ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1248

มิเพียงแต่ทุกคน จักรพรรดิอู่อันเองพอคิดดูก็เข้าใจความหมายที่องค์ชายอิงมิได้พูดออกมา

เขามองไปทางเฮ่อจู้กับพระชายาเว่ยอย่างน่ากลัว ยังมิทันที่องค์ชายอิงจะได้พูดออกมา จักรพรรดิอู่อันก็ยิ้มเยาะพลางเอ่ย

“ท่านอดีตเสนาบดีจับตัวหลิงเยี่ยนเข้าไปเพื่อใส่ร้ายอ๋องหรง?”

“แม้ว่าข้าจะแก่แล้ว แต่ความทรงจำยังดีอยู่ พระชายาเว่ย เมื่อครู่เจ้าบอกมิใช่หรือว่า หลิงเยี่ยนไปบำรุงครรภ์ที่ตำหนักสวนท้อ?”

“ตำหนักสวนท้อเป็นตำหนักพักร้อนขององค์ชายเว่ยอยู่ห่างจากเมืองหลวงไปหลายร้อยลี้กระมัง ท่านอดีตเสนาบดีเดินทางไกลไปถึงตำหนักสวนท้อเพื่อพาตัวหลิงเยี่ยนกลับมา แล้วพาตัวหลิงเยี่ยนกับนางรับใช้สองคนนี้เข้าไปในจวนอ๋องหรงด้วยกำลังของคนคนเดียวน่ะรึ!”

“ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือ คนจวนอ๋องหรงล้วนหูหนวกตาบอด ปล่อยให้พวกท่านอดีตเสนาบดีเข้าออกได้อย่างอิสระรึ?”

คำพูดเหล่านี้คือสิ่งที่องค์ชายอิงคิด แต่มีหรือที่จักรพรรดิอู่อันจะปล่อยให้เขาพูดก่อน หากเป็นเช่นนั้นจะมิเห็นได้ชัดหรือว่าจักรพรรดิเช่นตนนั่นโง่เขลาดังที่องค์ชายอิงพูด?

คำพูดของจักรพรรดิอูอันทำให้เฮ่อจู้กับพระชายาเว่ยพูดมิออกเลย

องค์หญิงใหญ่กับองค์ชายเว่ยเห็นว่า สถานการณ์ดูท่ามิดีจึงอยากจะช่วยแต่ก็คิดแผนการมิออก

หลิงเยี่ยนถูกหานอวี้กับเหวินชิงประคองมาถึงที่หน้าประตู องค์ชายเว่ยพยายามขยิบตาให้หลิงเยี่ยน แล้วหลิงเยี่ยนก็ตัวสั่นทันที

ก่อนหน้านี้ตอนอยู่ข้างใน ท่านอดีตเสนาบดีได้บอกกับนางแล้วว่า เมื่อออกมาให้นางพูดเรื่องที่พระชายาเว่ยทำกับนาง

หลิงเยี่ยนเห็นกับตาว่า เฮ่อจู้ฆ่าเหวินหลิง ตอนนั้นก็รู้เลยว่าเฮ่อจู้มาฆ่าตนเอง นางเกลียดความชั่วร้ายของพระชายาเว่ย จึงรับปากท่านอดีตเสนาบดี

ตอนนี้เมื่อเห็นอง์ชายเว่ยขยิบตาให้ตน ในใจหลิงเยี่ยนก็ครุ่นคิด

องค์ชายเว่ยดีกับตน แต่พระชายาเว่ยกลับใจร้ายเอายาทำแท้งให้ตน จะว่าไปแล้วก็คือความอิจฉา

ที่ตนเองสามารถมีลูกให้องค์ชายเว่ยได้

ตอนนี้ถูกจับได้คาหนังคาเขา เช่นนั้นก็ใช้โอกาสนี้โค่นล้มพระชายาเว่ยได้ใช่หรือไม่!

หลิงเยี่ยนครุ่นคิดแล้วตัดสินใจ นางสะบัดมือของเหวินชิงกับหานอวี้ออกแล้วคุกเข่าลงไป

“ฝ่าบาท ฝ่าบาทต้องตัดสินให้หม่อมฉันเพคะ! พระชายาเว่ยอิจฉา เห็นว่าหม่อมฉันตั้งครรภ์จึงให้ยาทำแท้งแก่หม่อมฉัน วางแผนทำร้ายลูกของหม่อมฉันเพคะ!”

ตระกูลเว่ยกับตระกูลเฮ่อมีผลประโยชน์เกี่ยวเนื่องกันอย่างแยกมิออก

หลิงเยี่ยนคิดว่า เมื่อโค่นพระชายาเว่ยลงได้แล้วตนก็จะสามารถใช้ชีวิตอยู่ในตำหนักองค์ชายเว่ยได้อย่างปลอดภัยหรือ?

แต่คนที่สมองโง่เขลาเช่นหลิงเยี่ยนยังมีหวางซือกับหลิงเสียงเซิงอีก ทั้งสองคนมิรู้สถานการณ์แน่ชัด ก็คิดแล้วว่า หากสามารถปกป้ององค์ชายเว่ยได้ก็จะเป็นผู้มีพระคุณของตำหนักองค์ชายเว่ย

ทั้งสองคุกเข่าลงข้างหลิงเยี่ยน พลางช่วยเอ่ยอย่างน่าเชื่อถือ “ฝ่าบาท องค์ชายเว่ยต้องถูกพระชายาเว่ยหลอกเป็นแน่! องค์ชายเว่ยเสด็จไปเฝ้าสุสานหลวงมา มิรู้เรื่องนี้หรอกพ่ะย่ะค่ะ!”

“ขอโปรดฝ่าบาททรงช่วยตัดสินให้ลูกสาวของหม่อมฉันทีเถิดเพคะ ปลดสตรีชั่วร้ายเช่นพระชายาเว่ยเถิดเพคะ!”

“นี่คือปัญหาที่เพียงปลดพระชายาเว่ยออกก็แก้ได้หรือ?”

มู่หรงเหยียนซงมองจักรพรรดิอู่อันพลางอดมิได้ที่จะยิ้มเยาะ “พระชายาเว่ยเป็นสตรี จะวางแผนยิ่งใหญ่

เช่นนี้ได้หรือ?”

“พระชายาเว่ยสามารถบีบให้ตัวข้าส่งน้องชิ่งไปแต่งงานได้หรือ? หลิงเยี่ยนถูกซ่อนตัวอยู่ในจวนแท้ ๆ อ๋องหรงจะมิรู้เลยหรือ?”