ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1084

ฮองเฮาเว่ยตกใจ แล้วมองเซียวหลินเทียนอย่างประหลาดใจ

เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าเซียวหลินมู่มีโสมโลหิต แต่ลังเลที่จะเอามันออกมาช่วยหลิงอวี๋ ทั้งสองจึงมีความแค้นต่อกัน!

แต่ตอนนี้ เซียวหลินเทียนกลับใจกว้างช่วยเซียวหลินมู่ปกปิด

นี่เป็นความรักของพี่น้องจริง ๆ หรือ? หรือมีการสมรู้ร่วมคิดอะไรกันอีก?

“อ๋องอี้ เจ้าคิดจะช่วยองค์ชายเย่กับพระสนมฮุ่ยปกปิดรึ? เจ้าก็รู้ว่านี่เป็นความผิดร้ายแรงฐานหลอกลวงองค์จักรพรรดิ!”

ฮองเฮาเว่ยไหนเลยจะยอมให้องค์ชายเย่กับอ๋องอี้มีมิตรภาพลึกซึ้ง และมีความเกลียดชังร่วมกัน นางจึงเอ่ยอย่างเจ้าเล่ห์

“อ๋องอี้ เจ้าต้องรู้ พระสนมฮุ่ยลักลอบมีความสัมพันธ์กับผู้อื่นจนตั้งครรภ์ แล้วแอบใช้ยาทำแท้งจนทำให้เลือดออกมาก!”

“โสมโลหิตนี้องค์ชายเย่ให้พระสนมฮุ่ยบำรุงเลือด! เช่นนี้แล้ว... เจ้ายังคิดจะปกปิดให้องค์ชายเย่หรือไม่?”

เซียวหลินมู่ได้ยินสิ่งนี้ก็ก้มหน้าลงแล้วกำหมัดแน่น

เขานึกถึงสิ่งที่จ้าวซวนมาบอกแทนเซียวหลินเทียน ในเมื่อพี่สี่ให้ตนปิดปากเงียบไว้มิให้ยอมรับว่ามีโสมโลหิต พี่สี่จะต้องมีวิธีจัดการอย่างแน่นอน

เขามิสามารถขัดจังหวะได้ มิเช่นนั้นหากพูดอะไรผิดพลาดไปจะทำลายแผนของพี่สี่

เป็นดังที่คาด เซียวหลินเทียนตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วหันไปหาจักรพรรดิอู่อัน พลางคำนับสามครั้ง

การคำนับสามครั้งนี้ทำให้จักรพรรดิอู่อันตะลึงเล็กน้อย เหตุใดกัน?

“เสด็จพ่อ เรื่องโสมโลหิตนี้ ลูกต้องขอประทานอภัยจากเสด็จพ่อกับองค์ชายด้วยพ่ะย่ะค่ะ! ลูกมิรู้จริง ๆ ว่าหลิงอวี๋ซื้อโสมโลหิตนี้ไว้!”

“โสมโลหิตเป็นสิ่งล้ำค่า หลิงอวี๋เก็บมันไว้แน่นหนามาก แม้แต่นางรับใช้ก็มิรู้เรื่องนี้ เมื่อนางฟื้นขึ้นมาแล้วลูกเอ่ยถึงเรื่องนี้ขึ้นมา นางถึงได้บอกลูกว่าโสมโลหิตอยู่ในมือของนาง!”

คำพูดเหล่านี้มิเพียงแต่ทำให้องค์ชายเย่ตะลึงเท่านั้น แม้แต่จักรพรรดิอู่อันกับฮองเฮาเว่ยพอฟังแล้วก็ตะลึงเช่นกัน

“เสด็จพ่อ หลิงอวี๋บอกว่า นางคิดว่าเสด็จพ่อกับไทเฮาอายุมากแล้ว ช่วงนี้นางเรียนรู้ถึงวิธีกลั่นโอสถอายุวัฒนะ จึงซื้อเครื่องยาสมุนไพรอันล้ำค่ามาก เพราะอยากจะเตรียมโอสถบำรุงโลหิตให้กับเสด็จพ่อกับไทเฮาในยามจำเป็น!”

นางเปิดถุงผ้าแล้วหยิบโสมสีแดงออกมา

โสมโลหิตนี้ขนาดเท่าฝ่ามือ กว้างประมาณสองนิ้ว และมีสีแดงราวกับเลือด ลักษณะเหมือนโสมธรรมดา แต่สีของมันกลับดูสดใสราวกับอัญมณี

จักรพรรดิอู่อันเห็นแล้วก็ตกตะลึง เขาเคยเห็นสมบัติหายากและเครื่องยาสมุนไพรล้ำค่ามานับมิถ้วน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นโสมโลหิต

ฮองเฮาเว่ยเห็นแล้วก็ทั้งตกใจทั้งโกรธ หลิงอวี๋ซื้อโสมโลหิตไว้จริง ๆ หรือ?

“นี่เป็นของปลอมกระมัง? ถังถีเตี่ยนกับหมอจาง พวกเจ้าไปตรวจดูที อย่าให้นางเอาโสมโลหิตปลอมมาหลอกลวงองค์จักรพรรดิ!”

ถังถีเตี่ยนก้าวเข้าไปอย่างอยากรู้ โสมโลหิตเป็นเพียงข่าวลือมาโดยตลอด เขาอายุมากถึงเพียงนี้แล้วแต่มิเคยเห็นมันมาก่อนเลย

หมอจางรีบร้อนจะแสดงฝีมือจึงรีบพุ่งเข้าไป คิดจะแย่งโสมโลหิตจากมือของหลิงอวี๋มาตรวจสอบ

แต่หลิงอวี๋กลับเบี่ยงหลบ พลางเอ่ยอย่างเย็นชา “หมอจาง ท่านใจร้อนเกินไปแล้ว ท่านมิรู้หรือว่าโสมเป็นสิ่งที่มีจิตวิญญาณ? นี่เป็นเครื่องยาสมุนไพรที่จะใช้กลั่นโอสถอายุวัฒนะให้กับไทเฮาและองค์จักรพรรดิ จะใช้มือแตะต้องได้เยี่ยงไรกัน!”