ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1480

เฝิงฉินพูดถึงตรงนี้ก็คล้ายกับว่าสีหน้าเปลี่ยนไป นางจับที่ท้องของตนพลางคุกเข่าให้หลิงอวี๋อย่างช้า ๆ

“ฮองเฮา หม่อมฉันตั้งครรภ์อยู่ ลูกจะขาดพ่อไปตั้งแต่ยังมิทันได้เกิดมามิได้เพคะ!”

“ขอความเมตตาฮองเฮาอย่าได้บังคับให้สามีของหม่อมฉันทำการผ่าตัดเลยเพคะ ปล่อยพวกเราไปตามเส้นทางเถิดเพคะ!”

ทันทีที่นางพูดเช่นนี้ออกมา หลิงซวนก็โกรธเป็นอย่างมาก นี่พูดไปพูดมากลายเป็นหลิงอวี๋มิดีเสียแล้ว

หลิงอวี๋เองก็โกรธเช่นกัน เฝิงฉินผู้นี้ช่างสมกับที่ขึ้นเหนือล่องใต้ทำการค้าขายเสียจริง ฝีปากคล่องแคล่วเช่นนี้ จนสามารถพูดกลับดำกลายเป็นขาวได้

“ท่านพ่อ ฮองเฮา… ในเมื่อพวกเขามิเข้าใจความซาบซึ้งก็ให้พวกเขาไปเสียเถิด!”

หลิงเสียงเซิงหาโอกาสพูดมิได้เลย ตอนนี้เมื่อเห็นว่าเฝิงฉินบีบบังคับหลิงอวี๋เช่นนี้ก็แอบดีใจ

ทางที่ดีที่สุดคือ หลิงอวี๋ต้องรีบไล่หลิงเสียงกังออกไป ให้เขาไปตายด้านนอก จะได้มิต้องมีคนมาแย่งทรัพย์สินกับตน!

“ไสหัวไป...”

ท่านอดีตเสนาบดีก็โกรธกับคำพูดกลับดำเป็นขาวของเฝิงฉินจนเครากระดิก เขาจึงตะคอกอย่างโมโห “กลับไปเก็บข้าวของของพวกเจ้า แล้วไสหัวออกไปจากจวนเสนาบดีเจิ้นหย่วนบัดเดี๋ยวนี้!”

“ข้าจะถือเสียว่าไม่มีลูกชายเช่นเจ้า!”

“สามี เราไปกันเถิด!”

เฝิงฉินกังวลว่าหลิงเสียงกังจะหวั่นไหวจึงจับหลิงเสียงกังไว้

เฝิงฉินไม่มีทางจะไปจากจวนเสนาบดีเจิ้นหย่วนที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ เมื่อครู่นางจึงตัดสินใจอย่างรวดเร็ว

ฐานะของหลิงอวี๋สูงศักดิ์ และเห็นได้ชัดว่านางยืนอยู่ข้างนางซุน

เฝิงฉินมิอาจยอมให้หลิงอวี๋ทำการผ่าตัดให้หลิงเสียงกัง ทำให้หลิงเสียงกังจำนางซุนได้และต่อไปก็จะเย็นชาต่อตน

นางเพียงอยากจะจับหลิงเสียงกังไว้ให้แน่น รอให้ลูกคลอด ถึงเวลานั้นก็จะลากหลิงเสียงกังมารับผิดต่อหน้าท่านอดีตเสนาบดี และอ้อนวอนท่านอดีตเสนาบดี ท่านอดีตเสนาบดีจะมิยอมรับลูกชายของตนได้หรือ?

การถอยเพื่อเดินหน้าต่อ นี่คือวิธีสุดท้ายที่เฝิงฉินคิดได้

น้ำตาของนางกับท่าทีที่เห็นว่าความเป็นความตายของหลิงเสียงกังสำคัญที่สุดทำให้หลิงเสียงกังหวั่นไหว

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน