ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1172

“พูดจาเหลวไหล! ข้ามิเคยทำเช่นนั้น และมิเคยพูดเช่นนั้นด้วย!”

ฮองเฮาเว่ยทรงโกรธจนหน้าบิดเบี้ยว ชี้ไปที่ไป่ซุ่ยและตรัสว่า “นางบ่าวชั่ว เจ้าได้รับสินบนจากผู้ใดจึงบังอาจใส่ร้ายข้าเช่นนี้!”

“ข้าจะไปหาซื้อยาพิษมาให้เจ้าได้อย่างไร บ่าวชั่วช้าเช่นเจ้า สมควรเป็นอนุภรรยาของโอรสข้ารึ? ฝันกลางวันหรืออย่างไร!”

เมื่อเห็นว่าฮองเฮาเว่ยเสียสติไปแล้ว พระชายาเส้าก็ยกมุมปากขึ้นด้วยความเยาะหยันและหันไปมองหลิงอวี๋

หลิงอวี๋คงมิคิดว่าจะสามารถโค่นล้มฮองเฮาเว่ยได้ด้วยวิธีนี้กระมัง?

หลิงอวี๋มิตื่นตระหนก “ฝ่าบาท ไป่ซุ่ยน่าจะมีหลักฐาน! แม้ว่านางจะตื้นเขิน แต่ก็ติดตามรับใช้ไทเฮามาหลายปี ได้รับรางวัลมากมายจากไทเฮา แน่นอนว่าย่อมมีชั้นเชิงอยู่แล้ว!”

“จำเป็นต้องมีผู้ที่สามารถชักจูงนางได้ เนื่องจากคำสัญญาที่พูดลอย ๆ นางคงมิให้ความสนใจ!”

คำพูดนี้ทำให้ไป่ซุ่ยนึกอะไรขึ้นได้ นางยื่นมือออกไปแล้วดึงแขนเสื้อขึ้น เผยให้เห็นกำไลที่พันไว้ด้วยผ้า

ทันทีที่ฮองเฮาเว่ยเห็นก็แทบลมจับ นางลืมสิ่งนี้ไปได้อย่างไร

ในเวลานั้น เพื่อซื้อตัวไป่ซุ่ย นางตั้งใจให้คำสัญญาพร้อมกับเงินจำนวนมาก ทว่าไป่ซุ่ยกลับชอบกำไลของนางมากกว่า จึงจำใจต้องมอบให้

ฮองเฮาเว่ยคิดว่าวันหลังจะมีโอกาสได้คืน มิเช่นนั้นคงมิยินยอมมอบกำไลราคาแพงวงนี้ให้นาง

“ฝ่าบาท นี่คือกำไลทับทิมสีเลือดเพคะ!”

เมื่อไป่ซุ่ยคลายผ้าที่พันกำไลออกทีละน้อย กำไลทับทิมสีเลือดนกก็ปรากฏต่อสายตาของผู้คน

กำไลทับทิมสีเลือดนั้นเดิมทีก็หายากอยู่แล้ว ทว่าอัญมณีที่มีสีแดงโปร่งใสเช่นนี้ยิ่งหายากยิ่งขึ้นไปอีก!

ประเด็นสำคัญคือ... ฮองเฮาเว่ยมีอยู่หนึ่งวง!

นี่เป็นสมบัติที่จักรพรรดิอู่อันซื้อมาด้วยราคาแพง และให้ฮองเฮาเว่ยเมื่อครั้งที่นางให้กำเนิดองค์ชายเว่ย บุตรชายคนแรกของฮองเฮาเว่ย เพื่อเป็นสัญลักษณ์ว่านางมีคุณูปการต่อการเพิ่มทายาทให้แก่ราชวงศ์!

“ฝ่าบาท ขอพระองค์ทรงโปรดมอบความยุติธรรมแก่หม่อมฉันด้วยเพคะ!”

เมื่อองค์ชายเว่ยเห็นมารดาคุกเข่าลง ก็คุกเข่าลงด้วยเช่นกัน “เสด็จพ่อ กระหม่อมมิเชื่อเช่นกันว่าเสด็จแม่จะทำเรื่องเลวร้ายเช่นนี้ได้ เสด็จแม่ต้องถูกใส่ร้ายเป็นแน่พ่ะย่ะค่ะ!”

พระชายาเว่ยก็คุกเข่าลงตามแล้วกล่าวพร้อมร้องไห้สะอึกสะอื้น “ฝ่าบาท ท่านหญิงจางหนิงของหม่อมฉันจากไปในวังอย่างน่าสงสัย พระชายาอ๋องอี้กล่าวว่ามิใช่นางที่ฆ่า เช่นนั้นผู้กระทำก็ต้องอยู่ในวังแห่งนี้เพคะ!”

“คนผู้นั้นต้องแอบซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังและใส่ร้ายฮองเฮาเป็นเป็นแน่! ขอเสด็จพ่อโปรดทรงสอบสวนให้ถี่ถ้วนด้วยเถิดเพคะ!”

สมาชิกตระกูลเว่ยก็ต่างคุกเข่าลง

เว่ยเฉิงเป็นผู้นำ กล่าวด้วยความโกรธเคืองว่า “ฝ่าบาท คำกล่าวของบ่าวผู้นี้อาจมิน่าเชื่อถือ! ทว่าฮองเฮามีกำไลมากมาย ชิ้นที่หายไปคงเป็นเพราะนางกำนัลในวังดูแลรักษามิดี!”

“ฮองเฮา อย่าได้กังวลเรื่องแม่นมเจิ้งเลย นางต้องถูกคนซื้อตัวไปแน่ จากนั้นก็ขโมยกำไลของท่านไป แล้วสั่งให้ไป่ซุ่ยวางยาพิษไทเฮา!”