ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1309

ฉินรั่วซือตกใจจนชะงักค้าง จากนั้นก็เบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ กล่าวด้วยเสียงสั่นเครือ “ท่านพี่ ท่านหมายความว่าท่านแม่มิตำหนิข้า มิรังเกียจที่ข้าทำให้ตระกูลฉินเสื่อมเสียเกียรติ และยินดีให้ข้าออกเรือนจากบ้านของครอบครัวอย่างนั้นหรือ?”

ฉินซานพยักหน้าอย่างเฉยเมย “ท่านแม่ต่อว่าและตำหนิเจ้าก็เพื่อประโยชน์ของตัวเจ้าเอง! แต่บัดนี้ในเมื่อเจ้าได้รับความโปรดปรานจากอ๋องอี้แล้ว ท่านแม่จะขัดขวางเจ้าได้อย่างไร?”

“ท่านแม่สั่งให้ข้ามาเพื่อพาเจ้ากลับไป! หากเจ้ายังคิดว่าเราเป็นญาติกัน ก็จงกลับไปกับข้าเถิด!”

ฉินรั่วซือรีบพูด “ข้าคิด ข้าคิดสิ จะมิคิดเช่นนั้นได้อย่างไร พวกท่านคือญาติเพียงหนึ่งเดียวของข้าในใต้หล้านี้!”

ขณะที่ฉินรั่วซือพูด น้ำตาแห่งความน้อยเนื้อต่ำใจก็ไหลริน

นางพูดเช่นนี้ออกมาด้วยใจจริง

แม้ว่าเซียวหลินเทียนจะรักใคร่ปรนเปรอตนอย่างยิ่งยวดในเวลานี้ แต่ฉินรั่วซือกลับรู้สึกราวกับว่าทุกอย่างเป็นเพียงภาพลวงตา

นางกลัวว่า ความสุขนี้จะเหมือนกับภาพลวงตาในทะเลทราย หากวันใดพิษของชิวเหวินอิงหมดฤทธิ์ สิ่งที่นางมีอยู่นี้ก็จะไร้ค่า

ก่อนหน้านี้ นางคิดว่าเมื่อตนได้แต่งงานกับเซียวหลินเทียนแล้ว นางจะต้องหาทางคืนดีกับมารดา พี่ชาย และขอรับการอภัยจากพวกเขา

บัดนี้ มารดาและพี่ชายได้ยื่นสันติภาพมาให้นางแล้ว นางหรือจะมิรีบคว้าไว้

“ข้าจะเก็บของ แล้วจะกลับไปภายในวันพรุ่ง!”

ชิวเหวินอิงมิอยู่ในจวนอ๋องอี้ในเวลานี้ ฉินรั่วซือจึงมิกล้าตัดสินใจด้วยตนเอง ได้แต่หาทางเลี่ยงไปก่อน

“อืม วันพรุ่งข้าจะมารับเจ้า!”

ฉินซานเห็นว่าฉินรั่วซือตอบตกลงแล้วก็รู้สึกโล่งใจ

การมาของเขาในครั้งนี้ ครึ่งหนึ่งเป็นเพราะคำสั่งของมารดา อีกครึ่งหนึ่งเป็นเพราะคำสั่งที่หลิงอวี๋ฝากอันเจ๋อมอบหมายมาอีกที

หลิงอวี๋หาวิธีแก้พิษให้เซียวหลินเทียนได้แล้ว นางต้องอาศัยจังหวะให้ฉินรั่วซือออกห่างจากเซียวหลินเทียนเสียก่อน จึงจะสามารถแก้พิษให้เซียวหลินเทียนได้

วิธีที่หลิงอวี๋คิดขึ้นมานั้นสอดคล้องกับความคิดของฮูหยินฉิน ซึ่งก็คือการให้ฉินรั่วซือออกเรือนจากบ้านครอบครัว เพื่อล่อให้ฉินรั่วซือออกไป

แผนการเช่นนี้สมเหตุสมผล จึงมิทำให้ฉินรั่วซือและชิวเหวินอิงสงสัย