ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1263

ความผิดร่ายยาวที่ท่านอดีตเสนาบดีพูดออกมาทำให้หวางซือหน้าถอดสีไปเลย ในใจนางมีเพียงแค่สองคำเท่านั้น...

แย่แล้ว!

ใจของหลิงเสียงเซิงก็กระตุกไปเช่นกัน เขามองไปทางหลิงอวี๋อย่างเคร่งเครียด

เขาเพิ่งจะวางแผนที่จะสานสัมพันธ์ที่ดีกับหลิงอวี๋ ทว่าหากหาไปถึงความตายของหลานฮุ่ยจวนแล้วหลิงอวี๋ยังจะยอมเอนเอียงมาหาตระกูลหลิงหรือ?

“ท่านพ่อ อยู่ดี ๆ พูดเรื่องเหล่านี้ขึ้นมาด้วยเหตุใดกัน! ใคร ๆ ก็รู้กันว่าหลานฮุ่ยจวนป่วยตาย...”

ยังมิทันที่หลิงเสียงเซิงจะพูดจบ ท่านอดีตเสนาบดีก็เอ่ยขึ้นมาอย่างโมโห “เจ้าหุบปาก! แล้วไปยืนด้านข้างนั่นเสีย วันนี้เจ้าไม่มีสิทธิ์พูด!”

“เหตุใดจะไม่มี! ข้าเป็นสามีของหลานฮุ่ยจวน เป็นพ่อของอาอวี๋ ข้า...”

ท่านอดีตเสนาบดีหยิบกระดานไม้ขึ้นมาทันทีอย่างมิรีรอ

การกระทำนี้ทำเอาหลิงเสียงเซิงตกใจหุบปากไปทันที จากนั้นก็ไปนั่งนิ่ง ๆ

หวางซือคิดหามาตรการรับมืออย่างรวดเร็ว หลานฮุ่ยจวนตายไปตั้งหลายปีแล้ว คนที่ควรจะจัดการก็ถูกตนจัดการไปแล้ว ไม่มีทางมีหลักฐานใดหลงเหลืออยู่แน่นอน!

ขอเพียงตนยืนกรานมิยอมรับ เช่นนั้นหลิงอวี๋จะทำอย่างไรกับตนได้เล่า

ตอนนี้ตนเป็นฮูหยินหลิง และมีพระราชโองการแต่งตั้งอยู่กับตัว หลิงอวี๋ยังจะใช้การตั้งศาลเตี้ยมาบีบให้ตนยอมรับได้หรือ?

“ท่านพ่อ ท่านจะฟังความฝั่งหลิงอวี๋แล้วมาใส่ร้ายข้ามิได้นะเจ้าคะ!”

หวางซือตะโกนขึ้นมา “ตอนนั้นพี่หญิงฮุ่ยจวนป่วยตายจริง ๆ ฮูหยินผู้เฒ่ากับคนรับใช้ในจวนต่างก็รู้กันดี เหตุใดผ่านมาตั้งหลายปีแล้วถึงได้เอ่ยเรื่องนี้ซ้ำอีกเล่าเจ้าคะ!”

“อาอวี๋ แม่รู้ว่าเจ้าตำหนิแม่ว่าดูแลเจ้ามิทั่วถึง แต่ก็นับว่าข้าเลี้ยงดูเจ้าเติบโตมาเช่นกัน เจ้าจะตอบแทนบุญคุณด้วยความแค้นมิได้!”

จากนั้นนางก็มองไปทางป้าสะใภ้ใหญ่พลางเอ่ยอย่างตื่นเต้น “พี่สะใภ้ใหญ่ หลิงอวี๋อายุยังน้อยมิได้รู้เรื่องภายใน เจ้าบอกนางสิว่าเป็นเช่นนี้หรือไม่? พี่หญิงฮุ่ยจวนป่วยตายใช่หรือไม่?”

ป้าสะใภ้ใหญ่เอ่ยเรียบ ๆ “ตอนนั้นข้าตามลุงคนโตของนางไปประจำการที่ชายแดน มิได้อยู่เมืองหลวง ข้าช่วยเป็นพยานให้เจ้าส่งเดชมิได้หรอก!”

หวางซือเอ่ยอย่างโมโห “พี่สะใภ้ใหญ่ เหตุใดเจ้าพูดราวกับมีคุณธรรมสูงส่งเช่นนั้นเล่า เป็นเพราะเจ้าเห็นความรุ่งโรจน์ของหลิงอวี๋ในตอนนี้จึงจะเอาใจนางก็เลยเข้าข้างนางเช่นนั้นรึ...”