ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1096

หลิงอวี๋ทั้งหงุดหงิดทั้งโกรธเซียวหลินมู่ แต่เมื่อเห็นเขาขอร้องตนอย่างน่าสงสาร ก็นึกถึงว่าเขาเองก็กตัญญูต่อพระสนมฮุ่ย จึงระงับความโกรธไว้ได้

“เนื้องอกของพระสนมฮุ่ยเป็นเนื้อร้ายหรือไม่นั้น ต้องรอการตรวจชิ้นเนื้อ วันนี้หม่อมฉันไม่มีแรงจะตรวจแล้ววันหลังหากรู้แน่ชัดแล้วจะบอกท่านอีกที!”

“สำหรับการรักษาในภายหน้า หม่อมฉันจัดตำรับยาให้พระนางแล้ว วิธีการดูแลพระนางก็ได้ทำการสอนแม่นมกับนางกำนัลไว้แล้ว! กินยาตามตำรับยาไปก่อน รอหม่อมฉันตรวจเนื้องอกเสร็จแล้วค่อยปรับตำรับยากันอีกที!”

“ได้ ๆ... พี่สะใภ้กลับไปพักผ่อนให้สบายเถิด วันหลังข้าจะไปขอบคุณที่ตำหนัก!”

เซียวหลินมู่เห็นว่าหลิงอวี๋ยังคงช่วยเสด็จแม่ของตนโดยมิถือสาความบาดหมางครั้งก่อนเช่นนี้ ก็ยิ่งรู้สึกละอายใจ

“มิต้องมาที่ตำหนัก ธรณีประตูตำหนักเราต่ำเกินไป มิสามารถทักทายคนสูงส่งเช่นเจ้าได้หรอก!”

เซียวหลินเทียนเอ่ยอย่างเย็นชา “อาอวี๋ทำการผ่าตัดให้เสด็จแม่ของเจ้าและจัดตำรับยาให้แล้ว ค่าตรวจรักษาหนึ่งแสน! คงมิแพงใช่หรือไม่!”

“เจ้าจ่ายเงินหนึ่งแสนซื้อโสมโลหิต แต่ก็ยังมิสามารถช่วยเสด็จแม่ของเจ้าได้ อาอวี๋ของข้าตัดต้นเหตุให้พระนางไปแล้ว! เจ้ากลับไปบอกให้พ่อบ้านส่งค่าตรวจรักษาไปที่ตำหนักด้วย พวกเรามิจำเป็นต้องไปมาหาสู่กันแล้ว!”

พูดจบ เซียวหลินเทียนก็กึ่งประคองกึ่งอุ้มหลิงอวี๋เดินออกไป

หลิงอวี๋อดมิได้ที่จะอยากหัวเราะออกมา ท่าทีเช่นนี้ของเซียวหลินเทียนเลียนแบบมาจากหลิงซวนตอนนั้นหรือ?

ตอนนั้นตนกับเซียวหลินเทียนทะเลาะกัน หลู่ชิ่งถูกชิวเฮ่าทำให้บาดเจ็บ จ้าวซวนจึงไปขอร้องตน หลิงซวนก็ใช้วิธีเก็บค่าตรวจรักษากับเซียวหลินเทียนเป็นการขีดเส้นแบ่ง

เซียวหลินเทียนเองก็วางแผนที่จะใช้วิธีนี้มาขีดเส้นแบ่งกับเซียวหลินมู่ให้ชัดเจนเช่นกันกระมัง!

หลิงอวี๋ก็มิอยากจะเกลี้ยกล่อม แม้ว่าเซียวหลินมู่จะกตัญญูแต่ก็มีความเห็นแก่ตัวเช่นกัน

หากความเห็นแก่ตัวนี้เปลี่ยนได้นับจากนี้ พี่น้องคู่นี้ก็ยังมีมิตรภาพต่อกันได้!

ทว่าหากเปลี่ยนมิได้ สักวันหนึ่งระหว่างพี่น้องจะต้องถือดาบเข้าหากัน!

จะเป็นญาติหรือศัตรู ทุกอย่างขึ้นอยู่กับว่าเซียวหลินมู่จะเลือกอย่างไร

ทั้งสองพาหานเหมยกับเถาจื่อออกจากวังแล้วขึ้นรถม้า

“เจ้ากำลังจะบอกว่า เรื่องทั้งหมดนี้พระชายาเส้าเป็นผู้ชี้นำอยู่เบื้องหลังหรือ?”

“แน่นอนเพคะ! พระสนมฮุ่ยเป็นคนของวังหลัง ฮองเฮาเว่ยดูแลวังหลัง มิว่าพระสนมฮุ่ยจะตั้งครรภ์จริงหรือไม่ ทว่าหากเรื่องมันร้ายแรง ฮองเฮาเว่ยผู้รับผิดชอบดูแลวังหลังก็จะเป็นคนไร้ความสามารถเพคะ!”

“กอปรกับเรื่องที่ไทเฮาถูกวางยาพิษ ทั้งยังเกี่ยวข้องกับราชองครักษ์ผางผู้จงรักภักดีต่อองค์จักรพรรดิมากที่สุด คนที่รู้จักเสด็จพ่อก็น่าจะรู้ว่าเขาจะตอบโต้อย่างไร!”

หลิงอวี๋ยกริมฝีปากขึ้นแย้มรอยยิ้ม “พระชายาเส้าผู้นี้เห็นได้ชัดว่าเป็นคนที่ฉลาดที่สุดในวังหลัง นางสามารถทำให้ทุกอย่างไปในทิศทางที่นางต้องการได้โดยมิต้องเคลื่อนไหว หรือแม้แต่ปรากฏตัวเลย!”

“มิเพียงแต่ได้ตราหงส์ไปเท่านั้น ยังจัดการฮองเฮาเว่ยโดยมิทำให้ใครสงสัยเลยแม้แต่น้อยอีก! ช่างเป็นยอดฝีมือจริง ๆ!”

หลิงอวี๋นึกถึงเก๋อเทียนซือ พระชายาเส้ามีคนที่มีความสามารถเช่นนั้น ทั้งยังมีวิธีการเช่นนี้อีก หากนางคิดจะทำอะไรสักอย่าง จะมีใครเป็นคู่แข่งของนางได้?

ขั้นต่อไป พระชายาเส้าคิดจะจัดการใครกัน?

แม้ว่าวันนี้ตนกับเซียวหลินเทียนจะมิได้ทำให้พระชายาเส้าเสียเรื่อง ทว่าพระชายาเส้าจะทนต่อการแสดงความสามารถเช่นนี้ได้หรือ?