ฮองเฮาเว่ยโกรธจนหน้าบิดเบี้ยว เดิมทีวันนี้นางวางแผนมาอย่างดี ขอเพียงหลิงอวี๋ยอมรับผิดและลงนาม นางก็สามารถฆ่าหลิงอวี๋ได้แล้ว
ไหนเลยจะคิดว่าเซียวหลินเทียนจะมา แล้วตอนนี้ชายชราท่านอ๋องเฉิงก็มาก่อกวนด้วยอีก ทั้งยังนำพระราชโองการขององค์จักรพรรดิมาด้วย!
ฮองเฮาเว่ยแอบกัดฟัน แล้วตะโกนด้วยความโกรธ “ท่านอ๋องเฉิง ท่านมาทันเวลาพอดี หลิงอวี๋วางยาพิษสังหารไทเฮา ไทเฮามิไหวแล้ว!”
“ท่านรีบไปกราบทูลองค์จักรพรรดิสิ ให้เขามาพบไทเฮาเป็นครั้งสุดท้าย!”
“ใครว่าไทเฮาสิ้นหวังแล้ว! หม่อมฉันสามารถช่วยไทเฮาได้!”
หลิงอวี๋เอ่ยอย่างวิตกกังวล “ท่านอ๋องเฉิง หม่อมฉันมิได้สังหารไทเฮาเพคะ! ท่านให้หม่อมฉันช่วยไทเฮาเถิด หากถ่วงเวลาออกไปอีก จะช่วยไทเฮามิได้จริง ๆ!”
ท่านอ๋องเฉิงโกรธจนหายใจติดขัด แล้วรีบไปข้างเตียง เห็นว่าไทเฮาเลือดอาบเต็มตัว และหายใจรวยรินแล้ว
เขาตะคอกอย่างรุนแรง “ออกไป… ไสหัวออกไปให้หมด ให้พระชายาอ๋องอี้ช่วยไทเฮา... “
เมื่อฮองเฮาเว่ยได้ยินสิ่งที่ท่านอ๋องเฉิงพูดนางก็เอ่ยอย่างกังวล “ท่านอ๋องเฉิง หลิงอวี๋เป็นคนวางยาพิษไทเฮา! ท่านจะวางใจให้นางรักษาไทเฮาได้เยี่ยงไร!”
“ปล่อยพระชายาอ๋องอี้!”
ท่านอ๋องเฉิงตะโกนอย่างโกรธ ๆ ด้วยใบหน้าบูดบึ้ง “ข้าบอกว่าให้พระชายาอ๋องอี้รักษาไทเฮา! หากเกิดอะไรขึ้นข้าจะรับผิดชอบเอง!”
ฮองเฮาเว่ยยังคงมิยอมแพ้ วันนี้นางตั้งใจที่จะให้หลิงอวี๋ตาย
ขอเพียงถ่วงเวลาไปจนกว่าไทเฮาจะตาย ข้อหาวางยาพิษสังหารไทเฮาของหลิงอวี๋ก็จะได้รับการยืนยัน
“ท่านอ๋องเฉิง อย่าคิดจะช่วยหลิงอวี๋ให้หลุดจากความผิดเพราะหลิงอวี๋เคยช่วยชีวิตท่านไว้ ข้าจะไม่มีวันปล่อยให้ท่านทำผิดอย่างเปิดเผย!”
ฮองเฮาเว่ยเอ่ยอย่างโกรธ ๆ “วันนี้ใครกล้าแตะต้องไทเฮา ข้าจะจัดการกับคนผู้นั้น!”
ท่านอ๋องเฉิงเห็นว่าไทเฮาอยู่ในอาการวิกฤติเช่นนี้แล้ว แต่ฮองเฮาเว่ยยังมิยอมเลิกรา จึงเอ่ยอย่างโกรธ ๆ
“ฮองเฮาเว่ยรับพระราชโองการ! จากคำกล่าวขององค์จักรพรรดิ ไทเฮาทรงพระประชวรหนัก ให้พระชายาอ๋องอี้หลิงอวี๋ตรวจรักษา! หากใครกล้าขัดขวางจะถือว่าขัดขืนพระราชโองการ! จบราชโองการ!”
ท่านอ๋องเฉิงตะโกนรับสั่งของจักรพรรดิอู่อันออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........
จะมีแบบรูปเล่มออกมาเมื่อไหร่คะ...
หยุดอัพอีกแล้ว 😭...
รออัพตอนใหม่นะคะ...
ต่อๆ รอออ...
รอนะคะ...