ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1124

เมืองโม่เหอ?

หลี่ว์เซียงได้ยินแล้วก็ตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง พลันมองไปทางจักรพรรดิอู่อันอย่างยากจะเชื่อ

องค์ชายเว่ยหัวเราะเยาะ “พื้นที่ขนาดใหญ่นั่นล้วนเป็นบึงน้ำดำ ปลูกสิ่งใดก็ล้มตายหมด แล้วก็เป็นเมืองร้างที่ทั้งเมืองรวมกันแล้วมีมิกี่สิบครอบครัวมิใช่หรือ?”

“เสด็จพ่อ ข้อตกลงนี้มิใช่ข้อตกลงที่ดี อย่าตกลงเด็ดขาดพ่ะย่ะค่ะ!”

เมื่อครู่องค์ชายคังมิเข้าใจความหมายของจักรพรรดิอู่อัน เมื่อจ้าวฮุยเตือนขึ้นมาก็คิดอย่างลึกซึ้ง เมื่อได้ยินเซียวหลินเทียนพูดโม่เหอออกมา เขาก็รู้สึกว่านี่เป็นโอกาสที่จะได้แสดงตัวของตนเองแล้ว

“เสด็จพี่ใหญ่ ท่านพูดเช่นนี้ก็มิถูก! โม่เหอนี้ถูกกล่าวขานกันว่าเป็นเมืองแห่งสมบัติ!”

องค์ชายคังก็ได้ยินเรื่องนี้เช่นกัน จึงเอามาแสดงความรู้ของตนเอง

“ว่ากันว่ามีสมบัติมากมายฝังอยู่ใต้บึงน้ำอันมืดมิดนั้น! ภูเขาหินที่อยู่รอบ ๆ ก็น่าจะเป็นเหมืองถ่านหินทั้งหมด!”

หลิงอวี๋ฟังแล้วก็หมดคำพูด ฝังสมบัติใต้บึงน้ำ? องค์ชายคังผู้นี้มีสมองหรือไม่?

แต่บึงน้ำอันมืดมิดนี้กลับทำให้หัวใจของหลิงอวี๋เต้นแรง หรือว่านี่อาจเป็นแหล่งน้ำมันในสมัยใหม่?

นั่นจะเป็นสมบัติจริง ๆ เลยทีเดียว!

แต่จักรพรรดิอู่อันมิรู้จักน้ำมันเลย ดังนั้นเขาจะไม่มีวันใจเต้นกับสิ่งนี้!

ยิ่งไปกว่านั้น องค์ชายหนิงเอาเมืองโม่เหอมาเดิมพัน เพื่อล้างบาปการฆ่าคนของเซี่ยโฮ่วตานรั่ว เช่นนั้นเมืองโม่เหอต้องมีคุณค่ามากกว่าเมืองอื่น ๆ แน่นอนเ!

หลิงอวี๋มิรู้อะไรเกี่ยวกับเมืองโม่เหอมากนัก จึงมิขัดจังหวะแล้วฟังไปอย่างเงียบ ๆ

เซียวหลินเทียนรอให้องค์ชายคังพูดจบก่อน แล้วจึงเอ่ย “เสด็จพ่อ เมืองโม่เหอมีภูเขาเหมืองถ่านหินหลายแห่งจริง ๆ การได้มันมาก็คือความมั่งคั่งมหาศาลแล้ว!”

“แต่ลูกคิดว่า องค์ชายหนิงมีเจตนาอื่นอีก เขตแดนของโม่เหออยู่ใกล้กับเว่ยเหนือ ก่อนหน้านี้เว่ยเหนือมีความคิดที่จะโจมตีฉีตะวันออกมานานแล้ว เพราะโม่เหอเป็นอันตรายมิสามารถยึดครองได้!”