ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1255

“คิดจะหนีอย่างนั้นรึ?”

มุมปากของเซียวหลินเทียนยิ้มเยาะเย้ย เขาเดินมาเข้ามาและก้มมองเฮ่อเฉียง

“ในเมื่อข้ารู้ว่ามีทางลับ แล้วจะมิป้องกันพวกเจ้าหนีได้เยี่ยงไรเล่า!”

“เจ้าเองก็อย่าได้ตะโกนโวยวายไป… มือสังหารที่อยู่ในทางลับถูกจับกุมตรงทางออกแล้ว! ยังมีคนที่พวกเจ้าส่งไปช่วยพวกมือสังหารเหล่านั้นที่ราชสำนักฝ่ายในนั้นก็ถูกรวบตัวไว้หมดแล้ว!”

“หอเหยี่ยวราตรีของพวกเจ้าจบเห่แล้ว ต่อให้เจ้าจะหนีออกไปได้ก็หัวเดียวกระเทียมลีบแล้ว!”

เฮ่อเฉียงโมโหมาก ๆ เขาจ้องมองเซียวหลินเทียนอย่างดุร้ายแล้วยิ้มเยาะพลางเอ่ย “ท่านอย่าทำเป็นพูดดีโกหกกระหม่อมไปหน่อยเลย กระหม่อมมิเชื่อว่าท่านจะมีความสามารถถึงเพียงนั้น!”

“คนที่กระหม่อมส่งออกไปเป็นยอดฝีมือของหอเหยี่ยวราตรี! พวกนักการที่ราชสำนักฝ่ายในของพวกท่านจะเป็นคู่ต่อสู้ของพวกเขาได้เยี่ยงไร!”

ท่านอ๋องเฉิงส่งเสียงเย็นชา “หากสู้ต่อตัวต่อ คนของข้าอาจจะมิใช่คู่ต่อสู้ของพวกเจ้า! แต่ข้ามีสมอง สามารถแข่งเรื่องไหวพริบได้!”

เฮ่อเฉียงตะลึงพลางเอ่ยออกไป “พวกท่านใช้แผนร้ายหรือ?”

ท่านอ๋องเฉิงเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม “แผนร้ายนั่นหมายถึงวิธีการที่พวกคนเลวต่ำช้ามิเห็นแสงสว่างเช่นพวกเจ้าใช้กัน!”

“กลุ่มของข้าเป็นอาจารย์แห่งความยุติธรรม วิธีที่จับพวกเจ้าได้ก็คือสติปัญญา!”

เฮ่อเฉียงเห็นท่าทางมั่นใจของท่านอ๋องเฉิงก็เชื่อคำพูดของเขาไปมากแล้ว ชั่วครู่หนึ่งเขารู้สึกว่าทั้งตัวเขาราวกับตกลงไปในน้ำแข็งเลย

หอเหยี่ยวราตรีที่ดำเนินการอย่างหนักมาตลอดหลายปีจะต้องลงเอยเช่นนี้หรือ?

“ไม่… กระหม่อมมิเชื่อ พวท่านต้องหลอกกระหม่อมเป็นแน่...”

เฮ่อเฉียงตะโกนขึ้นมาอย่างสิ้นหวัง

เฮ่อหรงมองภาพนี้ด้วยสายตาซับซ้อน สุดท้ายก็ทนมิไหว เอามือข้างหนึ่งกุมหน้าอกไว้แล้วเดินเข้ามาอย่างช้า ๆ

“อาเฮ่อ… ข้าปฏิบัติต่อท่านอย่างดีมาโดยตลอด เหตุใดท่านต้องทำเรื่องเช่นนี้เล่า?”

เฮ่อเฉียงมองไปที่เขา ดวงตามืดมนลง ร่างกายก็สั่นขึ้นมาเล็กน้อย

เซียวหลินเทียนสังเกตเฮ่อหรง เฮ่อหรงเข้ามาในเวลาเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร?