ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 938

“ให้นางหมอบอยู่ข้างนอกนั่นแหละ วันนี้ไม่ต้องเปิดประตู”

“แล้วท่านอ๋องจะเข้ามาได้อย่างไรขอรับ?” อาฝูถาม

“ให้เขาเข้าทางประตูเล็กด้านข้าง ตรงนั้นมีทหารยามอยู่ นางเข้ามาไม่ได้ง่าย ๆ”

“ขอรับ!” อาฝูกวักมือเรียกคนให้เข้ามาแต่งตัวให้กุ้ยไท่เฟย ก่อนจะออกไปเรียกอ๋องหนานหวายให้เข้ามา แต่แล้วเขาก็เห็นหัวคนยื่นเข้ามาจากนอกกำแพงตำหนัก

“สวรรค์ เหล่าไท่จวินคนนี้บ้าจริง ๆ” ตาของอาฝูแทบจะหลุดออกจากเบ้า เมื่อเห็นคนอายุราวเจ็ดสิบแปดสิบกำลังปีนกำแพงเข้ามา

“อาฝูใช่หรือไม่? มา ยื่นมือมาหน่อย!” เหล่าไท่จวินนอนอยู่บนกำแพง แล้วยื่นมือออกมาด้วยรอยยิ้ม

อาฝูกัดฟันเดินเข้าไปหา “เหล่าไท่จวิน ท่านทำเช่นนี้มันอันตรายเกินไป”

“จะทำอย่างไรได้เล่า? ข้าตะโกนเรียกตั้งหลายครั้ง แต่ไม่มีใครมาเลย จึงคิดว่ากุ้ยไท่เฟยตายแล้วหรือเปล่า? ไม่สิ ข้ากลัวมากจึงรีบปีนกำแพงเข้ามาดู”

อาฝูพูดไม่ออก เจ้าหรือเปล่าที่จะตาย? สาปแช่งผู้อื่นตั้งแต่เช้าตรู่ เหตุใดจิตใจโหดเหี้ยมนัก

เขาเดินไปแล้วยื่นมือออกไปโดยไม่เต็มใจ ทันใดนั้น ความคิดหนึ่งก็แวบเข้ามาในหัว หากนางตกลงไปขาหัก ก็ไม่มีทางที่จะกลับมาได้อีก

ทันทีที่เขาคิดเรื่องนี้ เขาก็เงยหน้าขึ้น “มาเถิด บ่าวจะรับท่านเอง ค่อย ๆ ลงมาอย่างระมัดระวัง”

เหล่าไท่จวินยื่นมือให้เขา “หากเป็นเมื่อก่อนข้ากระโดดลงไปแล้ว พอแก่ตัวขึ้น ก็ไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย ข้าจึงมาหากุ้ยไท่เฟยแต่เช้าตรู่ เพื่อจะชวนไปออกกำลังกายด้วยกัน”