ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1438

“อาจารย์หลิน!”

เฉาเฉียงเรียกด้วยความเคารพ “ดีที่ท่านมาได้ทันเวลา มิเช่นนั้นคงจะถูกเจ้าเด็กนี่หลอกไปแล้ว!”

อาจารย์หลินก้าวเข้ามาอย่างสงบ

อันเจ๋อรู้สึกตระหนก คนผู้นี้แค่มองก็รู้เลยว่ามิใช่คนที่จะหลอกได้ง่าย ๆ เรื่องที่ตนอยากจะออกไปอย่างปลอดภัยเกรงว่าจะมิได้แล้ว

อาจารย์หลินคืออาจารย์ของเฉาเฉียงหรือ?

อันเจ๋อยังมิได้ข่าวว่าข้างกายเฉาเฉียงมีคนเช่นนี้อยู่ด้วยจึงมิรู้อะไรเกี่ยวกับเขา

“หัวหน้าเฉา บุรุษเมื่อรับปากแล้วมีค่าดั่งทองคำ เจ้าเป็นหัวหน้า จะผิดคำพูดได้อย่างไร!”

อันเจ๋อจึงแสร้งเอ่ยอย่างเข้มแข็ง “เจ้าทำเช่นนี้จะมิได้รับการนับถือนะ!”

“หุบปาก!”

เฉาเฉียงด่าอย่างดุร้าย “เจ้าต่างอะไรกับขุนนางโกงกินที่มีแต่คำโกหกพวกนั้น ข้าหลงกลเจ้าแล้ว! หากเจ้ามีความสามารถ ต่อสู้ชนะอาจารย์หลินได้ ข้าจะปล่อยเจ้าไป!”

อันเจ๋อมองอาจารย์หลิน ประเมินความแข็งแกร่งของคนผู้นี้

เฉาเฉียงชื่นชมเขาเช่นนี้ ความสามารถของเขาจะต้องแข็งแกร่งมากแน่นอน!

“สู้ก็สู้สิ หวังเพียงว่าหากพวกเจ้าแพ้ก็อย่าผิดคำพูดอีกแล้วกัน!”

อันเจ๋อพูดแล้วทำมือเชิญอาจารย์หลิน

อาจารย์หลินยิ้มอย่างดูถูก ท่าทีแปลกประหลาดเช่นนี้ทำให้อันเจ๋อรู้สึกคุ้นเคย

แต่เขาได้พบอาจารย์หลินเป็นครั้งแรกจะรู้สึกคุ้นเคยได้อย่างไร คงจะรู้สึกไปเองกระมัง!

“เชิญ!”

อันเจ๋อทักทายแล้วก็เริ่มลงมือ ใช้วิธีลวงตาแล้วเตะเข้าที่ส่วนล่างของอาจารย์หลิน

ไหนเลยจะรู้ว่าดูเหมือนอาจารย์หลินจะคาดเดาความคิดของเขาออก ตัวเขาขึ้นจากพื้นแล้วเตะเข้าที่กรามของอันเจ๋ออย่างรวดเร็วราวสายฟ้า

อันเจ๋อรีบป้องกันทันทีแต่มิทันเสียแล้ว เขาถูกอาจารย์หลินเตะเข้าที่กราม ตามมาด้วยความเจ็บปวดและกระอักเลือดออกมาแล้วล้มลงที่พื้น

อันเจ๋อเป็นกังวล ตนเป็นผู้นำถูกจับมาเช่นนี้ แล้วจะยุติความวุ่นวายได้อย่างไร!

หากเฉาเฉียงเชื่อฟังอาจารย์หลินผู้นี้และต่อต้านราชสำนัก สังหารคนอย่างนับมิถ้วน ถึงตอนนั้นก็จะมิใช่โจรที่ถูกบีบให้ขึ้นเขาแล้ว การจลาจลของเขาก็จะพ่ายแพ้ไปและจะต้องถูกประหารอย่างแน่นอน

อันเจ๋อได้ยินผู้ใต้บังคับบัญชาสืบรู้ถึงเฉาเฉียง และในใจก็รู้สึกเห็นใจพวกของเฉาเฉียง

พวกเขาล้วนเป็นราษฎรทั่วไป แต่ถูกชีวิตบีบให้เป็นโจร

อันเจ๋อมิอยากมองพวกเขาถูกสังหารไปโดยไม่มีความผิด

เขาถูกขังไว้ที่คุกที่ว่าการ ดูเหมือนว่าจะได้รับการสั่งสอนจากอาจารย์หลิน ผู้คุมจับตามองเขาอย่างเคร่งครัด มิเพียงแต่มือและเท้าที่ถูกล่าม ทั้งยังเอาโซ่รัดไว้ที่เอวของเขาอีก

อันเจ๋อรู้สึกกังวลเป็นอย่างมาก ครุ่นคิดไปต่าง ๆ นานา คิดหาวิธีอยากจะหนีออกไปแต่ก็หาวิธีมิเจอ

หลังจากอยู่มาจนถึงเย็น ผู้คุมก็เปลี่ยนกะ ผู้คุมที่มาใหม่เป็นวัยรุ่นอายุประมาณสิบสาม

นี่เป็นเด็กนี่!

อันเจ๋อรู้สึกดีขึ้นมานิดหน่อย พลางเอ่ย “ท่านพี่ อาจารย์หลินที่วันนี้เอาชนะข้าเป็นผู้ใดกัน! เขาเก่งกาจมาก ข้ายอมรับจากใจ!”