ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1172

“พูดจาเหลวไหล! ข้ามิเคยทำเช่นนั้น และมิเคยพูดเช่นนั้นด้วย!”

ฮองเฮาเว่ยทรงโกรธจนหน้าบิดเบี้ยว ชี้ไปที่ไป่ซุ่ยและตรัสว่า “นางบ่าวชั่ว เจ้าได้รับสินบนจากผู้ใดจึงบังอาจใส่ร้ายข้าเช่นนี้!”

“ข้าจะไปหาซื้อยาพิษมาให้เจ้าได้อย่างไร บ่าวชั่วช้าเช่นเจ้า สมควรเป็นอนุภรรยาของโอรสข้ารึ? ฝันกลางวันหรืออย่างไร!”

เมื่อเห็นว่าฮองเฮาเว่ยเสียสติไปแล้ว พระชายาเส้าก็ยกมุมปากขึ้นด้วยความเยาะหยันและหันไปมองหลิงอวี๋

หลิงอวี๋คงมิคิดว่าจะสามารถโค่นล้มฮองเฮาเว่ยได้ด้วยวิธีนี้กระมัง?

หลิงอวี๋มิตื่นตระหนก “ฝ่าบาท ไป่ซุ่ยน่าจะมีหลักฐาน! แม้ว่านางจะตื้นเขิน แต่ก็ติดตามรับใช้ไทเฮามาหลายปี ได้รับรางวัลมากมายจากไทเฮา แน่นอนว่าย่อมมีชั้นเชิงอยู่แล้ว!”

“จำเป็นต้องมีผู้ที่สามารถชักจูงนางได้ เนื่องจากคำสัญญาที่พูดลอย ๆ นางคงมิให้ความสนใจ!”

คำพูดนี้ทำให้ไป่ซุ่ยนึกอะไรขึ้นได้ นางยื่นมือออกไปแล้วดึงแขนเสื้อขึ้น เผยให้เห็นกำไลที่พันไว้ด้วยผ้า

ทันทีที่ฮองเฮาเว่ยเห็นก็แทบลมจับ นางลืมสิ่งนี้ไปได้อย่างไร

ในเวลานั้น เพื่อซื้อตัวไป่ซุ่ย นางตั้งใจให้คำสัญญาพร้อมกับเงินจำนวนมาก ทว่าไป่ซุ่ยกลับชอบกำไลของนางมากกว่า จึงจำใจต้องมอบให้

ฮองเฮาเว่ยคิดว่าวันหลังจะมีโอกาสได้คืน มิเช่นนั้นคงมิยินยอมมอบกำไลราคาแพงวงนี้ให้นาง

“ฝ่าบาท นี่คือกำไลทับทิมสีเลือดเพคะ!”

เมื่อไป่ซุ่ยคลายผ้าที่พันกำไลออกทีละน้อย กำไลทับทิมสีเลือดนกก็ปรากฏต่อสายตาของผู้คน

กำไลทับทิมสีเลือดนั้นเดิมทีก็หายากอยู่แล้ว ทว่าอัญมณีที่มีสีแดงโปร่งใสเช่นนี้ยิ่งหายากยิ่งขึ้นไปอีก!

ประเด็นสำคัญคือ... ฮองเฮาเว่ยมีอยู่หนึ่งวง!

นี่เป็นสมบัติที่จักรพรรดิอู่อันซื้อมาด้วยราคาแพง และให้ฮองเฮาเว่ยเมื่อครั้งที่นางให้กำเนิดองค์ชายเว่ย บุตรชายคนแรกของฮองเฮาเว่ย เพื่อเป็นสัญลักษณ์ว่านางมีคุณูปการต่อการเพิ่มทายาทให้แก่ราชวงศ์!