ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1081

ราชองครักษ์ผางลังเลไปเพียงชั่วครู่ก่อนจะตัดสินใจ

พระสนมฮุ่ยกำลังจะตาย แต่ทรราชผู้นี้ยังจะบังคับเซียวหลินมู่เช่นนี้อีก ทรราชเช่นนี้ มิต้องรับใช้ก็ได้!

เขากำหมัดแน่น หางตากวาดมององครักษ์กองทัพหลวงเหล่านั้นอย่างรวดเร็ว

องครักษ์เหล่านั้นไปขวางเซียวหลินมู่ไว้ ตรงหน้าของจักรพรรดิอู่อันมีเพียงขันทีฉางเพียงคนเดียวเท่านั้น

ขอเพียงตนจับจักรพรรดิอู่อันไว้เป็นตัวประกันได้ วันนี้เขากับเซียวหลินมู่ก็จะสามารถพาพระสนมฮุ่ยออกไปได้อย่างปลอดภัย และแม้กระทั่งพาครอบครัวของตนไปด้วย

กระทั่งออกจากเมืองหลวง ไปอยู่ในที่ที่ท้องฟ้าสูงทะเลกว้างใหญ่ นับแต่นี้พวกเขาก็จะหนีไปไกลโดยไม่มีจุดหมายได้ ดีกว่าการติดตามทรราชเช่นจักรพรรดิอู่อันเป็นร้อยเท่า!

“เสด็จพ่อ เสด็จพ่อจะไร้หัวใจเช่นนี้จริง ๆ หรือ?”

เซียวหลินมู่หันหน้ากับตะโกนใส่จักรพรรดิอู่อันอย่างเคียดแค้นชิงชัง

จักรพรรดิอู่อันอยากจะดูว่า เมื่อเซียวหลินมู่ถูกบีบจนอับจนหนทางแล้วเขาจะต่อต้านหรือไม่ ดวงตาสีดำใต้คิ้วหนาของเขาจ้องมองเซียวหลินมู่ด้วยท่าทางน่าเกรงขาม เป็นการบีบอย่างเย็นชาไร้ความปรานี

“ลูกเนรคุณ นี่คือท่าทีของเจ้าที่คุยกับข้ารึ?”

“หากวันนี้ข้ามิปล่อยเจ้าไป เจ้าจะยังกล้าปลงพระชนม์หรือไม่?”

จักรพรรดิอู่อันชำเลืองมองราชองครักษ์ผางอย่างตื่นตัว ตัวเขาเองก็เคยนำกองทหาร ไหนเลยจะมิรู้กลยุทธ์จับโจรเอาหัวโจก(1)

เขาคิดอยู่ในใจอย่างมืดมน ขอเพียงราชองครักษ์ผางกล้าเคลื่อนไหว ตนจะทำให้เขานองเลือดและแหลกสลายเป็นแน่!

“เสด็จพ่อ ในเมื่อเสด็จพ่อไร้เมตตา...”

เซียวหลินมู่ร้องไห้ออกมาอย่างโศกเศร้าและขุ่นเคือง เขาตัดสินใจออกไป เขาอุ้มพระสนมฮุ่ย แล้วพุ่งเข้าไปหาองครักษ์ที่ถือดาบอยู่อย่างมิสนใจสิ่งใด...

และแทบจะในเวลาเดียวกัน ราชองครักษ์ผางก็ขยับเล็กน้อย คิดจะพุ่งเข้าไปหาจักรพรรดิอู่อัน...

ในสถานการณ์ตึงเครียดแบบนี้ หากก้าวไปหนึ่งก้าวก็จะตกไปอยู่ในจุดที่มิสามารถหวนกลับได้อีกแล้ว

แล้วขันทีผู้หนึ่งก็ตะโกนเสียงแหลมขึ้นมา “ฝ่าบาท ท่านอ๋องอี้กับพระชายาอ๋องอี้มาขอเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ...”

ราชองครักษ์ผางจึงหยุดฝีเท้าไปทันที และหัวใจของเขาก็เต้นรัวแรง...