ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1056

เผยอวี้จะกลับแล้ว หลิงหว่านจึงส่งเขากลับ

แต่เมื่อหลิงหว่านนึกถึงเรื่องฉินรั่วซือ ก็ดึงเผยอวี้ให้หยุดก่อน

“ท่านพี่เผย มีบางเรื่องที่ข้ารู้สึกแปลก ๆ นิดหน่อย มิรู้ว่าควรจะบอกท่านอ๋องอี้ดีหรือไม่ ท่านแนะนำข้าที!”

“เรื่องอะไรหรือ?”

เผยอวี้เอ่ยถามไปอย่างสบาย ๆ

“ตอนที่พวกท่านยังมิมา ฉินรั่วซือมาเยี่ยมท่านพี่หลิงหลิง นางบอกว่าองค์ชายเย่มีโสมโลหิตที่เป็นยาศักดิ์สิทธิ์ช่วยบำรุงโลหิต ท่านอ๋องอี้จึงไปขอยา!”

แล้วหลิงหว่านก็เอ่ยด้วยความโกรธ “แต่ท่านอ๋องอี้ไปเสียเที่ยว มิได้ยามาเจ้าค่ะ!”

เผยอวี้เลิกคิ้วอย่างสงสัย “เรื่องนี้มีอะไรแปลกหรือ? บางทีนางอาจจะได้ยินมาผิดก็เป็นได้!”

“หว่านเอ๋อร์ เจ้าโกรธนางเพราะฮองเฮาเว่ยต้องการจะประทานงานแต่งงานให้ฉินรั่วซือกับท่านอ๋องอี้หรือ?”

หลิงหว่านเบิกตากลมโตจ้องมองเผยอวี้อย่างโกรธเคืองทันที “ท่านหมายความว่าเยี่ยงไร? ท่านจะบอกว่าข้าใจแคบหรือ? หากฉินรั่วซือมีจิตใจดีจริง ๆ ข้าก็มีแต่จะขอบคุณนางก็เท่านั้น!”

“แต่ท่านมิรู้เรื่องราวภายในเลย ท่านมีสิทธิ์อะไรถึงกล้าว่าข้าโกรธนาง! ข้าเป็นคนใจแคบเช่นนี้หรือ?”

“หึ หากรู้ว่าท่านจะคิดเช่นนี้ ข้าก็มิพูดแล้ว!”

เมื่อเผยอวี้เห็นว่าหลิงหว่านโกรธ ก็รีบยิ้มพลางเอ่ย “ถือเสียว่าข้าพูดผิดไปเถิด! ข้าขอโทษ ข้าขอโทษเจ้านะ!”

“เจ้าบอกมาสิว่าเรื่องราวภายในคืออะไร?”

หลิงหว่านเอ่ยอย่างหงุดหงิด “ช่างมันเถิด ข้ามิพูดแล้ว ข้าบอกท่านอย่างชัดเจนมิได้! ท่านไปเสียเถิด!”

หลิงหว่านเดินเข้าไปข้างในด้วยความโกรธ เผยอวี้มองแผ่นหลังของนางแล้วรู้สึกขบขัน เขามิอยากมีเรื่องโกรธเคืองกับหลิงหว่าน จึงรีบตามนางไป

“แม่นางของข้า ข้าก็ขอโทษเจ้าไปแล้ว เจ้าบอกข้าเถิด!”

“เราเป็นครอบครัวเดียวกัน จะมาผิดใจกันเพราะคนนอกได้เยี่ยงไรเล่า?”