ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1544

หลิงหว่านอยู่ในห้องได้ยินดังนั้นใจก็จมดิ่งลงทันที

ด้านนอกมิรู้ว่ามีคนแบบใดเฝ้าพวกเขาอยู่ หลิงเสียงกังก็ถูกวางยาพิษอีก พวกเขาจะหนีไปได้อย่างปลอดภัยหรือ?

“แล้วหลิงหว่านเล่า?” อีกคนหนึ่งเอ่ยถาม

“เก็บนางไว้ก่อน รอผ่านวันพรุ่งไปแล้วค่อยว่ากัน!”

วันพรุ่ง?

วันพรุ่งจะเกิดอะไรขึ้น?

หลิงหว่านมิเข้าใจเรื่องภายนอก แต่ฟังจากบทสนทนาของทั้งสองคนแล้วนางก็รู้ว่าวันพรุ่งจะต้องเป็นวันสำคัญแน่นอน

นางกับหลิงเสียงกังจะต้องหนีไปให้ได้ก่อนวันพรุ่งจะมาถึง และไปเปิดโปงแผนร้ายของเฝิงฉิน

ดีที่สองคนนั้นแค่คุยกันอยู่ด้านนอก มิได้เข้ามาตรวจสอบด้านใน

กระทั่งด้านนอกไม่มีเสียงใดแล้ว หลิงหว่านก็กระซิบอย่างร้อนใจ “ท่านพ่อ อีกนานหรือไม่?”

หลิงหว่านมองมิเห็นหลิงเสียงกัง ริมฝีปากของเขาทั้งบนและล่างล้วนถูไปกับเชือกป่านจนเลือดเปื้อนเชือกป่านแดงฉานไปหมด

เขาเองก็ได้ยินบทสนทนาของสองคนนั้นและกังวลมากเช่นกัน เขามีเวลามิมากแล้ว เขาต้องรีบช่วยแก้มัดให้หลิงหว่านแล้วให้นางหนีออกไป

นางเป็นลูกสาวของตน แม้ว่าเขาจะจำมิได้ แต่คำเรียกพ่อนั้นก็เป็นแรงให้เขา!

หลิงเสียงกังกับหลิงหว่านล้วนมิรู้ว่าเผยอวี้พาคนมาหาที่นี่จนพบแล้ว ที่มิได้รีบร้อนช่วยเหลือก็แค่ต้องการแน่ใจว่าจะมิเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่นแล้วทำให้มีปัญหาใหม่แทรกเข้ามา

วันพรุ่งเซียวหลินเทียนก็จะจัดงานเลี้ยงท้องถนนเพื่อล้างมลทินให้หลิงอวี๋แล้ว หากมือมืดรู้ว่าหลิงเสียงกังกับหลิงหว่านถูกช่วยเหลือออกไป จะต้องเปลี่ยนแผนแน่นอน

พวกเขาไม่มีเวลาไปจัดการอีกแล้ว จึงทำได้เพียงซ้อนแผนให้พวกเขาคิดว่าหลิงเสียงกังกับนางซุนล้วนอยู่ในการควบคุม

เมื่อนางรับใช้ที่มาส่งข่าวกลับไป คนของเผยอวี้ก็ตามไป

เพื่อมิให้แผนแตก สายลับจึงทำได้เพียงตามอยู่ไกล ๆ กระทั่งสุดท้ายเห็นนางเข้าเมืองและตรงไปที่ตำหนักองค์ชายคัง สายลับจึงส่งคนไปรายงานเผยอวี้แล้วตนก็คอยเฝ้าระวังต่อ

ทันทีที่เซียวหลินเทียนรู้เรื่องนี้ เขาก็บีบถ้วยชาในมือจนแตก

จ้าวเจินเจินตายไปแล้ว ตระกูลจ้าก็ส่งจ้าวหรุ่ยหรุ่ยมา ทันทีที่จ้าวหรุ่ยหรุ่ยมาก็วางแผนการร้ายมุ่งเป้ามาที่หลิงอวี๋ นี่เป็นการยั่วยุจริง ๆ!

ภายใต้การข่มขู่จากกระบี่ที่ส่องประกายของเหล่าทหารกองทัพหลวงจึงไม่มีผู้ใดกล้าก่อเรื่อง

ถึงอย่างไรวันนี้องค์จักรพรรดิก็รับปากกับทุกคนไว้แล้วว่าจะมาทำการอธิบาย ก่อนที่จะได้ฟังว่าคำอธิบายขององค์จักรพรรดิยุติธรรมหรือไม่ การสร้างเรื่องจะมิเป็นการหาเรื่องใส่ตัวหรือ?

งานเลี้ยงท้องถนนมีกำหนดการเริ่มในยามกลางวัน ยังมิทันถึงเวลาถนนจูเชวี่ยก็แน่นขนัดไปด้วยผู้คนแล้ว

ทูตที่แคว้นเล็กแต่ละเคว้นส่งมาก็ต่างรับคำเชิญมาที่สถานที่จัดงาน พวกเขาเองก็มีเรื่องหนักอกหนักใจเช่นกัน อยากจะดูว่าจักรพรรดิองค์ใหม่ของฉินตะวันตกที่พวกเขาร่วมด้วยนั้นจะคู่ควรกับการที่พวกเขาจะจงรักภักดีต่อไปหรือไม่

ทุกคนต่างรอคอยอย่างใจจดใจจ่อ เพื่อรอให้องค์จักรพรรดิปรากฏตัว

ในยามกลางวัน ประตูวังเปิดออก เซียวหลินเทียนก็จูงมือหลิงอวี๋ออกมาปรากฏตัวอยู่ที่ประตูวัง

เซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋ล้วยแต่งกายด้วยชุดทางการของจักรพรรดิและฮองเฮา เครื่องแต่งกายที่ยิ่งใหญ่นั้นดูมีสง่าราศีอย่างยิ่ง

เสียงแหลมสูงและทรงพลังของราชองครักษ์กองทัพหลวงที่เปิดทางก็ดังขึ้นมา “องค์จักรพรรดิและฮองเฮาเสด็จ...”

ทั่วทั้งสถานที่นั้นเงียบลงทันที ทุกคนต่างมองย่างก้าวที่มั่นคงของทั้งสองเดินเข้ามาเรื่อย ๆ ด้วยจิตใจที่ซับซ้อน...