ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1279

“พี่ลู่ มียาแก้พิษหรือไม่?”

นางรับใช้เอ่ยถามลู่หนานอย่างรีบร้อน มิรู้ว่าจงใจที่จะปิดบังสายตาของลู่หนานหรือไม่

“หลู่ชิ่ง เจ้าเอายาแก้พิษมาหรือไม่?”

ลู่หนานหันกลับไปตะโกน เขาออกมาอย่างรีบร้อนมิได้เอายาแก้พิษมาด้วย

“เหมือนข้าจะเอามานะ ข้าหาก่อน!”

หลู่ชิ่งรีบเอาห่อยาของตนออกมาแล้วพลิกหายาแก้พิษที่หลิงอวี๋เตรียมไว้ให้

เขาเห็นว่าเซียวหลินเทียนสีหน้าดำคล้ำแล้ว จึงตกใจมือสั่น พลิกหาจนมือพันกันไปหมด

เมื่อหายาเจออย่างยากลำบากแล้วก็รีบส่งให้ลู่หนาน

ลู่หนานจ้องเขาเขม็งแล้วรีบคุกเข่าลงไปยัดยาเข้าปากเซียวหลินเทียน

ฉินรั่วซือยังคงดูดพิษให้เซียวหลินเทียนอยู่จนกระทั่งเลือดของเซียวหลินเทียนกลายเป็นสีแดงแล้วจึงหยุด

“ข้าดูดพิษของท่านอ๋องออกมาหมดแล้ว แล้วก็ให้ยาแก้พิษแล้วด้วย น่าจะมิอันตรายแล้ว!”

ฉินรั่วซือเอ่ยถาม “พวกเจ้าใครมีน้ำมาบ้าง ข้าจะล้างปาก...”

ทว่าฉินรั่วซือยังพูดมิทันจบก็ล้มลงไปบนร่างของเซียวหลินเทียนแล้ว

“คุณหนู...”

นางรับใช้ตะโกนเรียก นางพยุงฉินรั่วซือไว้พลางเอ่ย “พี่ลู่ ยังมียาแก้พิษอีกหรือไม่? คุณหนูของข้าจะต้องดูดพิษให้ท่านอ๋องจนพิษซึมเข้าร่างของนางแน่ ๆ!”

หลู่ชิ่งเห็นสถานการณ์แล้วก็เร่งหายาแก้พิษอีกเม็ดให้นางรับใช้

นางรับใช้ป้อนยาให้ฉินรั่วซือ พลางร้องไห้อย่างร้อนใจ “ทีนี้จะทำอย่างไรกันดี นายน้อยของข้ายังรอให้ท่านอ๋องไปช่วยอยู่เลย แต่ท่านอ๋องกลับกลายเป็นเช่นนี้ไปแล้ว หรือว่าพวกเราจะต้องดูนายน้อยตายไป?”

ลู่หนานได้ยินเสียงต่อสู้ราง ๆ มาจากทางนั้นก็ร้อนใจขึ้นมาเช่นกัน

ฉินซานฟันฝ่าความยากลำบากมากับพวกเขา หลังจากนั้นก็ไปทำงานด้วยกันที่กรมโยธาธิการ ทั้งยังเป็นผู้ช่วยที่มีฝีมือของเซียวหลินเทียน เขาจะทนมองฉินซานตายไปเช่นนี้ได้อย่างไรเล่า!