ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1382

“ถ่ายทอดคำพูดของข้าออกไปให้ผู้ดูแลงานในแต่ละฝ่ายดูแลงานของตนให้ดี หากมีเรื่องอะไรก็จัดการเองเลย หากไม่มีความสามารถที่จะจัดการได้ก็ให้เปลี่ยนเป็นคนที่ทำได้จัดการแทนเสีย!”

หลิงอวี๋ออกคำสั่งอย่างเด็ดขาดทันที

ชีวิตของเซียวหลินเทียนอยู่ในความเสี่ยง แต่ละคนกลับคิดจะมาขัดขวางตนมิให้ช่วยเซียวหลินเทียน เช่นนั้นก็มาดูกันว่าผู้ใดที่รั้นจะทำเช่นนั้น!

แม้ว่านางหลิงอวี๋จะต้องเข่นฆ่าสังหารก็จะไม่มีทางยอมอ่อนข้อเช่นกัน!

คืนนี้ ต่อให้ฟ้าถล่มแผ่นดินทลายก็มิอาจขัดขวางตนมิให้ช่วยเหลือเซียวหลินเทียนได้

เทพเจ้าขวางก็จะสังหารเทพเจ้า! พระขัดขวางก็จะสังหารพระ!

จักรพรรดิองค์ใหม่ถูกลอบสังหารภายในวัง

ข่าวนี้แพร่กระจายไปในวังหลวงทันที และก็ไปถึงหูไทเฮาด้วยเช่นกัน

ไทเฮาโกรธจนตัวสั่นพลางเอ่ยออกมา “ดี ดีจริง ๆ… ลูกของข้าเพิ่งตายไปมิทันไรก็มีคนคิดจะสังหารเทียนเอ๋อร์เสียแล้ว!”

“เพื่อตำแหน่งมังกรนี้ พวกเขามิต้องการกระทั่งแผ่นดินของตระกูลเซียวเลยหรือ?”

“ไปตรวจสอบ ตรวจให้เข้มงวด หาให้เจอว่าผู้ใดเป็นคนบ่งการ ข้าต้องการหัวทั้งตระกูลของมันผู้นั้น!”

ยังมิทันที่หลิงอวี๋จะส่งคนมาเชิญ ไทเฮาก็มาจัดการสถานการณ์โดยรวมด้วยตนเองแล้ว

ทางด้านเซียวเยวี่ย หลิงซวนได้ตรวจจนแน่ชัดแล้วว่าเขามิได้ตกลงไปในบ่อน้ำเลย

ซุ่ยเอ๋อร์หลอกล่อให้เซียวเยวี่ยเดินไปทางริมน้ำ แต่ฉีเต๋อที่ไปกับเซียวเยวี่ยและองครักษ์อีกสองคนก็จับตามองเซียวเยวี่ยอย่างใกล้ชิดมิยอมให้เขาได้เข้าใกล้ริมน้ำเลย

ซุ่ยเอ๋อร์เห็นว่ามิสามารถลงมือกับเซียวเยวี่ยได้ จึงทำได้เพียงโกหกว่าปวดท้องจะวิ่งไปห้องน้ำแล้วให้พวกเขาเดินไปทางด้านที่ไทเฮาอยู่ก่อน จากนั้นนางก็วกกลับมาโกหกหลิงอวี๋

เมื่อซุ่ยเอ๋อร์ถูกหลิงซวนคุมตัวไว้ก็กินยาพิษฆ่าตัวตาย

เรื่องราวเหล่านี้คือข้อสรุปที่หลิงซวนไปซักถามกับฉีเต๋อและองครักษ์ทั้งสองมาหลังจากจบเรื่อง

หลี่ว์เซียงกับจ้าวฮุยและพวกขุนนางได้ยินข่าวว่าเซียวหลินเทียนถูกลอบสังหารก็รีบมากันทันที

จ้าวฮุย “ได้ยิน” เรื่องการตายของจ้าวเจินเจินแล้วจึงพาภรรยาของตนกับองค์ชายคังมารับศพจ้าวเจินเจินด้วย

จ้าวฮุยเอ่ยคำพูดที่มีเหตุผลมากู้หน้าแทนจ้าวเจินเจิน

“เจินเจินไม่มีวรยุทธ มิเช่นนั้นแม้ว่านางจะต้องพยายามอย่างสุดชีวิตก็จะต้องรับมีดแทนองค์จักรพรรดิแน่พ่ะย่ะค่ะ!”

“ข้าขอรับน้ำใจของอัครเสนาบดีจ้าวแทนองค์จักรพรรดิด้วย! ให้องค์ชายคังนำศพกลับไปก่อนเถิด! ประเดี๋ยวเมื่อองค์จักรพรรดิทรงหายดีแล้วค่อยตัดสินใจกัน!

ไทเฮายังพูดมิทันสิ้นเสียง องค์ชายคังก็เอ่ยขึ้นมาอย่างรีบร้อน “ไทเฮา อาการบาดเจ็บขององค์จักรพรรดิเป็นอย่างไรบ้างพ่ะย่ะค่ะ? หากต้องทำสิ่งใด ไทเฮาให้กระหม่อมไปทำเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”

“กระหม่อมกับองค์จักรพรรดิเป็นพี่น้องกัน พระองคืเป็นอย่างไรบ้างมิรู้ กระหม่อมก็มีหน้าที่ต้องช่วยเหลือ!”

ไทเฮายิ้มเยาะอยู่ภายในใจ มีหน้าที่ต้องช่วยเหลือเช่นนั้นรึ?

นี่คิดจะฉวยโอกาสแย่งชิงอำนาจมากกว่ากระมัง!

“ในวังมีหลี่ว์เซียงกับอัครเสนาบดีจ้าวคอยช่วยแล้วคงมิต้องลำบากเจ้า! องค์ชายคังกลับไปจัดการงานศพของพระชายาคังก่อนเถิด!”

“คนเป็นสามีภรรยากัน พระชายาคังอยู่ข้างกายเจ้ามาหลายปีแล้ว ถึงไม่มีความดีความชอบใดก็ทำงานอย่างหนักมาตลอด เจ้าไปส่งนางอย่างดีเถิด!”