ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1079

‘ฮุ่ยเอ๋อร์ เจ้าไปอย่างสบายใจเถิด เรื่องที่ข้ารับปากเจ้าไว้ ข้าจะทำให้ได้!’

ผางเซิงกล่าวลาพระสนมฮุ่ยอย่างเงียบ ๆ ในใจ...

“จับนางไว้...”

ฮองเฮาเว่ยไหนเลยจะยอมให้พระสนมฮุ่ยตายไปเช่นนี้ นางต้องให้ผางเซิงตายไปพร้อมกันด้วย นางจึงตะโกนขึ้นมา

“เสด็จแม่...”

ในเวลาเดียวกัน เซียวหลินมู่ที่กองทัพหลวงกันไว้ก็เดินเข้ามา

เขาเห็นเหตุการณ์นี้เข้าพอดี ก็ตกใจจนสิ้นสติทันทีพลันพุ่งเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง...

เพียงแต่เซียวหลินมู่ช้าไปเล็กน้อย พระสนมฮุ่ยชนเสาไปแล้ว หัวของนางเลือดออกมาทันที

เลือดกระเซ็นไปบนใบหน้าของเซียวหลินมู่ แม้ว่าเขาจะคว้าอาภรณ์ของพระสนมฮุ่ยเอาไว้ แต่ก็ได้แต่มองพระสนมฮุ่ยทรุดลงกับพื้น

“เสด็จแม่...”

เซียวหลินมู่กรีดร้องออกมาอย่างใจสลาย กอดพระสนมฮุ่ยที่ทรุดลงมาได้ทันเวลา พร้อมกับน้ำตาไหลอาบหน้า...

“เสด็จแม่… เสด็จแม่… ถังถีเตี่ยน รีบมาช่วยพระนางที…”

เซียวหลินมู่มองไปรอบ ๆ อย่างตื่นตระหนก เมื่อเห็นถังถีเตี่ยนเขาก็ตะโกนออกมาอย่างไร้สติ

ถังถีเตี่ยนมองไปทางจักรพรรดิอู่อัน

จักรพรรดิอู่อันเองก็มิคาดคิดมาก่อนว่าพระสนมฮุ่ยที่อ่อนแอมาโดยตลอดจู่ ๆ จะแกร่งกร้าวเพียงนี้ เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็เอ่ยกับถังถีเตี่ยนด้วยใบหน้าเศร้าหมอง “ถังถีเตี่ยน ขึ้นไปดูทีว่ายังสามารถช่วยพระสนมฮุ่ยได้หรือไม่!”

หลังจากได้รับคำสั่งถังถีเตี่ยนก็วิ่งไปคุกเข่าตรงหน้าพระสนมฮุ่ย ที่หน้าผากของพระสนมฮุ่ยมีรูเล็ก ๆ และมีเลือดไหลออกมามิหยุด

เขาเอายาห้ามเลือดออกมาเทลงบนแผลของนาง แต่ยาก็ถูกเลือดชะล้างออกไปทันที

ถังถีเตี่ยนจึงเทยาอีกขวดลงไปแล้วรีบใช้สำลีกดไว้

ดวงตาที่งดงามของพระสนมฮุ่ยเปื้อนไปด้วยเลือดแดงฉาน นางยังคงมีสติอยู่ เมื่อมองผ่านม่านเลือดเห็นเซียวหลินมู่ที่กำลังร้องไห้ราวกับเด็ก นางก็รู้สึกปวดใจ...