ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1413

ไทฮองไทเฮากับหลิงอวี๋ได้ยินว่า เซียวหลินเทียนจัดการไท่เฟยเส้าเช่นนี้ก็แอบขำอยู่ในใจ

องค์ชายคังที่ถูกโบยสามสิบไม้กลายเป็นห้าสิบไม้ การถูกโบยไปเช่นนี้ ชีวิตก็หายไปครึ่งหนึ่งแล้ว!

ความเจ็บปวดในครั้งนี้มากพอที่จะทำให้เขามิสามารถออกมาก่อเรื่องไปได้อีกสักพักเลยทีเดียว

ฮูหยินวางกับฮูหยินหลินตกใจจนตัวสั่นอยู่นานแล้ว พวกนางต่างก็คุกเข่าอย่างหวาดกลัวอยู่กับที่มิกล้าขยับไปไหน

ไท่เฟยเส้า องค์ชายคังและสามีของตนล้วนถูกลงโทษกันหมด พวกนางหนีมิพ้นแล้ว

เป็นดังที่คาดไว้ หลังจากที่เซียวหลินเทียนจัดการกับไท่เฟยเส้าและองค์ชายคังแล้ว ก็หันกลับมาที่ทั้งสองคนพลางเอ่ยอย่างรังเกียจ “ตระกูลวางกับตระกูลหลินล้วนทำความผิดเดียวกันกับใต้เท้าวางและใต้เท้าหลิน ฉะนั้นก็รับการโบยสามสิบไม้! ลากตัวไปลงโทษ!”

พวกแม่นมในวังต่างก้าวไปลากตัวของทั้งสองคน

“ฝ่าบาททรงตัดสินอย่างปรีชาชาญ!”

หลิงอวี๋กับเผยอวี้ได้ระบายความโกรธแล้วจึงคุกเข่าขอบคุณ

เซียวหลินเทียนทำตัวมิถูก เขารู้สึกว่าตนเป็นจักรพรรดิแล้วสิ่งนี้มิดี แค่ทำเรื่องเล็กน้อยให้พวกเขาก็ต้องได้รับคำขอบคุณที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้แล้ว

สิ่งนี้เป็นการแบ่งแยกอย่างเห็นได้ชัด!

“พระชายาองค์รัชทายาท แม่ทัพเผย ลุกขึ้นเถิด!”

เซียวหลินเทียนไปประคองหลิงอวี๋ด้วยตนเอง

“ฝ่าบาท ดำเนินงานเลี้ยงเถิดเพคะ!”

หลิงอวี๋เห็นว่าเรื่องราวจบลงแล้วจึงเอ่ยเตือนขึ้นมา

ฟ้ามืดแล้ว ในวันสิ้นปีเช่นนี้มิอาจให้เหล่าขุนนางและภรรยาต้องหิวโหยกลับบ้านไปได้กระมัง!

“งานเลี้ยง! เหล่าขุนนางทั้งหลายเชิญไปกินอาหารกันที่พระที่นั่งไท่เหอเถิด!”

เซียวหลินเทียนรู้ว่าหลิงอวี๋เตรียมอาหารไว้เป็นจำนวนมากและลงแรงกายแรงใจไปมาก หากมิกินให้หมดจะมิเป็นการทำลายความยากลำบากของหลิงอวี๋หรือ?

เซียวหลินเทียนจึงเดินนำทุกคนไปที่พระที่นั่งไท่เหอ

ท่านอดีตเสนาบดีตามหลัง เขาเห็นหลิงอวี๋แก้ไขสถานการณ์คับขันได้อย่างมีฝีมือเช่นนี้ก็รู้สึกปลื้มใจ