ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1451

หลังจากหลิงอวี๋ได้รู้วิธีการนี้ก็ชื่นชมเซียวหลินเทียนอย่างจริงใจ

นางรู้สึกว่านับวันเซียวหลินเทียนก็ยิ่งเก่งขึ้นเรื่อย ๆ การใช้วิธีการนำคำพูดของฝ่ายตรงข้ามมาตอบโต้ฝ่ายตรงข้ามเองนั้นดีมาก!

กระทั่งเหตุการณ์วุ่นวายที่เจิ้งโจวสิ้นสุดลง เซียวหลินเทียนก็คงจะทำให้สถานการณ์มั่นคงและสามารถเข้าสู่ช่วงเพาะปลูกในวสันตฤดูได้อย่างราบรื่นแล้ว

ในขณะที่หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนกำลังให้ความสนใจกับเรื่องที่เจิ้งโจว ป้าสะใภ้ใหญ่ก็นำป้ายของท่านอดีตเสนาบดีเข้าวังมาขอพบหลิงอวี๋

หลิงอวี๋ค่อนข้างสงสัย ป้าสะใภ้ใหญ่มีเรื่องด่วนอันใดกัน?

นางจึงรีบให้หลิงซวนไปพาป้าสะใภ้ใหญ่เข้าวังทันที

เมื่อป้าสะใภ้ใหญ่เห็นหลิงอวี๋ ยังมิทันได้พูดอะไรก็ตาแดงแล้ว

หลิงอวี๋จึงเอ่ยถามอย่างประหลาดใจ “ป้าสะใภ้ใหญ่เป็นอะไรไป? เกิดเรื่องอะไรขึ้น? หรือว่าเป็นท่านปู่?”

“ไม่ ๆ… มิใช่ท่านปู่ของท่านแต่เป็นหว่านเอ๋อร์เพคะ!”

ป้าสะใภ้ใหญ่ควักจดหมายฉบับหนึ่งมาส่งให้หลิงอวี๋พลางเอ่ย

“ก่อนหน้านี้แม่ทัพเผยบอกว่าจะช่วยพวกเราตามหาท่านลุงใหญ่ของท่าน แต่เขาไปหลายวันแล้วก็มิได้มีจดหมายมา หว่านเอ๋อร์จึงร้อนใจแล้วทิ้งจดหมายนี้ไว้เมื่อวานว่านางออกไปตามหาเผยอวี้กับท่านลุงใหญ่ของท่านแล้ว!”

หลิงอวี๋พูดมิออก เหตุใดหลิงหว่านจึงทำตามอำเภอใจเช่นนี้!

นางรับปากไว้แล้วว่าจะช่วยหลิงหว่านตามหาหลิงเสียงกัง เผยอวี้เองก็ออกไปตามหาเช่นกัน เหตุใดหลิงหว่านยังต้องออกไปเองอีก นางมิรู้หรือว่านางเป็นสตรีออกไปข้างนอกผู้เดียวมันอันตรายมาก?

หลิงอวี๋เปิดจดหมายอ่านอย่างรวดเร็ว

หลิงหว่านบอกว่าจดหมายฉบับสุดท้ายของเผยอวี้ส่งมาจากแถว ๆ เจิ้งโจว เขาบอกว่าพบเบาะแสของหลิงเสียงกังแล้ว

หลิงอวี๋นึกไปถึงเหตุจลาจลที่เจิ้งโจวในช่วงนี้ก็เข้าใจความคิดของหลิงหว่านในทันที

หลิงหว่านเป็นห่วงว่าเผยอวี้ไปตามหาหลิงเสียงกังแล้วจะประสบเหตุจลาจลเข้าจึงมิได้ข่าวคราวของเผยอวี้ นางจึงไปตามหาเขาที่เจิ้งโจวด้วยตนเอง

หลิงอวี๋เป็นกังวลขึ้นมาในทันที เจิ้งโจวกำลังวุ่นวายถึงเพียงนั้น ทหารก็กลายเป็นโจรไปด้วย นอกจากนี้ยังมีพวกโจรเช่นพวกของหลิวจวินที่สังหารคนมิเลือกหน้าอีก หากหลิงหว่านตกอยู่ในเงื้อมมือของพวกเขาจะยังรอดชีวิตกลับมาได้หรือ?

“มิได้!”

เซียวหลินเทียนร้อนใจขึ้นมาทันที “เจ้าก็บอกเองว่าเจ้ามิสบายใจที่หลิงหว่านมุ่งหน้าไปที่นั่นตัวคนเดียว แล้วเจ้าจะให้ข้าสบายใจหรือ?”

“อาอวี๋ อันเจ๋อกับท่านอ๋องผิงหนานเป็นถึงผู้แทนพระองค์ พวกใต้เท้าจางยังกล้าลอบสังหารเขาเลย! พวกเขาไม่มีทางปรานีเจ้าเป็นแน่!”

“ข้าให้เจ้าไปเสี่ยงมิได้ เจ้าอยู่ที่เมืองหลวงนี่เถิด ข้าจะส่งคนออกไปตามหาหลิงหว่านกับเผยอวี้เอง!”

หลิงอวี๋จึงเอ่ยปลอบใจ “เซียวหลินเทียน ก่อนหน้านี้ท่านก็ยังเคยคิดที่จะบุกไปพิชิตด้วยตนเอง แต่บทบาทของท่านมีความสำคัญเป็นอย่างมาก ไม่มีผู้ใดสามารถแทนที่ท่านได้!”

“หม่อมฉันไปในครานี้ก็นับว่าเป็นตัวแทนท่านบุกไปพิชิตเรื่องนี้ นอกจากการไปตามหาหลิงหว่านแล้ว ยังสามารถช่วยท่านตรวจสอบขุนนางระหว่างทางได้ด้วยเพคะ!”

“อ่านตำราหมื่นเล่มมิสู้ออกเดินทางไกลหมื่นลี้เพคะ กลับมาหม่อมฉันยังสามารถเสนอแผนการปฏิรูปให้ท่านได้อีกมากทีเดียว!”

“ท่านเชื่อหม่อมฉันเถิด ความสามารถของหม่อมฉันในตอนนี้สามารถป้องกันตัวได้แล้ว หากสู้มิไหวหม่อมฉันก็ใช้ไหวพริบได้เพคะ!”

“ยิ่งไปกว่านั้น หม่อมฉันเคยรับปากกับหลิงหว่านไว้ว่าจะช่วยนางตามหาท่านลุงใหญ่ ท่านมิอาจทำให้หม่อมฉันกลายเป็นคนที่มิรักษาคำพูดได้นะเพคะ!”