ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1259

นี่คือโอกาสที่ดีที่สุดที่ตนจะสามารถล้างอายได้แล้วจริง ๆ!

หลิงเสียงเซิงใจเต้นรัวหนัก

หลานฮุ่ยจวนกับลูกทั้งสองของนางเป็นความอัปยศที่เกิดขึ้นกับเขา เขามักจะจินตนาการว่าสักวันหนึ่งจะสามารถขับไล่เด็กสองคนนั้นออกจากบ้านไปได้

แต่ขอเพียงท่านอดีตเสนาบดียังอยู่ ความฝันนี้ของเขาก็ไม่มีทางเป็นจริงได้เลย!

ตอนนี้โอกาสมาวางอยู่ตรงหน้าของตนแล้ว ขอเพียงปฏิเสธไปต่อหน้าธารกำนัล หลิงอวี๋กับหลิงเสี่ยงก็จะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับตนอีกแล้ว!

แต่ทว่า...

หลิงเสียงเซิงนึกถึงคำพูดเหล่านั้นที่หลิงอวี๋มากระซิบข้างหูตนเมื่อครู่แล้วก็เกิดความสับสนอย่างมาก

ทางด้านหลิงเสียงเซิงกำลังว้าวุ่นอยู่ แต่ท่านอดีตเสนาบดีกลับใจเต้นแล้วมองไปทางหลิงเสียงเซิง

เรื่องในตอนนั้นเขาเป็นคนบังคับให้หลิงเสียงเซิงแต่งงานกับหลานฮุ่ยจวน ลูกชายผู้นี้จึงโกรธเขามาครึ่งชีวิตแล้ว ความสัมพันธ์ของสองพ่อลูกก็แย่ลงเพราะเหตุนี้เช่นกัน

หากหลิงเสียงเซิงปฏิเสธว่า เรื่องที่หลิงอวี๋เป็นบุตรีของเขาต่อหน้าธารกำนัล มิแน่ว่า หลิงอวี๋อาจจะถูกจักรพรรดิอู่อันลงโทษ แต่จะถูกลดขั้นลงไปเป็นอนุภรรยาแน่

ส่วนตนเองก็จะมีความผิดฐานหลอกลวงจักรพรรดิเพราะปิดบังภูมิหลังของหลิงอวี๋!

ท่านอดีตเสนาบดีมิได้สนใจเรื่องความผิดของตน เรื่องที่เขาสนใจคือหลิงอวี๋กับหลิงเสี่ยง ตั้งแต่นี้ไปจะต้องด้อยกว่าคนอื่น ๆ!

ส่วนเรื่องเป็นสนม ก็จะเป็นความอัปยศที่ใหญ่ที่สุดของหลิงอวี๋ผู้เย่อหยิ่งมาตลอด!

“ท่านพ่อ ทุกคนยังรอคำตอบของท่านอยู่นะเจ้าคะ! ท่านก็ยอมรับเถิดว่านี่เป็นเรื่องจริง!”

หลิงเยี่ยนเห็นหลิงเสียงเซิงมิพูดอะไรก็พลันร้อนใจ จึงเขย่าแขนของเขา

หลิงเสียงเซิงเห็นรอยเลือดบนตัวของหลิงเยี่ยน ในหัวเขาก็เป็นราวกับถูกฟ้าผ่าทันที เขาหน้านิ่งแล้วดึงมือหลิงเยี่ยนออกไป

“เจ้าพูดไร้สาระอะไร? หลิงอวี๋กับหลิงเสี่ยงคือลูกแท้ ๆ ของพ่อ!”

หลิงเสียงเซิงทนปวดใจที่มิสามารถล้างอายได้ พลางเอ่ยอย่างตำหนิ “พ่อรู้ว่าลูกมิชอบพี่สาวของลูกมาโดยตลอด แต่ลูกจะพูดจาไร้เหลวไหลกับคนนอกมิได้!”

“ฝ่าบาท นี่เป็นเรื่องฉาวในครอบครัวพ่ะย่ะค่ะ เยี่ยนเอ๋อร์บ้าไปแล้ว นางอิจฉาที่ปู่ของนางทำดีกับอาอวี๋จึงมีความเกลียดชังอยู่ในใจ!”

“กระหม่อมรับรองได้ อาอวี๋กับหลิงเสี่ยงเป็นลูกแท้ ๆ ของกระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ! พระชายาเว่ยแค่จงใจใส่ร้ายอาอวี๋เพราะว่ามิพอใจที่ถูกตัดสินประหาร!”

“ท่านพ่อ เรื่องจริงมิได้เป็นเช่นนี้ ท่านอย่าได้หลอกลวงองค์จักรพรรดิเลย...”

พระชายาเว่ยยังมิยอมแพ้ นางตะโกนออกไป “ฝ่าบาท หลิงเสียงเซิงกับท่านอดีตเสนาบดีล้วนกำลังปกป้องหลิงอวี๋อยู่เพคะ นางเป็นลูกนอกสมรส นางมิคู่ควรที่จะแต่งงานเข้าราชวงศ์เพคะ...”

ท่านอ๋องเฉิงโบกมืออย่างรำคาญ พวกองครักษ์ที่ราชสำนักฝ่ายในก็เข้าไปปิดปากพระชายาเว่ยไว้แล้วลากนางไป

“หลิงเสียงเซิง ท่าน... ท่านเยี่ยมยอดนัก!”

องค์ชายเว่ยเห็นโอกาสที่จะทำให้หลิงอวี๋ตกลงในโคลนได้แล้วก็ถูกหลิงเสียงเซิงปล่อยไปเช่นนี้ เขาก็ชี้นิ้วด่าหลิงเสียงเซิงออกมาเลย

“ข้าว่าท่านต้องคับข้องใจไปทั้งชีวิตกระมัง! คนเช่นท่านมิคู่ควรที่ข้าจะร่วมมือด้วยเลย!ท่านมันขยะ!”

“องค์ชายเว่ย ท่านอย่าได้หกริ้วเลย หม่อมฉันจะเกลี้ยกล่อมท่านพ่อของหม่อมฉันเองเพคะ!”

หลิงเยี่ยนเห็นท่าทีร้อนใจขององค์ชายเว่ย ก็กังวลว่าองค์ชายเว่ยจะมิสนใจตนจึงรีบเอ่ย

องค์ชายเว่ยหันมาเห็นนางก็มิพูดพร่ำทำเพลง เตะเข้าที่ท้องน้อยของหลิงเยี่ยนอย่างแรง

หลิงเยี่ยนกระเด็นล้มลงไปกับพื้นทันที

นางเพิ่งจะแท้งมา ก็ถูกเตะเช่นนี้แล้ว เลือดจึงไหลออกมาตามกระโปรง...