ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1357

ข่าวที่ท่านอ๋องอี้เซียวหลินเทียนได้ขึ้นเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่ได้แพร่ออกไปในวังหลวงแล้ว

บรรดาสตรีที่รอคอยอยู่ที่พระที่นั่งบำรุงฤทัยได้ยินเรื่องนี้เข้าต่างก็ประหลาดใจ

เป็นไปได้อย่างไร?

พระชายาเส้าเกือบจะหลุดปากกรี๊ดออกมาแล้วแต่อดกลั้นไว้ได้

นี่ต้องเป็นเรื่องที่เหล่าขุนนางว่าการยืนยันพระราชโองการสั่งเสียแล้วจึงได้ประกาศออกมา หากนางคัดค้านเช่นนั้นจะมิเป็นการฝ่าฝืนพระราชโองการอย่างโจ่งแจ้งหรอกหรือ?

เรื่องเป็นที่แน่นอนแล้ว นางทำได้เพียงสงบสติไว้ก่อนเท่านั้น

สีหน้าของจ้าวเจินเจินซีดเผือดไปทันที นางเกือบจะทรุดนั่งลงไปกับพื้นแล้ว

เซียวหลินเทียนเป็นจักรพรรดิหรือ?

เช่นนั้นหลิงอวี๋ก็เป็นฮองเฮา?

คนโง่เขลาที่เมื่อก่อนนางมิเคยเห็นอยู่ในสายตาได้กลายเป็นฮองเฮาแล้ว!

มีเพียงจูหลานเท่านั้นที่ก้าวไปยินดีกับหลิงอวี๋ที่ได้ตำแหน่งพระชายาองค์รัชทายาทอย่างจริงใจ

พิธีราชาภิเษกของเซียวหลินเทียนยังมิได้จัดขึ้น ต้องรอให้พิธีศพของจักรพรรดิอู่อันเสร็จสิ้นเสียก่อนแล้วค่อยเลือกวันมงคล ดังนั้นจึงยังมิสามารถเรียกหลิงอวี๋ว่าฮองเฮาได้

“ยินดีด้วยเพคะพี่หญิง!”

จักรพรรดิอู่อันเพิ่งจะจากไป ต่อให้จูหลานจะดีใจกับหลิงอวี๋แต่ก็ได้แค่เอ่ยเรียบ ๆ เท่านั้น

“ขอบคุณเจ้าแล้ว!”

หลิงอวี๋ยิ้มอย่างขมขื่น คำยินดีนี้นางทำได้เพียงแค่รับไว้ ตำแหน่งนี้ทั้งสุขและเศร้าสำหรับตน ในใจของนางรู้ก็พอแล้ว มิอาจแสดงออกไปให้ผู้อื่นรู้ได้

พระชายาเส้ามองหลิงอวี๋ด้วยสายตาเย็นชา แม้ว่าในใจจะเกลียดจนอยากจะฉีกนางเป็นชิ้น ๆ แต่ภายนอกกลับมิสามารถแสดงออกมาได้เลย

หลิงอวี๋มีดีอะไรกันถึงเป็นฮองเฮาได้!

นางฝันไปเถิด!

พระชายาเส้ากัดฟันกรอก นางจะต้องชิงจัดการสังหารสองสามีภรรยาเซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋ให้ได้ก่อนพิธีราชาภิเษก!

มินานนักไทเฮาก็กลับมาแล้ว