ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1518

การยั่วยุขององค์ชายคังทำให้จ้าวหรุ่ยหรุ่ยหัวเราะออกมา

“สังหารหลิงอวี๋จะไปยากอะไรกัน!”

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยยิ้มอย่างเย็นชา “รอให้ข้าได้ของที่ข้าต้องการจากนางก่อน ข้าย่อมต้องส่งนางไปตายอยู่แล้ว!”

ที่ตัวของหลิงอวี๋มีหยกหล้าสุขาวดี นี่คือสิ่งที่คนแดนปีศาจเฝ้าปรารถนาที่จะได้มา จ้าวหรุ่ยหรุ่ยได้รู้ข่าวก็ใจเต้นขึ้นมาเช่นกัน

เป็นดังที่หลิงอวี๋คาดการณ์ไว้ จ้าวหรุ่ยหรุ่ยฝึกฝนอยู่ที่ดินแดนที่หกมาหนึ่งปีกว่าแล้วก็ยังมิสามารถบรรลุได้ หากได้หยกหล้าสุขาวดีมา เช่นนั้นก็จะเลื่อนขั้นขึ้นได้อย่างราบรื่นแล้ว

องค์ชายคังเองก็รู้มาจากไท่เฟยเส้าว่าที่ตัวของหลิงอวี๋มีของล้ำค่าอยู่ แม้ว่าเขาจะมิเข้าใจว่านั่นคือของอะไร แต่แม้แต่จ้าวหรุ่ยหรุ่ยก็อยากได้จะต้องเป็นสมบัติหายากอย่างแน่นอน

เขาจึงเอ่ยออกไป “แต่ตอนนี้นับวันหลิงอวี๋ก็ยิ่งเก่งกาจขึ้นเรื่อย ๆ มีนางช่วยเซียวหลินเทียน เซียวหลินเทียนก็มีแต่จะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ แล้วข้าจะต้องรอไปถึงเมื่อใด!”

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยเห็นองค์ชายคังอ่อนลงแล้ว มิกล้าเรียกแสดงอำนาจต่อหน้าตนแล้วจึงเอ่ยออกไปอย่างเย็นชา “มิต้องรอนานจนเกินไป!”

“ก่อนหน้านี้ข้ามิได้เห็นหลิงอวี๋อยู่ในสายตา และมิได้ทำความเข้าใจกับนาง กระทั่งข้าได้ศึกษาดู ข้าจะกำจัดหลิงอวี๋ให้เจ้าก่อน!”

“เจ้าบอกข้าเรื่องคนข้างกายของหลิงอวี๋มา ข้าต้องการสายลับ!”

เป้าหมายของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยคือหยกหล้าสุขาวดี หากมีสายลับจึงจะเข้าใจหลิงอวี๋มากขึ้น

องค์ชายคังลงทุนลงแรงไปมากเพื่อที่จะจัดการกับหลิงอวี๋

เขาตรวจสอบพวกสุ่ยหลิงกับหลิงซวนไปแล้ว เพียงแต่มิเคยพบความคืบหน้าเลย

เหล่านางรับใช้ของหลิงอวี๋ล้วนเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกับนาง มักจะอยู่กับนางเหมือนเงาตามตัว องค์ชายคังมิสามารถยื่นมือเข้าไปได้

เขาบอกข้อมูลของพวกนางรับใช้กับจ้าวหรุ่ยหรุ่ย จ้าวหรุ่ยหรุ่ยฟังแล้วก็มิได้รู้สึกว่ายากเย็นอะไร

ในความคิดของจ้าวหรุ่ยหรุ่ย ความภักดีของนางรับใช้เหล่านี้ล้วนต่ำต้อย ขอเพียงเบี้ยที่ตนได้รับมีมากพอ นางมิเชื่อว่าพวกนั้นจะมิหวั่นไหว

“จริงสิ จวนเสนาบดีเจิ้นหย่วนเองก็มีความคืบหน้าเช่นกัน!”

องค์ชายคังเดินออกจากประตูแล้วก็หันกลับไปมองจ้าวหรุ่ยหรุ่ยอย่างเศร้าใจ

หากสตรีผู้นี้มีความสามารถช่วยตนจัดการหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนได้จริง เช่นนั้นเรื่องที่ไร้มารยาทกับตนในวันนี้ก็จะมิเอาความกับนาง

แต่หากไม่มีความสามารถ เช่นนั้นเขาจะมิปล่อยนางไป

องค์ชายคังเดินไปคิดไป ในคืนวันเข้าหอ จ้าวหรุ่ยหรุ่ยโอนอ่อนผ่อนตามมาก ๆ เข้าหอกับตนโดยมิได้มีสิ่งใดผิดปกติ

เหตุใดจู่ ๆ ก็ราวกับเปลี่ยนเป็นอีกคนเล่า?

องค์ชายคังไหนเลยจะคิดได้ว่าคนที่เข้าหอกับเขามิใช่จ้าวหรุ่ยหรุ่ย แต่เป็นสุ่ยเหอนางรับใช้ของจ้าวหรุ่ยหรุ่ย

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยหลงใหลในการฝึกฝน หากยังมิเลื่อนไปดินแดนที่เจ็ด ก็มิอยากเสียความบริสุทธิ์ของตนไป

ดังนั้นนางจึงเติมผงกล่อมประสาทในธูป แล้วให้สุ่ยเหอเข้าหอกับองค์ชายคังแทนตนเอง...