“พี่...”
เซียวหลินมู่อุ้มพระสนมฮุ่ยแล้วคุกเข่าให้เซียวหลินเทียน น้ำเสียงของเขามีทั้งความคับข้องใจ ซาบซึ้งใจและความรู้สึกผิด
แต่จะมีความคับข้องใจมากหน่อย จนยังมิทันได้เอ่ยวิงวอนอะไรเซียวหลินมู่ก็น้ำตาไหลออกมาอย่างรู้สึกว่าใจสู้มิไหวเสียก่อน
เขาสะอื้นพลางเอ่ย “พี่สี่ รีบให้พี่สะใภ้มาช่วยเสด็จแม่ของข้าที… จากนี้ไปหากพวกท่านต้องการให้ข้าทำสิ่งใดข้าก็จะตอบแทนพวกท่านทุกอย่าง!”
เซียวหลินมู่เป็นราวกับเด็กที่ได้รับความอยุติธรรม ครั้นเห็นญาติที่สามารถปกป้องตนได้ความโศกเศร้าและสิ้นหวังในใจมิอาจแสดงออกมาได้จึงกลายมาเป็นน้ำตา
การเรียก “พี่” นี้ทำให้หัวใจของเซียวหลินเทียนสั่นไหว
ในราชวงศ์เรียกว่าเสด็จพี่ตลอด!
คนทั่วไปต่างหากถึงจะเรียกพี่!
แม้ว่าการเรียกว่าพี่มันจะเรียบง่าย แต่ในชั่วพริบตาก็ทำให้เซียวหลินเทียนรู้สึกถึงความเป็นพี่น้องที่แท้จริงได้
เขามามิทันได้วิเคราะห์ว่าเกิดอะไรขึ้นในพระตำหนักฮุ่ยจู๋ จึงเอ่ยกับเซียวหลินมู่อย่างปลอบใจ “พี่สะใภ้ของเจ้าจะเข้ามาบัดเดี๋ยวนี้!”
ขณะที่กำลังพูดอยู่นั้น หลิงอวี๋ก็ถูกเถาจื่อประคองเข้ามา
“พี่สะใภ้ โปรดช่วยเสด็จแม่ของข้าด้วย!”
เซียวหลินมู่ยังมิลุกขึ้น เขาคุกเข่าอ้อนวอนหลิงอวี๋อย่างสิ้นหวัง
หลิงอวี๋เห็นบาดแผลที่มีเลือดไหลออกมามิหยุดของพระสนมฮุ่ย นางจึงผลักเถาจื่อออกไปทันทีพลางรีบเอ่ย “หานเหมย เอาล่วมยาของข้ามา!”
หานเหมยรีบส่งล่วมยาให้อย่างรวดเร็ว หลิงอวี๋คุกเข่าลง ให้เซียวหลินมู่วางพระสนมฮุ่ยลง จากนั้นจึงรีบช่วยชีวิตพระสนมฮุ่ย
ในที่สุดฮองเฮาเว่ยก็ตั้งสติได้ เมื่อเห็นใบหน้าที่เศร้าหมองของจักรพรรดิอู่อันก็แอบยินดีอยู่ในใจ
การที่เซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋มาก็มิใช่เรื่องเลวร้ายอะไร จะได้จัดการพวกเขาทั้งหมดให้เรียบให้คราเดียวพอดีเลย
นางจึงเอ่ยเยาะเย้ยเซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋อย่างประชดประชัน “อ๋องอี้ พระชายาอ๋องอี้ พวกเจ้ายังเห็นองค์จักรพรรดิอยู่ในสายตาหรือไม่? ตอนเข้ามาก็มิได้ทำความเคารพ เอาแต่จะทุบตีเข่นฆ่ากับองครักษ์กองทัพหลวง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........
จะมีแบบรูปเล่มออกมาเมื่อไหร่คะ...
หยุดอัพอีกแล้ว 😭...
รออัพตอนใหม่นะคะ...