ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 962

เหล่าไท่จวินยังไม่ทันเอ่ยถามอะไร ทันใดนั้นจิตสังหารก็บังเกิดขึ้นกลางอากาศ

ในฐานะที่นางเป็นแม่ทัพโชกโชนการรบมานานหลายปี นางย่อมคุ้นเคยกับออร่าสังหารแบบนี้เป็นอย่างยิ่ง

ปฏิกิริยาแรกของนาง คือกุ้ยไท่เฟยขอให้ใครสักคนฆ่านาง แต่เมื่อนางเห็นชายชุดดำร่อนลงมาจากหลังคาและจ้วงแทงไปที่กุ้ยไท่เฟย นางถึงรู้ว่าตนเดาผิด

“ใครก็ได้ มีมือสังหาร!” อาฝูร้องตะโกนลั่น คว้าดาบขึ้นมาเตรียมต่อสู้กับชายชุดดำ

ชายชุดดำเหล่านี้สามารถหลบซ่อนรอเวลาอยู่บนหลังคาตำหนักสีอันได้ แปลว่าทักษะวิชาตัวเบาของพวกเขาไม่ธรรมดา

เหล่าไท่จวินเหวี่ยงไม้เท้าหัวมังกรออกไป พุ่งตัวไปต่อสู้กับชายชุดดำทั้งสองคน แม้ว่าตอนนี้นางจะชราลงไปมาก ทว่านางมิได้ว่างเว้นจากการฝึกยุทธ์ในช่วงเวลาที่ผ่านมาเสียทีเดียว จะเห็นได้ว่านางเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ไม่อ่อนข้อแต่อย่างใด เข่นฆ่าศัตรูด้วยจิตสังหาร

ซุนฟางเอ๋อร์คิดจะปกป้องกุ้ยไท่เฟย แต่แล้วก็ถอยกรูดกลับเข้าไปในห้องโถง นางไม่รู้ว่าควรแสดงสีหน้าอย่างไรดี เพราะรู้ว่าใครเป็นคนส่งมือสังหารมา

นางหันศีรษะไปตะโกนว่า “กุ้ยไท่เฟย อย่าทรงตื่นตระหนก..."

นางตกตะลึงโดยพลัน รู้สึกปวดแปลบบริเวณหน้าท้องขึ้นมาอย่างกะทันหัน ครั้นก้มศีรษะลงอย่างยากลำบาก จึงเห็นกริชเล่มหนึ่งถูกชักออกมาจากท้องตนเอง ครั้นเอื้อมมือไปสัมผัส พบว่ามือของตนเต็มไปด้วยเลือด

นางเงยหน้าขึ้นช้า ๆ เห็นใบหน้าที่ทั้งดุร้ายและกระหยิ่มยิ้มย่องของกุ้ยไท่เฟย “ทำไม?”

กุ้ยไท่เฟยเย้ยหยัน “เจ้าคิดว่าอย่างไรล่ะ?”

ซุนฟางเอ๋อร์ส่ายหน้า “หม่อมฉันยังไม่ทันแก้ไขพิษกู่ร่วมชะตาให้กับท่าน เหตุใดท่านถึงคิดฆ่าข้า?”

“แม่กู่ร่วมชะตาไม่ได้อยู่ในตัวข้า แต่อยู่ในตัวอ๋องแปด”

ซุนฟางเอ๋อร์ซวยเซถอยหลังไปหนึ่งก้าว ใบหน้าของนางซีดเซียว “ไม่จริง มันอยู่ในตัวท่าน”