ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1414

ท่านอ๋องเฉิงขมวดคิ้วพลางเอ่ย “อาภรณ์ของเซียวทงยุ่งเหยิงไปหมด อิงจากที่เผยอวี้บอกมาคือ นางถูกสังหารมาก่อนแล้วจึงโยนเข้าไปในห้องของเผยอวี้ ข้าเองก็มิแน่ใจว่า อาภรณ์ของนางยุ่งเหยิงไปตอนที่นางต่อสู้ หรือว่ายุ่งเหยิงในตอนที่ถูกย้ายตัวมา!”

หลิงอวี๋คิดแล้วก็ยิ้มเยาะพลางเอ่ย “ดูจากนิสัยของเซียวทงแล้ว หากถูกคนบีบคอเอาไว้ไม่มีทางที่จะมิต่อสู้ดิ้นรน!”

“หากเป็นหม่อมฉัน ถ้าเกิดหม่อมฉันสู้มิไหวก็จะต้องทำร้ายเขาที่ใบหน้าทำให้เขามิอาจซ่อนได้!”

เผยอวี้ได้ยินดังนั้นก็เอ่ย “ท่านอ๋องเฉิง พระชายาองค์รัชทายาทเอ่ยเรื่องนี้ก็ถูกพ่ะย่ะค่ะ ท่านไปตรวจดูที่มือของเซียวทงดูดี ๆ อีกทีเถิดพ่ะย่ะค่ะ โดยเฉพาะในเล็บว่ามีเบาะแสอะไรหลงเหลืออยู่หรือไม่!”

ท่านอ๋องเฉิงมองหลิงอวี๋อย่างชื่นชม จากนั้นก็กลอกตาให้เผยอวี้ไปแล้วเอ่ย

“ยามที่ข้าตรวจสอบคดีจะละเลยในเรื่องเหล่านี้ได้อย่างไรเล่า! เจ้าเด็กนี่ ลืมไปแล้วหรือว่าข้าเป็นใคร!”

เผยอวี้จึงแย้มรอยยิ้มออกมา “พ่ะย่ะค่ะ ๆ… กระหม่อมลืมไปว่าท่านอ๋องเฉิงทรงเติบโตมากับกระทรวงยุติธรรมจะละเลยไปได้อย่างไรกัน!”

ท่านอ๋องเฉิงจึงเอ่ยอย่างเคร่งขรึม “ข้าได้ตรวจสอบเล็บของเซียวทงไปแล้ว เล็บของนางหักไปสองนิ้ว และภายในซอกเล็บก็มีรอยเลือดอยู่ ก่อนตายนางน่าจะข่วนมือสังหารไป!”

“อีกอย่าง ข้าก็ได้ตรวจเจอเส้นไหมสองเส้นที่อยู่ในซอกเล็บด้วย!”

ท่านอ๋องเฉิงล้วงเอาผ้าออกมาแล้วเปิดออก ข้างในนั้นมีเส้นไหมสองเส้นอยู่

หลิงอวี๋จับที่ปลายด้านหนึ่งแล้วยกขึ้นมาส่องดูตรงแสง เส้นไหมนี้เป็นผ้าแพรสีแดงชาด

ชุดเครื่องแบบขุนนางของฉินตะวันตกจะมีการแบ่งตามระดับขั้น ระดับสามขึ้นไปจะเป็นสีม่วง ระดับห้าขึ้นไปจะเป็นสีแดงชาด ส่วนขันทีในวังจะเป็นสีเทา

เจ้าของชุดเครื่องนี้เห็นได้ชัดเลยว่าเป็นขุนนาง และอยู่ในระหว่างระดับสี่กับห้า

หลังจากที่หลิงอวี๋พูดจบ ก็ยิ้มปลอบใจท่านอ๋องเฉิงพลางเอ่ย “เสด็จปู่เฉิง นี่เป็นเพียงอุบายเท่านั้นเพคะ หลิงอวี๋มิได้คิดว่าท่านแก่เลอะเลือนเลย หากวันนี้ไม่มีสายพระเนตรเฉียบแหลมที่คอยสังเกตทุกอย่างของท่านช่วยหม่อมฉันกับแม่ทัพเผยให้พ้นผิดในวันนี้ พวกเราก็คงต้องตายอย่างอยุติธรรมไปแล้วเพคะ!”

“ไป ๆๆ… เยินยอข้าให้มันน้อยหน่อยเถิด หากไม่มีข้า พวกเจ้าก็แก้ไขกันเองได้!”

ท่านอ๋องเฉิงกลอกตาใส่หลิงอวี๋ แล้วต่อว่ายิ้ม ๆ “เจ้าไปทำงานของเจ้าก่อนเถิด ข้ากับแม่ทัพเผยจะหารือกันอีกทีว่าจะลากตัวเขาออกมาได้อย่างไร!”

ท่านอ๋องเฉิงเห็นหลิงอวี๋เปลี่ยนเรื่องร้ายให้กลายเป็นเรื่องดีมาหลายต่อหลายครั้งแล้ว มีหรือจะมิรู้ว่าหลิงอวี๋ฉลาดอย่างแท้จริง เขาก็เหมือนกับท่านอดีตเสนาบดีที่ปลื้มใจที่หลิงอวี๋สามารถเปลี่ยนเรื่องร้ายเป็นดีได้

วันพรุ่งหลังจากพิธีแต่งตั้งฮองเฮา ภาระหน้าที่ของหลิงอวี๋ก็มีแต่จะยิ่งหนักขึ้นเรื่อย ๆ หากไม่มีความสามารถ จะกำราบพวกคนชั่วร้ายอย่างพวกไท่เฟยเส้าได้อย่างไรกัน!

หลิงอวี๋ได้เอ่ยในเรื่องที่ควรเอ่ยไปหมดแล้ว ทางด้านงานเลี้ยงของวังยังต้องการตนอยู่ นางจึงรีบใช้ทางลัดไปจัดการก่อน