ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1129

น้ำที่ไหลเชี่ยวพุ่งมาซัดเข้าที่ตัวของกลุ่มเซียวหลินเทียนอย่างท่วมท้น ทำเอาพวกเขาโซเซไป

“ระวัง!”

“ยึดไว้!”

คนจำนวนมากบนฝั่งกรีดร้องออกมาแล้วก็เหงื่อออกอย่างเป็นห่วงพวกของเซียวหลินเทียน

กระแสน้ำเช่นนี้หากยืนมิอยู่ ในชั่วพริบตาสามารถซัดพาสมาชิกกลุ่มของเซียวหลินเทียนตกลงไปในน้ำได้เลย

แต่กลุ่มของเซียวหลินเทียนกลับดูแลกันและกัน แม้ว่าจะโดนกระแสน้ำเชี่ยวซัดสาดแต่ก็ไม่มีใครตกลงไปในน้ำ

จักรพรรดิอู่อันเห็นสมาชิกกลุ่มของเซียวหลินเทียนจับมือกันต้านทานคลื่นไว้ก็รู้สึกโล่งใจเล็กน้อย

“องค์ชายสี่มีความสามารถจริง ๆ เมื่อเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงกะทันหันก็ยังสามารถสงบได้เช่นนี้…”

คำชมของจักรพรรดิอู่อันทำให้องค์ชายเว่ยกับองค์ชายคังรู้สึกมิเห็นด้วยนัก

รอยยิ้มแปลก ๆ ปรากฏขึ้นที่มุมปากขององค์ชายคัง ยังเร็วเกินไปที่จะพูดเช่นนี้กระมัง!

องค์ชายเว่ยยิ้มเยาะในใจอย่างดูถูก เสด็จพ่อชื่นชมเขามาก ประเดี๋ยวมาดูกันว่าเขาจะเสียหน้าอย่างไร

เป็นดังที่คาด ยังมิทันที่จักรพรรดิอู่อันจะพูดจบ ก็เห็นกลุ่มของเซียวหลินเทียนที่ด้านล่างนั้น จู่ ๆ สมาชิกหลายคนในกลุ่มที่ยืนอยู่บนกระดานไม้ก็ก้าวพลาดตกลงไปในน้ำ

ในมุมมองของคนบนฝั่งคือพวกเขายืนมิมั่นคงจึงถูกคลื่นซัดแรงจนตกลงไปในน้ำ

แต่มีเพียงเซียวหลินเทียน อันเจ๋อและพวกลู่หนานที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขาเท่านั้นที่รู้ว่ากระดานไม้มันแตก...

สีหน้าของเซียวหลินเทียนมิสู้ดี เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อรักษาร่างกายส่วนล่างให้มั่นคงแล้วจับพวกอันเจ๋อไว้แน่นมิให้พวกเขาตกลงไปในน้ำ

“ดึงคนขึ้นมาแล้วรีบก้าวไปข้างหน้า!”

การแข่งขันมิสามารถหยุดกลางคันได้ แม้ว่าจะพ่ายแพ้ก็จะต้องยืนหยัดต่อไป

พวกอันเจ๋อรีบดึงคนที่ตกลงไปในน้ำขึ้นมาแล้วก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว