ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1448

อันเจ๋อคิดที่จะโต้แย้งออกไปแต่สิ่งที่ต้อนรับเขาก็คือลูกธนูอย่างหนาแน่น

อาจารย์หลินลากอันเจ๋อกลับมาพลางเอ่ยเสียงเรียบ “ไม่มีประโยชน์ พวกเขาตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะสังหารพวกเราทั้งหมด การวินิจฉัยของเจ้าล้วนผิดเพี้ยนไปแล้ว!”

อันเจ๋อก็มองความโหดร้ายของหยางเจี้ยนออกเช่นกันจึงกังวลเป็นอย่างมาก “อาจารย์หลิน กองกำลังของพวกเราจะต้านการบุกของพวกเขาไหวหรือไม่?”

อาจารย์หลินยิ้มอย่างเย็นชา “สิงหยางของเรามีกองกำลังของราษฎรอยู่เพียงสามพันคนเท่านั้น จะเป็นคู่ต่อสู้ของทหารอาชีพเหล่านี้ได้อย่างไร!”

“หยางเจี้ยนมาในคราวนี้นำทหารมาเกือบหกพันคน! ทั้งสองฝ่ายแตกต่างกันมากถึงเพียงนี้ เป็นไปมิได้เลยที่จะป้องกันประตูเมืองไว้ได้!”

อันเจ๋อได้ยินดังนั้นก็รู้สึกกังวลมาก

แต่อาจารย์หลินก็หัวเราะอย่างดูถูกออกมาอีกครั้ง “แต่หากคิดจะต่อสู้ให้พวกเขาพ่ายแพ้ไปก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องที่เป็นไปมิได้!”

อันเจ๋อมองอาจารย์หลินอย่างงุนงง เขาเอาความมั่นใจมาจากที่ใดกัน!

“มิสามารถต้านทานได้ แต่สามารถใช้สติปัญญาชิงไหวชิงพริบได้!”

อาจารย์หลินเอ่ยอย่างมั่นใจเต็มเปี่ยม “ข้าจะสั่งให้คนเอาจดหมายของเจ้าออกไปส่งก่อน!”

อันเจ๋อมองอาจารย์หลินออกไปจัดการอย่างทำอะไรมิถูก กองกำลังทหารเข้ามาประชิดเมืองแล้ว อาจารย์หลินยังคงสงบได้เช่นนี้ คนผู้นี้ประมาทมิได้จริง ๆ!

......

เมื่อเซียวหลินเทียนได้รับจดหมายลับจากอันเจ๋อ เรื่องก็ผ่านไปสามวันแล้ว

เมื่อเห็นลายมือหน้าจดหมายเป็นของอันเจ๋อที่คุ้นเคย จิตใจของเซียวหลินเทียนก็สงบลงมาได้

อันเจ๋อยังมีชีวิตอยู่ เช่นนั้นเรื่องที่เจิ้งโจวจะต้องมีลับลมคมในเป็นแน่

เซียวหลินเทียนเปิดจดหมายลับของอันเจ๋อดู

เขาอ่านไปก็เกิดความโมโหขึ้นมา หวางหมิง ใต้เท้าจาง กินเงินเบี้ยหวัดราชการแต่กลับหลอกลวงเบื้องบน กล้าโกงกินงบประมาณจำนวนมากในการซ่อมแซมเส้นทางแม่น้ำในแต่ละครั้ง

แต่ละขั้นตอนนี้มีขุนนางที่เกี่ยวข้องอยู่ภายในเท่าใดกันแน่ เซียวหลินเทียนมิกล้าคิดไปมากกว่านี้

การสอบเอินเคอยังมิได้มีการจัดขึ้น เขาต้องจัดการกับพวกทุจริตเหล่านี้เสียก่อน แล้วต้องเลือกขุนนางอีกจำนวนมากมาแทนที่

เซียวหลินเทียนมิสามารถเปลี่ยนอะไรได้มากในเวลาฉุกละหุก จึงทำได้เพียงตรวจสอบคนร้ายมิกี่คนเท่านั้น แล้วจัดการกับพวกเขาก่อน

เซียวหลินเทียนดำเนินพร้อมกันทั้งสองทาง ทางหนึ่งคือให้ใต้เท้าเจิ้งจากกรมขุนนางที่ตนไว้ใจไปตรวจสอบใต้เท้าจางและขุนนางที่มีความสนิทสนมกับข้าหลวงเจิ้งโจวคนก่อนอย่างลับ ๆ หาหลักฐานที่พวกเขาโกงกินเงินในการซ่อมแซมเส้นทางแม่น้ำ

ส่วนอีกทางหนึ่ง เซียวหลินเทียนมุ่งเป้าไปที่ที่ดินรกร้าง และดำเนินการในก้าวแรกของการเรียกคืนที่ดิน

เซียวหลินเทียนให้ใต้เท้าเจี่ยงเจ้ากรมพระคลังจัดการ และนำขุนนางว่าการกับขุนนางกรมพระคลังไปที่ชานเมืองเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ที่ดินเพาะปลูก

ใต้เท้าเจี่ยงยังมิรู้ว่าที่นี่มีกับดักของเซียวหลินเทียนอยู่ เขานำขุนนางกลุ่มหนึ่งไปรอบ ๆ บริเวณแถบชานเมืองของเมืองหลวงและวางแผนว่าจะปล่อยผ่านเรื่องนี้

แต่เซียวหลินเทียนกลับเอ่ย “ยากที่เราจะได้ออกมากันสักครั้งหนึ่ง ไปไกลอีกหน่อยก็แล้วกัน!”