ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 105

เมื่อหลิงอวี๋เห็นสถานการณ์ก็แทบอ้าปากตาค้าง ทว่าท้ายที่สุดยั้งกิริยาไว้ได้!

คำก็ชินอ๋อง(1) สองคำก็อ๋องเพียงอาศัยสายสัมพันธ์ญาติพี่น้องกล่าวอ้างว่าการตรวจสายเลือดราชวงศ์ไม่ได้แม่นยำเสมอไป แต่อย่างไรเสียชายาผิงหยางควรถูกหย่าร้างก็เพียงพอแล้ว!

นางยังไม่ได้โหดเหี้ยมถึงขั้นจะให้ชายาผิงหยางอยู่ในสภาพจิ้นจูหลงแน่นอน!

สามารถไว้ชีวิตคนได้ก็ไว้ไปเถอะ!

ครั้นทุกคนเห็นสถานการณ์ต่างปิดหน้าละอายแทนตระกูลอ๋องผิงหยาง

ไม่เปรียบเทียบก็ไม่เจ็บปวด!

“ข้าก็บอกแล้วว่าบุตรชายนางเป็นลูกนอกสมรส! พวกเจ้าไม่เห็นหรือ? อธิราชน้อยผู้นั้นมีรูปร่างหน้าตาไม่เหมือนท่านอ๋องผิงหยางสักนิด!”

“ใช่แล้ว เจ้าไม่เห็นรึ บุตรชายของท่านอ๋องอี้ผู้นั้นมีมารยาท สุภาพและวางตัวดี! ถูกกรีดมือก็ไม่งอแงเลย! ”

“ไฉนเลยจะเหมือนลูกนอกสมรสผู้นี้ ครั้นถูกกรีดมือก็ด่าคน… แถมยังด่าหมอหลวงเป็นทาสด้วย! ไม่เข้าใจเรื่องมรรยาทเลยสักนิดเดียว!”

“เมื่อกี้พวกเจ้าไม่เห็นมารยาทบนโต๊ะของเขาหรือ? ยัดทุกสิ่งอย่างเข้าปาก! ราวกับผีหิวโหยกลับชาติมาเกิดก็ไม่ปาน!”

“ลูกนอกสมรสก็คือลูกนอกสมรสนั่นแหละ! ไฉนเลยจะเทียบเคียงสายเลือดแห่งราชวงศ์ได้!”

หลิงอวี๋ได้ยินเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของพวกนกสองหัว

หากไม่ใช่ว่าชายาผิงหยางยกตนข่มท่านครั้งแล้วครั้งเล่า นางก็ไม่ทำเช่นนี้ต่อนางหรอก!

ภายในใจหลิงอวี๋รู้สึกผิดประปรายต่อเด็กคนนั้น!

เด็กไร้ความผิด แต่จากนี้ไปต้องแบกรับชื่อเสียงการเป็นบุตรนอกสมรส มันจะผันเปลี่ยนพร้อมกระทบต่อทั้งชีวิตของเขาอย่างมหันต์

รอหาโอกาสในอนาคต คอยดูว่าจะชดใช้เด็กคนนี้ได้หรือไม่เถอะ!

หลิงอวี๋กำลังมองอ๋องผิงหยางจากไปไกลพลางยิ้มอ่อนจาง

อ๋องผิงหยางผู้นี้คือผู้ปราดเปรื่องยิ่ง เลือกตรวจหยาดเลือดรู้ญาติ แบบนี้แล้วก็จะเปลี่ยนความสงสัยเรื่องการมีบุตรยากของเขาเป็นชายาผิงหยางแอบคบชู้!

หลิงอวี๋มองรอบ ๆ ไปทั่วลานพลางยิ้มหยันภายในใจ ตั้งแต่นี้ไปคนที่คิดทำให้นางอับอายอีก พอนึกถึงวิธีที่นางใช้กับชายาผิงหยางก็คงมีความเกรงกลัวแน่!

ละครบันเทิงครั้งนี้สุดท้ายก็ได้ปิดม่านลงแล้ว

จักรพรรดิอู่อันถลึงตามองหลิงอวี๋อย่างขุ่นเคืองและเสียดายประปราย เนื่องไม่อาจหาความผิดมาลงทัณฑ์นางได้!

ครั้นมองท่านอดีตเสนาบดีและพวกคนที่โหวกเหวกเมื่อครู่ยังคงคุกเข่าอยู่ ความลำพองภายในใจก็พลันหายไปหลายส่วน

จักรพรรดิอู่อันกล่าวหงุดหงิดว่า “ทุกท่านลุกขึ้นนั่งประจำที่เถิด! วันนี้คือวันงานเฉลิมฉลองพระราชสมภพ ไม่อนุญาตผู้ใดก่อเรื่องวิวาทอีก! หากยังขวัญกล้าก่อเรื่องจะได้รับการลงโทษอย่างหนัก!”

“ขอขอบพระทัยฝ่าบาท...”

ทุกคนน้อมก้มหัวพลางผ่อนลมหายใจออกโล่งอก เมื่อผ่านพ้นเรื่องนี้ไปต่างพากันลุกขึ้นนั่งลงประจำที่

ท่านอดีตเสนาบดีก็ลุกขึ้นเช่นกัน เขามองหลิงอวี๋ด้วยความลึกซึ้งพลางเดินกลับไปนั่งที่ของตนเอง

หลิงอวี๋ทราบดีว่า ยามนี้มิใช่เวลามาซ่อมความสัมพันธ์ นางจึงจูงมือหลิงเยวี่ยเดินลงไป

ขันทีน้อยที่ชายาผิงหยางเรียกเมื่อครู่ ยังคงถือเก้าอี้อยู่เพราะไม่รู้ว่าจะวางตรงไหนจึงเหมาะ