ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1231

“ตายดีมิสู้อยู่อย่างเกียจคร้าน… เจ้ากลัวว่าคนอื่นจะทำให้ความบริสุทธิ์ของตนเองแปดเปื้อนก็เลยพยายามคิดฆ่าตัวตาย!”

“องค์ชายจิ้นผู้นั้นได้รับความอยุติธรรมแล้วยังต้องเอาน้องสาวของตนมาเอี่ยวด้วยอีก เขาต่างหากที่ต้องพยายามฆ่าตัวตาย!”

หัวของเหวินชิงกำลังจะวางพาดไปบนสายคาดเอว ก็ได้ยินเสียงพูดอย่างใจเย็นดังมาจากด้านหลัง

นางตกใจหันไปมองโดยมิรู้ตัว แล้วก็เห็นคนที่แต่งตัวเป็นสตรีที่มิดึงดูดสายตาผู้หนึ่งยืนอยู่ด้านหลังมิไกลนัก

“เจ้า… เจ้าเป็นใคร?”

หลิงอวี๋กระตุกมุมปากยิ้ม มิตอบแต่ย้อนถามไป “เจ้ามีพ่อแม่… เช่นนั้นมีน้องสาวหรือไม่?”

เหวินชิงมิกล้าพูดสิ่งใด จึงถอยหลังไป

หลิงอวี๋บีบเข้าไปพลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงข่ม “เปลี่ยนไปคิดอีกมุมสิ หากพ่อแม่ของเจ้าถูกพวกเจ้าใส่ร้ายเช่นนี้แล้วให้เจ้าแต่งงานกับคนเช่นเฮ่อหรง พวกเขาจะทุกข์ใจ หรือว่าจะโกรธแค้น?”

“องค์ชายจิ้นเป็นองค์ชายของเยวี่ยใต้ มิแน่ว่าในภายภาคหน้าอาจจะได้ขึ้นเป็นจักรพรรดิของเยวี่ยใต้ก็ได้!”

“วันนี้เขาถูกพวกเจ้าบีบให้ยอมรับผิดที่มิได้มีมูลอย่างดูหมิ่น ต้องให้น้องสาวของตนแต่งงานกับศัตรู! เจ้าคิดว่าใจเขาจะไม่มีความเกลียดหรือ?”

“เขาไม่มีทางถูกกักให้อยู่ในสายตาของตระกูลเฮ่อกับตระกูลเว่ยไปได้ตลอดหรอก สมมติว่าวันหนึ่งเขาได้รับอิสระ พวกเจ้า… หรือกระทั่งครอบครัวของพวกเจ้าล้วนต้องกลายเป็นเป้าหมายการแก้แค้นของเขา!”

“เหวินชิง เจ้าคิดว่า เมื่อเจ้าตายไปแล้วก็จะมิเดือดร้อนครอบครัวของเจ้างั้นหรือ?”

เหวินชิงหน้าซีดไปกับคำพูดของหลิงอวี๋ นางถอยหลังแล้วเอ่ยอย่างประหลาดใจ “เจ้า… เจ้ารู้นามของข้า… เจ้าคือคนที่องค์ชายจิ้นส่งมาฆ่าพวกเราหรือ?”

“นี่… นี่มิใช่พวกเราที่ทำจริง ๆ นะ… คุณหนูของข้าเองก็มิรู้ว่าพระชายาเว่ยกับเฮ่อหรงจะวางแผนเช่นนี้!”

“พวกเราถูกบังคับถึงได้ชี้ตัวองค์ชายจิ้น!”

เหวินชิงคุกเข่าลง “พี่สาว… ทุกสิ่งที่ข้าพูดเป็นความจริง! ข้ากับคุณหนูของข้ามิได้มีความกล้าที่จะใส่ร้ายองค์ชายจิ้นหรอก! พระชายาเว่ยเป็นคนทำทั้งหมดเลย!”

“เรื่องใด? หากมิได้มากเกินไปข้าก็ช่วยเจ้าได้!”

เหวินชิงจึงกระซิบ “เจ้าช่วยนำคำพูดของคุณหนูของข้าไปถึงท่านอดีตเสนาบดีที่จวนเสนาบดีเจิ้นหย่วนทีได้หรือไม่ ให้เขามาช่วยคุณหนูของข้า!”

หลิงอวี๋ค่อนข้างคาดมิถึง ทีแรกนางยังคิดว่าเหวินชิงอาจจะให้ตนดูแลพ่อแม่ของนาง ไหนเลยจะคิดว่าเหวินชิงจะขอร้องให้ช่วยหลิงเยี่ยน

“คุณหนูรองของเจ้านางดีต่อเจ้ามากหรือ? คู่ควรที่เจ้าจะช่วยนางเช่นนี้หรือ?” หลิงอวี๋เอ่ยถามอย่างสงสัยใคร่รู้

เหวินชิงส่ายหน้าพลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงค่อนข้างทุ้มต่ำ “ข้าอยากทดแทนบุญคุณของท่านอดีตเสนาบดี ท่านอดีตเสนาบดีเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตพ่อของข้าไว้… ข้ามิอยากให้คุณหนูรองตายแล้วท่านอดีตเสนาบดีต้องมาเสียใจ!”

“เมื่อกี้ที่ข้าจะฆ่าตัวตายก็มิใช่เพื่อจะปกป้องความบริสุทธิ์ของบตัวข้าเองทั้งหมดหรอก ข้าคิดว่า หากข้าตาย และหากข่าวไปถึงหูของท่านอดีตเสนาบดี พวกเขาก็จะได้รู้ว่าคุณหนูรองถูกขังอยู่ในจวนอ๋องหรง...”

หลิงอวี๋ตะลึงไปเลย นางมิคาดคิดเลยว่านางรับใช้ผู้นี้จะมีเจตนาเช่นนี้...