ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1511

ทางด้านหลิงอวี๋กำลังเผชิญกับศัตรูที่แข็งแกร่ง จ้าวหรุ่ยหรุ่ยเองก็รู้สึกได้ถึงความผันผวนของพลังวิญญาณของหลิงอวี๋ นางค่อนข้างตกใจ หลิงอวี๋ก็เป็นผู้ฝึกฝนเช่นกันหรือ?

อีกทั้งดูเหมือนว่าการฝึกพลังวิญญาณจะถึงดินแดนที่สี่แล้วด้วย?

สิ่งนี้ทำให้จ้าวหรุ่ยหรุ่ยตะลึงไปครู่หนึ่ง แต่จ้าวหรุ่ยหรุ่ยก็ยิ้มออกมาอย่างเหยียดหยาม

หลิงอวี๋เพิ่งจะดินแดนที่สี่ ตนเองอยู่ระดับสูงของดินแดนที่หกแล้ว ขอเพียงตนเองบรรลุผ่านดินแดนที่หกไปก็จะเป็นดินแดนที่เจ็ด

อาจารย์บอกไว้แล้วว่า หากถึงดินแดนที่เจ็ด แผ่นดินใหญ่ทั้งสี่แคว้นนี้ก็จะไม่มีผู้ใดเป็นคู่ต่อสู้ของตน!

นางจ้าวหรุ่ยหรุ่ยคือคนที่อาจารย์ยกย่องว่ามีปัญญามาก คุณหนูตระกูลขุนนางเช่นหลิงอวี๋ การถึงดินแดนที่สี่ก็เป็นขั้นสุดที่นางฝึกฝนแล้ว!

นางไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของตนได้แน่!

และความผันผวนของพลังวิญญาณบนร่างของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยกับหลิงอวี๋นั้นเซียวหลินเทียนก็สัมผัสได้ สีหน้าของเขาจึงเรียบเฉยลง

ดังเช่นหลิงอวี๋ แรกเริ่มเขาตกใจที่ลูกสาวของจ้าวฮุยเป็นผู้บำเพ็ญตนเช่นกัน จากนั้นก็ตระหนักได้ว่า การที่จ้าวฮุยให้จ้าวหรุ่ยหรุ่ยแต่งงานกับองค์ชายคังมิเพียงแต่เป็นการเชื่อมความสัมพันธ์กันอย่างแน่นอน

แต่มุ่งหมายมาที่ตนกับหลิงอวี๋!

เมื่อเห็นทั้งสองคนเผชิญหน้ากัน เซียวหลินเทียนก็ลุกขึ้นทันทีแล้วมายืนขวางหน้าหลิงอวี๋อย่างสงบ

เมื่อสายตาของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยถูกขวางกั้น นางจึงพบเซียวหลินเทียน และพลังวิญญาณที่ไหลเวียนบนร่างของเซียวหลินเทียนเองก็ทำให้จ้าวหรุ่ยหรุ่ยสังเกตเห็นเช่นกัน

คิดมิถึงว่าพวกเขาสองสามีภรรยาล้วนเป็นผู้บำเพ็ญตน!

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยรู้ได้ว่าการฝึกฝนของเซียวหลินเทียนเพิ่งจะถึงดินแดนที่สี่ มุมปากของนางจึงยิ่งแสดงความเหยียดหยาม

ถึงดินแดนที่สี่ก็สามารถเรียกจักรพรรดิได้ เช่นนั้นหากตนแย่งบัลลังก์มังกรกับเขาเข้าจริง ๆ เซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋รวมเข้าด้วยกันก็มิใช่คู่ต่อสู้ของตน!

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยคิดมิถึง ที่จริงแล้วหลิงอวี๋อยู่ระดับสูงของดินแดนที่ห้าแล้ว เพียงแต่นางมิแน่ชัดในความสามารถของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยจึงปิดบังการฝึกฝนของตนไว้

“คำนับกันและกัน!”

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยกับหลิงอวี๋กำลังประลองกันอยู่จึงมิได้ยินที่เจ้าพิธีพูด

องค์ชายคังคำนับลงไปแล้ว ทุกคนเห็นว่าจ้าวหรุ่ยหรุ่ยยังคงยืนตัวตรงอยู่และหันไปทางองค์จักรพรรดิ

เจ้าพิธีมิรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น กลัวว่าจะเป็นที่เยาะเย้ยกันจึงเพิ่มเสียงเตือนอีกครั้ง

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยยิ้มออกมา

การกระทำนี้ในสายตาของนางคือคนที่ทำอะไรโดยมิดูกำลังของตนอย่างมิต้องสงสัย หากนางจ้าวหรุ่ยหรุ่ยคิดจะลงมือกับหลิงอวี๋ เซียวหลินเทียนก็ต้านมิอยู่อย่างแน่นอน!

แม้ว่าบุรุษผู้นี้จะค่อนข้างโง่เขลา แต่ก็ค่อนข้างน่ารัก!

แม้ว่าจ้าวหรุ่ยหรุ่ยจะเฉียวฉลาด แต่ตั้งแต่เล็กก็ถูกจ้าวฮุยส่งไปร่ำเรียนกับอาจารย์ นางเข้าใจเรื่องของบุรุษสตรี แต่มิเคยมีบุรุษคนใดที่สามารถเข้ามาในใจของนางได้

เวลานี้เมื่อมองเซียวหลินเทียน นางกลับใจเต้นเล็กน้อย

แม้ว่านางจะแข็งแกร่ง แต่ก็ชอบให้ในเวลาที่เผชิญอันตรายแล้วมีคนที่สามารถมาขวางตรงหน้าตนไว้โดยมิลังเลเช่นกัน

แม้ว่าวรยุทธ์ของเซียวหลินเทียนจะมิสู้ตน แต่ขอเพียงสั่งสอนจนเชื่อฟังและภักดีได้ การมีเขาอยู่ข้างกายก็เป็นภาพที่เจริญตาเจริญใจดี!

เหอะ ๆ หลิงอวี๋ ข้ามาที่ฉินตะวันตกแล้ว ก็ไม่มีที่ให้เจ้ายืนแล้ว!

เจ้าสนใจสิ่งใด ข้าก็จะแย่งชิงสิ่งนั้นไป!

นี่คือก้าวแรก ก็แย่งชิงมนุษย์ที่กีดขวางของเจ้าผู้นี้แล้วกัน!