ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1447

อันเจ๋อชื่นชมการระวังตัวของเจียงเจิ้งเป็นอย่างมาก จากนั้นก็หยิบหุ่นไม้แกะสลักตัวหนึ่งออกมาจากแหวนพระสุเมรุ หุ่นไม้ตัวนั้นเป็นหญิงที่มีรูปร่างคล้ายเจียงอวี้

เจียงเจิ้งมองอย่างนิ่ง ๆ นั่นเป็นของขวัญวันเกิดที่เขาตั้งใจแกะสลักให้เจียงอวี้และให้นางไว้ตอนก่อนที่เขาจะติดตามท่านพ่อออกมารับตำแหน่ง เพราะกลัวว่าจะมิได้มีโอกาสกลับไปฉลองวันเกิดให้เจียงอวี้

เขากลัวว่าตนจะมองผิดไปจึงพุ่งเข้าไปแย่งหุ่นไม้ในมือของอันเจ๋อ

ที่กระโปรงของหุ่นไม้หญิงมีการแกะสลักกระต่ายตัวเล็ก ๆ ไว้หนึ่งตัว กระต่ายตัวนั้นหูขาดไปข้างหนึ่งเพราะว่าตนรีบแกะสลักจึงมิได้ระวังทำพลาดไป

“เจ้าคือว่าที่พี่เขยของข้าจริง ๆ หรือ?”

เจียงเจิ้งเอ่ยถามอย่างมิเชื่อ

“ข้าเอาชื่อท่านพ่อของข้าเป็นประกันว่าข้าคือคือว่าที่พี่เขยของเจ้าจริง ๆ!”

เรื่องการแต่งงานของอันเจ๋อกับเจียงอวี้ได้กำหนดแน่นอนแล้ว อันเจ๋อจึงคุยโวโอ้อวดได้

“พี่เขย!”

เจียงเจิ้งตาแดงทันที จากนั้นน้ำตาเม็ดโตก็ไหลลงมา เขาอยากจะพุ่งเข้าไปกอดอันเจ๋อแต่มือก็ถูกมัดอยู่

อันเจ๋อจึงรีบก้าวเข้าไปแก้มัดให้เขา

เฉาเฉียงก็เอ่ยอย่างกระอักกระอ่วน “เด็กผู้นี้ร้ายมาก ข้ามัดมือเขาไว้เพราะว่าเขาทุบตีคนไปทั่ว!”

เจียงเจิ้งเองก็มิได้มีเวลาโต้เถียงกับเขา ทันทีที่มือเป็นอิสระก็คว้าไหล่ของอันเจ๋อไว้แน่นแล้วร้องไห้พลางเอ่ย “ท่านพ่อข้า… ท่านพ่อข้าถูกพวกมันสังหารไปแล้ว!”

เนื่องจากการเล่าของเจียงเจิ้ง อันเจ๋อจึงได้รู้ว่าวันนั้นใต้เท้าเจียงกับเจียงเจิ้งพาพวกคนรับใช้เดินทางไปที่เจิ้งโจว แล้วก็พบกับพวกโจรในระหว่างทาง เหล่าคนรับใช้คุ้มกันใต้เท้าเจียงให้รีบหนีไป

แต่ผลก็คือ คนรับใช้ถูกพวกโจรโหดร้ายสังหารไปจนหมด ใต้เท้าเจียงจึงพาลูกชายหนีไปที่ริมน้ำ สุดท้ายก็สู้มิไหวถูกพวกโจรเอามีดแทงไปหลายครั้ง

ใต้เท้าเจียงรู้ตัวว่าหนีพวกโจรเหล่านี้มิพ้นแล้วจึงแข็งใจผลักเจียงเจิ้งลงน้ำไป

เจียงเจิ้งโชคดีหนีรอดพ้นมาได้และถูกน้ำพัดพามาที่สิงหยางจึงได้ถูกช่วยไว้

อันเจ๋อรีบครุ่นคิดมาตรการรับมือ สุดท้ายก็เอ่ยเสียงเรียบ “อาจารย์หลิน หัวหน้าเฉา พวกท่านส่งคนไปสืบข่าวดูก่อน แล้วส่งคนที่คล่องแคล่วอีกสองสามคนออกไปติดต่อแม่ทัพลั่วกับแม่ทัพจี้ให้มาสมทบกับข้าที”

“รอข้าเขียนหนังสือรายงานองค์จักรพรรดิก่อน จะต้องกำจัดพวกทุจริตเหล่านี้ให้สิ้นซากให้จงได้!”

อันเจ๋อรีบเขียนอย่างรวดเร็ว แล้วเขียนความผิดของพวกใต้เท้าจางไป และเพื่อความปลอดภัย เขาได้ทำการคัดลอกหลักฐานความผิดที่ใต้เท้าเจียงได้ตรวจสอบลงไปด้วย จากนั้นก็สั่งให้คนรีบเร่งไปส่งที่เมืองหลวงโดยแบ่งออกเป็นสามเส้นทาง

แต่ยังมิทันที่คนส่งจดหมายจะได้ออกเดินทางที่นอกเมืองสิงหยางก็ถูกทหารรักษาการณ์ของใต้เท้าจางล้อมไว้หมดแล้ว

แรกเริ่มอันเจ๋อยังคิดว่า ตนออกหน้าก็จะทำลายแผนการร้ายของใต้เท้าจางได้ และเป็นการยืนยันกับทหารรักษาการณ์ด้วยว่าตนมิได้ถูกพวกเฉาเฉียงสังหาร

ไหนเลยจะรู้ว่าแค่อันเจ๋อโผล่หน้าที่บนกำแพงเพื่อแสดงตัวตนกลับถูกธนูโจมตีไปทั่วแล้ว

หยางเจี้ยนหัวหน้าทหารรักษาการณ์ตะโกนเสียงแข็ง “โจรจากที่ใดกันที่แอบอ้างว่าเป็นผู้แทนพระองค์ ใต้เท้าอันของเราได้ตายไปในสนามรบอย่างกล้าหาญแล้ว ศพก็ถูกส่งไปที่ศาลาว่าการเจิ้งโจวแล้วด้วย!”

“พวกเจ้ายังมิรีบยอมจำนนแต่โดยดีอีก มิเช่นนั้นข้าจะบุกโจมตีประตูเมืองแล้วอย่ามาโทษข้าไร้ความปรานีที่สังหารพวกเจ้า”