ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1326

มีคนจำนวนมากถึงเพียงนี้แอบซุ่มอยู่ในตำหนักของไทเฮา แต่ทางด้านเว่ยเฉิงกลับมิรู้ข่าวใด ๆ เลย นี่มันเป็นไปได้หรือ?

หรือว่าองค์ชายเว่ยกับเว่ยเฉิงแอบจัดการตน ให้ตนเป็นแพะรับบาปแทน?

องค์หญิงใหญ่แอบครุ่นคิด ทว่ามาถึงขั้นนี้แล้ว ในเมื่อตัดสินใจไปแล้วจะถอยกลับคงมิได้ นางทำได้เพียงแค่ต้องเดินหน้าต่อ

“สังหาร สังหารให้หมด!”

องค์หญิงใหญ่ตะคอกด้วยความโกรธ จากนั้นก็ยกดาบขึ้นมาฟันไปที่นางกำนัลต่ำต้อยที่ตื่นตูมจนวิ่งพล่านไปทั่ว

เลือดสด ๆ กระเซ็นไปทั่วทุกทาง ทั้งยังกระเซ็นไปที่ใบหน้าขององค์หญิงใหญ่ด้วย ความดุร้ายและกระหายเลือดที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าที่คล้ายไทเฮาของนางทำให้หลิงอวี๋กับไทเฮาต่างก็ส่ายหน้าอย่างทอดถอนใจ

หลิงอวี๋คุ้มกันไทเฮาให้ถอยหลังไป แล้วก็เห็นกองทัพหลวงที่ราชองครักษ์ผางมาพาไปต่อสู้กับคนขององค์หญิงใหญ่อย่างกล้าหาญ

ทหารกองทัพหลวงผู้หนึ่งถูกมือสังหารใช้ดาบตัดหัวออกไป ไทเฮาเห็นภาพนั้นก็ทั้งโกรธทั้งปวดใจ

“เอาดาบของข้ามา ข้าจะสังหารนางด้วยมือของข้าเอง!”

ไทเฮาขมวดคิ้วด้วยความโกรธ พลางตะคอกเสียงแข็ง

“ไทเฮา ไทเฮามิใช่วัยเยาว์แล้วนะเพคะ… อย่าได้ทุ่มเทกายใจเช่นนี้เลยเพคะ!”

แม่นมเว่ยมีหรือจะยอมให้ดาบแก่นาง ทั้งยังกอดแขนนางไว้แล้วลากถอยหลังอีกด้วย

ราชองครักษ์ผางได้ยินเช่นนั้นก็ตะโกนออกมาเช่นกัน “ไทเฮา พวกท่านไปหาที่ปลอดภัยอยู่กันเถิดพ่ะย่ะค่ะ ทางนี้ให้พวกกระหม่อมจัดการเถิด...”

แต่ราชองครักษ์ผางยังมิทันได้พูดจบ มือสังหารสองคนที่อยู่ข้างกายขององค์หญิงใหญ่ก็พุ่งมาที่ราชองครักษ์ผางตามที่องค์หญิงใหญ่ให้สัญญาณแล้ว

จะจับโจรก็ต้องเล่นงานหัวโจกก่อน!

องค์หญิงใหญ่คิดว่า หากสังหารราชองครักษ์ผางไปก่อนจะทำให้กองทัพหลวงเหล่านี้ขาดผู้นำไป!

ราชองครักษ์ผางรีบโจมตีกลับไป แต่เห็นได้ชัดว่า มือสังหารทั้งสองมีวรยุทธที่แข็งแกร่งมาก คนหนึ่งรัดที่ร่างกายส่วนบนของราชองครักษ์ผาง อีกคนโจมตีที่ส่วนล่าง ราชองครักษ์ผางรับมือวุ่นวายไปหมด

“หานอวี้ เถาจื่อ ปกป้องไทเฮาไว้ ข้าจะไปช่วยราชองครักษ์ผาง!”

หลิงอวี๋ชักดาบออกมาแล้วพุ่งเข้าไป

ทันทีที่องค์หญิงใหญ่เห็นดังนั้นก็พามือสังหารอีกสองคนไปขวางหลิงอวี๋ไว้ทันที