ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1409

เผยอวี้ยื่นมือออกไปชี้หลิวเจินพลางเอ่ยอย่างโมโห “พวกเขาประคองสตรีผู้หนึ่งอยู่ แต่เพราะว่ากระหม่อมยังเบลออยู่จึงมองมิชัด แต่สัญชาตญาณของกระหม่อมรู้สึกได้ว่าอันตรายจึงพยายามจะพุ่งไปหาพวกเขา...”

“ไหนเลยจะคิดว่าในมือของชายผู้นั้นจะมีกริชอยู่ เขาจึงแทงมาทางกระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ!”

“ฤทธิ์ยาในตัวกระหม่อมยังมิหมดจึงทำให้การเคลื่อนไหวช้าและหลบมิทันจึงถูกแทงพ่ะย่ะค่ะ!”

“ก่อนที่กระหม่อมจะหมดสติไปยังได้ยินหลิวเจินพูดกับชายผู้นั้นด้วยว่า ในเมื่อก่อเรื่องจนถึงแก่ชีวิตแล้ว ในเมื่อลงมือทำไปแล้วก็ต้องทำต่อ นางจึงล่อลวงพระชายาองค์รัชทายาทมาสร้างสถานการณ์...”

“ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นกระหม่อมก็มิรู้แล้วพ่ะย่ะค่ะ!”

หลิงอวี๋ได้ฟังคำพูดของเผยอวี้แล้วก็แอบยิ้ม เผยอวี้กับตนห็นตรงกันโดยปริยาย ต่างโยนความผิดเรื่องการสังหารเซียวทงไปให้หลิวเจิน เมื่อเป็นเช่นนี้ หลิวเจินจะยังพูดอะไรได้อีกเล่า!

ต้องจัดการหลิวเจินก่อนแล้วจึงจะตรวจสอบในขั้นต่อ ๆ ไปได้

“ไปเรียกตัวขันทีที่คอยดูแลพู่กันและหมึกในวันนี้มาให้แม่ทัพเผยชี้ตัว!”

ท่านอ๋องเฉิงออกคำสั่ง องครักษ์กองทัพหลวงจึงไปพาตัวขันทีมา

ในขณะเดียวกัน ท่านอ๋องเฉิงก็ยังเชิญหมอหลวงมาตรวจเผยอวี้ด้วย

หมอหลวงมาถึงก่อนจึงทำการตรวจเผยอวี้ เมื่อตรวจแล้วพบว่าในร่างกายของเขามียาหลงเหลือยู่จริง ๆ ก็เป็นการพิสูจน์แล้วว่าเผยอวี้มิได้โกหก

และทางกองทัพหลวงก็ได้พาตัวขันทีที่ดูแลพู่กันกับหมึกทั้งหมดมาแล้ว เผยอวี้มองดูอยู่รอบหนึ่งแต่กลับหาขันทีน้อยที่วางยาตนมิเจอ

ในขณะที่องค์ชายคังกระหยิ่มยิ้มย่อง คิดว่าครั้งนี้เผยอวี้คงมิอาจพูดได้ชัดเจนแล้ว

หลิงซวนก็นำรายชื่อของขันที่ที่ดูแลเรื่องพู่กันและหมึกมา แล้วให้ขันทีน้อยเซี่ยตรวจสอบดู

ผลก็คือหลังจากที่ตรวจสอบแล้วก็พบว่าขันทีน้อยผู้หนึ่งที่ชื่อขันทีโจวมิได้มา ทหารกองทัพหลวงกำลังจะไปตามตัวเขา แต่ขันทีโจวถูกขันทีเหอลากตัวมาเสียก่อน

ขันทีโจวหน้าถอดสี เมื่อครู่เขาเห็นว่าทหารกองทัพหลวงไปคุมตัวขันทีที่ดูแลพู่กันและหมึกก็รู้ว่าเกิดเรื่องแล้ว

ฟาวเอ๋อร์หน้าถอดสี จึงทำได้เพียงเล่าเรื่องที่องค์หญิงหกคิดหวังเรื่องดี ๆ จึงบังคับให้เผยอวี้แต่งงานกับนางออกมา

สุดท้ายฟางเอ๋อร์จึงเอ่ย “บ่าวมิรู้ว่าเกิดผิดพลาดตรงที่ใด แม่ทัพเผยถูกส่งตัวเข้าไปแล้ว องค์หญิงหกเองก็ตามเข้าไปแล้ว!”

“เดิมทีบ่าวคิดว่าต้องไปเรียกคนมาจับเรื่องชู้ตามแผน ไหนเลยจะคิดว่าหลิวเจินจะวิ่งออกมาแล้วบอกกับหม่อมฉันว่าพระชายาองค์รัชทายาทกับแม่ทัพเผยสังหารองค์หญิงหกเพคะ...”

“คำพูดที่หม่อมฉันบอกกับไทฮองไทเฮาและคนอื่น ๆ ล้วนเป็นสิ่งที่หลิวเจินสอนมาเพคะ!”

หลิวเจินหลับตาลง การไต่สวนของท่านอ๋องเฉิงค่อย ๆ เผยความจริงออกมากว่าครึ่งแล้ว

หากไต่สวนต่อไปเช่นนี้ ตนไม่มีทางรอดพ้นเป็นแน่!

ชะตากรรมของนางกับคนผู้นั้นต่างก็อยู่ในกำมือของไท่เฟยเส้า นางไม่มีทางเปิดโปงไท่เฟยเส้าและไม่มีทางทำให้เอ่ยเชื่อมโยงไปถึงคนผู้นั้น...

ในเมื่อตนหนีมิพ้นความตาย เช่นนั้นก็ใช้ความตายของตนขัดขวางท่านอ๋องเฉิงในการไต่สวนกันต่อก็แล้วกัน!