ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1016

หลิงอวี๋เพิ่งจะพูดจบ ฮองเฮาเว่ยก็หัวเราะเยาะพลางเอ่ย “ยาแก้พิษที่ดีที่สุดหรือ? หลิงอวี๋ มันเป็นยาพิษที่เจ้าให้ไทเฮาเอง อย่าแสร้งทำเป็นว่าเจ้าล้างพิษให้กับไทเฮาเลย!”

“องค์จักรพรรดิ​ เมื่อครู่หม่อมฉันถามแล้ว​ อาหารที่ไทเฮากินนั้นไม่มีอะไรผิดปกติ ทุกอย่างทำในครัวหลวง! มีเพียงยาบำรุงร่างกายที่หลิงอวี๋ให้ไทเฮาเท่านั้นที่มิได้รับการตรวจสอบ!”

“แม่นมเว่ย เจ้าเอายาบำรุงร่างกายออกมาแล้วให้ถังถีเตี่ยนกับหมอต่งตรวจดูก็รู้!”

หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนมองหน้ากัน ใบหน้ามืดมนลง

จักรพรรดิอู่อันเหลือบมองหลิงอวี๋อย่างเย็นชา​แล้วพยักหน้าเล็กน้อย

แม่นมเว่ยจึงทำได้เพียงต้องหยิบยาบำรุงร่างกายออกมา

ถังถีเตี่ยนมากับองค์จักรพรรดิ เขารับยาจากแม่นมเว่ยแล้วนำไปให้หมอต่งตรวจดู

หลิงอวี๋มิได้พูดอะไร แค่มองอย่างเย็นชา

หมอหลวงทั้งสองตรวจดูอยู่พักหนึ่งแล้วจึงมารายงาน

ถังถีเตี่ยนเอ่ย “องค์จักรพรรดิ​ กระหม่อมได้ตรวจสอบแล้วพบว่ายาบำรุงร่างกายนี้มีสารพิษอยู่ส่วนหนึ่ง​ มันคือมะเค็ดพ่ะย่ะค่ะ... “

ยังมิทันที่ถังถีเตี่ยนจะพูดจบ ฮองเฮาเว่ยก็ตะโกนขึ้นมา “ฝ่าบาท​ ได้ยินหรือไม่เพคะ ถังถีเตี่ยนบอกว่ายาบำรุงร่างกายที่หลิงอวี๋ให้กับไทเฮามีพิษ! นี่ยังมิสามารถพิสูจน์ได้อีกหรือว่าหลิงอวี๋วางยาพิษไทเฮา?”

หลิงอวี๋ยิ้มเย็นชาพลางเอ่ย “ฮองเฮาท่านกังวลอะไรหรือเพคะ ถังถีเตี่ยนกับหมอต่งยังพูดมิจบ ท่านก็รีบร้อนโยนความผิดเรื่องวางยาพิษให้หม่อมฉันแล้ว!”

“หลิงอวี๋เองก็บอกได้ว่าท่านเป็นผู้วางพิษนี้! มิเช่นนั้นจะบังเอิญถึงเพียงนี้ได้เยี่ยงไร​ วันนี้องค์จักรพรรดิเพิ่งจะออกจากวัง​ ไทเฮาก็ถูกวางยาพิษเลยหรือ?”

“สิ่งที่บังเอิญยิ่งกว่านั้นคือ เสด็จพ่อเป็นลูกกตัญญู แต่เรื่องสำคัญเช่นไทเฮาหมดสติไปเช่นนี้​ พระนางมิได้รายงานต่อองค์จักรพรรดิ กลับเพียงให้หม่อมฉันเข้าวังไปรักษาไทเฮาเท่านั้น!”

“เช่นนี้จะให้หลิงอวี๋มิสงสัยมิได้หรือเพคะว่านี่คือพิษที่ท่านวางยาไทเฮา​โดยเฉพาะเพื่อที่จะใส่ร้ายหลิงอวี๋!”