี้ได้ เพราะพวกนางไม่แม้แต่จะได้เห็นหน้าจักรพรรดิเลยด้วยซ้ำ

วิธีที่สอง คือการใช้ตำแหน่งของตนแอบวางยานางสนมคนอื่น ๆ ในวัง นอกจากวางแผนใช้ยาพิษแล้ว การนำยาพิษเข้ามาในวังหลวงก็ไม่ง่ายนัก หากสาวใช้และขันทีออกไปซื้อของข้างนอก ก็จะเป็นที่สะดุดตา เพราะทหารรักษาพระองค์จะตรวจค้นเป็นครั้งคราว หากพบยาพิษติดตัวอยู่ก็คือหายนะ

มีคนประเภทหนึ่งในวังหลวงที่สามารถสัมผัสพิษได้ นั่นคือคนของสำนักแพทย์หลวง หากสำนักแพทย์หลวงถูกควบคุม วังหลังก็จะสงบลงชั่วคราว เรื่องนี้จะไม่ทำให้พวกนางเสียสมาธิ เพื่อจะได้จดจ่ออยู่กับการจัดการสนมอี้และคนอื่น ๆ ได้ดีขึ้น ซึ่งจะช่วยแก้ปัญหาได้มากมาย

แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ มีนางสนมคนใดบ้างที่ไม่เคยคิดวิธีเช่นนั้น? ทุกคนต่างเคยเกี่ยวข้องกับสำนักแพทย์หลวง เมื่อจื่ออันเข้าครอบครองสำนักแพทย์หลวงแล้ว นางสนมเหล่านั้นจึงต้องประจบประแจงนาง เพื่อให้นางไม่เปิดโปงวีรกรรมในอดีตของตน

ด้วยวิธีนี้ ก็เท่ากับว่าวังหลังอยู่ในกำมือของจื่ออันและมู่หรงจ้วงจ้วงแล้ว

เหล่าไท่จวินเข้ามาในวังหลวงแล้วก็ไม่มีอะไรทำ หลังอาหารเช้าจึงไปที่ตำหนักสีอัน เพื่อไปไหว้ป้ายวิญญาณของหวงไท่โฮ่ว แต่กุ้ยไท่เฟยอยู่ที่นั่น กุ้ยไท่เฟยไม่ชอบนาง จึงไม่อยากพบนาง เพราะนางจะชอบลากไปคุยด้วย

หลังจากนั้นไม่กี่วัน มันก็สายเกินไปที่กุ้ยไท่เฟยจะซ่อนตัว

แต่เฉินไท่จวินนั้นหน้าหนามาก คนอื่นบอกนางชัดเจนแล้วว่านางไม่ได้รับการต้อนรับ นางจึงมาที่นี่ตั้งแต่เช้าตรู่

เมื่อนางเข้าไปในประตู นางก็ตะโกนเสียงเสียงดังราวราชสีห์คำรามว่า “กุ้ยไท่เฟย ตื่นหรือยัง? ตื่นมาเสวยอาหารเช้าได้แล้ว”

อาฝูขวางนางไว้ “ไท่จวิน เมื่อคืนนี้กุ้ยไท่เฟยเข้านอนดึกมาก ได้โปรดปล่อยให้นางนอนสักพักเถิด”

“ผู้อาวุโสเช่นข้ายังเข้านอนแต่หัวค่ำ เหตุใดนางจึงเข้านอนดึกนัก?” เฉินไท่จวินเลิกคิ้ว “เป็นเพราะเจ้าเป็นบ่าวที่กวนประสาทนางใช่หรือไม่? เจ้าเอาใจผู้อาวุโสเช่นข้ายังไม่ได้ แล้วเจ้าจะมีประโยชน์อันใด? ข้าจะกลับไปบอกองค์หญิงให้ไล่เจ้าออกไป”

คำก็ผู้อาวุโส สองคำก็ผู้อาวุโส อันที่จริงก็ไม่รู้ว่านางแก่กว่ากุ้ยไท่เฟยมากเพียงใด