ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1331

ที่ทางลับในวัง

จักรพรรดิอู่อันเห็นว่าเซียวหลินเทียนหยุดเดินก็รู้สึกกังวลขึ้นมา

“เทียนเอ๋อร์ มีการซุ่มโจมตีใช่หรือไม่?”

เซียวหลินเทียนพึมพำ เมื่อได้ยินดังนั้นจึงเอ่ยออกไป “ด้านบนมีเสียงการต่อสู้พ่ะย่ะค่ะ! อยู่ด้านหน้ามิไกลนี้เอง!”

จักรพรรดิอู่อันพยักหน้า “ทางออกอยู่แถว ๆ นี้เอง พวกเราระวังกันหน่อย!”

“พวกท่านรอก่อน ลูกจะไปดูสักหน่อย!”

เซียวหลินเทียนเดินหน้าต่อไป มินานก็เห็นแสงอาทิตย์สาดส่องเข้ามา

เขาวิ่งตามแสงอาทิตย์ไป เมื่อมองขึ้นไปก็เห็นว่า ด้านบนมีกระดานระบายอากาศอยู่ แล้วแสงอาทิตย์จำนวนมากก็ส่องผ่านกระดานระบายอากาศลงมา

เซียวหลินเทียนยื่นมือไปผลักกระดานระบายอากาศนั้นแล้วก็ปรากฏเป็นปากทางออก

เขาดันกระดานระบายอากาศไปด้านข้างอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็ดันตัวขึ้นไปบนพื้นดิน

ทางออกของทางลับนี้อยู่ในสวนดอกไม้ด้านนอกพระตำหนักเหยียนฝูของไทเฮา ทางลับจะมีภูเขาเทียมปกปิดเอาไว้ ดูจากด้านนอกมิสามารถคิดได้เลยว่าข้างในเป็นทางลับ

เซียวหลินเทียนชะโงกหน้ามองด้านนอกแล้วก็เห็นว่าเสียงการต่อสู้นั้นดังมาจากทางพระตำหนักเหยียนฝู

“เสด็จพ่อ ขึ้นมาได้เลยพ่ะย่ะค่ะ ปลอดภัย!”

เซียวหลินเทียนยื่นมือลงไปดึงจักรพรรดิอู่อันขึ้นมา

เวลานี้จักรพรรดิอู่อันก็ยังมิลืมพระชายาเส้า เขาจึงยื่นมือไปดึงพระชายาเส้าขึ้นมาด้วย

มินานคนในทางลับก็ขึ้นมากันได้อย่างราบรื่น

เซียวหลินเทียนถือดาบเดินนำออกไป หลิงอวี๋อยู่ในตำหนักเหยียนฝู พวกเขาจะต้องไปรวมตัวกับหลิงอวี๋โดยเร็วที่สุด

ทุกคนย่อตัวย่องตามเซียวหลินเทียนไปข้างหน้า พระชายาเส้ามองไปรอบ ๆ แล้วก็แอบกังวลขึ้นมาในใจ

ทันใดนั้นเอง จู่ ๆ กำลังพลกลุ่มหนึ่งพุ่งมาจากด้านนอกของตำหนักเหยียนฝู

กำลังพลเหล่านี้สวมเสื้อเกราะกองทัพหลวง เมื่อเผชิญหน้ากับเซียวหลินเทียนก็มิพูดพร่ำทำเพลงยกดาบขึ้นมาแล้วเหวี่ยงมาทางพวกเขาทันที

มีคนตะโกนเสียงดังขึ้นมาด้วยว่า “องค์จักรพรรดิกับท่านอ๋องอี้อยู่ตรงนี้...”

เซียวหลินเทียนถูกทหารกองทัพหลวงล้อมไว้ในทันที ก่อนหน้านี้เขามิได้เห็นกองทัพหลวงเหล่านี้อยู่ในสายตาเลย คิดว่าพวกเขาก็แค่พวกลูกผู้ดีมิยอมทำงาน

เซียวหลินเทียนเขย่งปลายเท้าแล้วเหาะไปทางจักรพรรดิอู่อันอย่างรวดเร็ว

วินาทีต่อมา กระบี่อ่อนของเซียวหลินเทียนก็วาดโค้งออกไปตัดหัวของมือสังหารนั้น

เลือดสาดกระเซ็นไปที่ใบหน้าและหัวของจักรพรรดิอู่อัน แต่จักรพรรดิอู่อันกลับทำเพียงเช็ดเลือดบนใบหน้า แววตาส่องประกายความกระหายเลือดอย่างไร้ความปรานีออกมา

“เอากระบี่มาให้ข้า...”

เซียวหลินเทียนเพิ่งจะร่อนลงถึงพื้น ยังมิทันได้ยืนอย่างมั่นคงก็ส่งกระบี่ให้จักรพรรดิอู่อันด้ามหนึ่ง แล้วจากนั้นทั้งสองก็ยืนเคียงข้างปกป้องพระชายาเส้าและขันทีเซี่ยไว้ด้านหลัง

ขันทีเซี่ยเองก็ได้รับบาดเจ็บ เลือดหยดลงมาจากแขนอยู่เรื่อย ๆ

องครักษ์สองคนที่ตามพวกเขามาจากทางใต้ดินก็ถูกองครักษ์กองทัพหลวงสังหารไปเมื่อครู่เพราะทำการปกป้องจักรพรรดิอู่อันไปแล้ว

“ฝ่าบาท… เหตุใดยังไม่มีทหารกำลังเสริมเล่าเพคะ!”

พระชายาเส้าหดตัวอยู่ด้านหลังอย่างร้อนใจเป็นอย่างมาก

มือสังหารเหล่านี้มิสามารถสังหารจักรพรรดิอู่อันกับเซียวหลินเทียนได้ เช่นนั้นหากองค์ชายคังยังมิมาช่วยอีก จะทำให้จักรพรรดิอู่อันเกิดความสงสัย...