ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1315

สิ้นเสียงของฉินรั่วซือ นางก็กัดปลายลิ้นตนเองอย่างแรง

ความบ้าคลั่งที่พร้อมจะยอมแลกทุกสิ่งทุกอย่างเช่นนั้น ทำให้ฉินซานมิลังเลอีกต่อไป เขาคว้าเข็มฉีดยากล่อมประสาทออกมาแทงฉินรั่วซือทันที

ฉินรั่วซือไม่มีวรยุทธ จึงมิสามารถหลบหลีกได้ เข็มฉีดยากล่อมประสาทจึงพุ่งเข้าที่ลำคอของนางโดยตรง

นางเอื้อมมือไปดึงเข็มออก แต่ยังมิทันได้ยกมือขึ้นถึงลำคอ ยากล่อมประสาทก็ออกฤทธิ์ทำให้สูญเสียสติไปในทันที ล้มฟุบลงกับพื้นอย่างอ่อนแรง

ฉินซานเหงื่อแตกพลั่กทั่วตัว มิรู้ว่าเมื่อครู่ฉินรั่วซือได้กระตุ้นพิษหนอนกู่ในตัวเซียวหลินเทียนให้ระเบิดหรือไม่ ได้แต่ภาวนาว่าการขัดขวางของตนจะยังทันเวลา

มิเช่นนั้น เขาจะเป็นคนบาปที่แม้ตายซ้ำตายซากหลายครั้งก็มิสามารถชดใช้ความผิดนี้ได้

“ท่านแม่ ช่วยดูแลนางด้วย ข้าจะออกไปดูสถานการณ์ข้างนอก!”

ฉินซานปาดเหงื่อแล้วหันไปสั่งฮูหยินฉิน “หากข้ามิได้กลับมา ก็อย่าได้ขัดขวางนางเลย ปล่อยให้นางทำตามใจปรารถนาเถอะ!”

ฮูหยินฉินตกใจกลัวกับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น เมื่อได้ยินคำพูดที่เหมือนเป็นการสั่งเสียของฉินซาน นางก็รู้สึกราวกับหัวใจถูกมีดกรีด

แต่ฮูหยินฉินกลับเผยสีหน้าสงบแล้วกล่าวว่า “ไปเถิด แม่รู้ว่าควรทำอย่างไร!”

ฉินซานคุกเข่าลงคำนับฮูหยินฉินสามครั้ง แล้วก็ลุกขึ้นเดินจากไปโดยมิหันกลับมามอง

การจากไปในครั้งนี้อาจจะเป็นการจากลาตลอดกาล เขาโขกหัวคำนับกับพื้นสามครั้งก็เพื่อแสดงความกตัญญูต่อพระคุณที่มารดาอุตส่าห์เลี้ยงดูจนเติบใหญ่

ฮูหยินฉินมองตามหลังฉินซานที่จากไปไกล พลางบ่นพึมพำในใจ

“หากเจ้ามิกลับมา แม่จะมีชีวิตอยู่บนใต้หล้านี้ด้วยความหมายอันใดกัน!”

“แม่จะตามเจ้าไป...”

ฮูหยินฉินหันกลับมา มองฉินรั่วซือที่นอนสลบอยู่บนพื้น ดวงตาของนางเปี่ยมไปด้วยความเย็นชา

คนที่ทรยศต่อตระกูลฉินเช่นนี้ สมควรมีชีวิตอยู่บนใต้หล้านี้หรือ!

ฉินรั่วซือทำให้เกียรติยศของตระกูลฉินที่เป็นตระกูลแม่ทัพต้องมัวหมอง!

ทำลายชัวิตในภายภาคหน้าของฉินซาน!

ฉินรั่วซือสมควรตาย!

นางมิได้ทำผิดแต่อย่างใด ต่อให้นางต้องตายตกไป ก็ยังถือว่าทำหน้าที่ปกป้องบรรพบุรุษของตระกูลฉินได้อย่างคู่ควรแล้ว