ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1545

“มิต้องกลัว แม้ว่าทุกคนในใต้หล้าจะร้ายกับเจ้า เจ้าก็ยังมีข้าอยู่!”

หลิงอวี๋เดินไปอย่างมั่นคง เซียวหลินเทียนนั้นจับมือของนางไว้แน่น

แม้ว่าจะมิได้พูด แต่คำที่เซียวหลินเทียนสัญญาก็ดังก้องอยู่ข้างหูของหลิงอวี๋

นางมองหนทางไกลที่คลาคล่ำไปด้วยผู้คน คนที่มาในวันนี้มากกว่าในวันพิธีแต่งตั้งฮองเฮาหลายเท่า

มิได้มีเพียงแต่ขุนนาง ยังมีทูตจากแคว้นเล็กที่มาประชุม และมีเหล่าราษฎรที่นางเคยคิดทุ่มเทแรงกายแรงใจเพื่อประโยชน์และความสุขของพวกเขาด้วย...

มีศัตรู และมีสหาย!

หลิงอวี๋เห็นท่านอดีตเสนาบดี เจียงอวี้ และพระชายาผิงหนานอยู่ท่ามกลางฝูงชนนั้น...

แล้วก็เห็นจ้าวหรุ่ยหรุ่ยที่มีผ้าปิดหน้าและองค์ชายคัง!

หลิงอวี๋ยิ้มแล้วตามเซียวหลินเทียนเดินไปที่แท่นสูง

ดูเหมือนว่านี่มิใช่การมาเข้าร่วมการพิพากษาคดีของตน แต่แค่มาเข้าร่วมงานเลี้ยงท้องถนนซึ่งหาได้ยากที่จะแสดงความรุ่งเรืองของฉินตะวันตก

เซียวหลินเทียนยืนอยู่หน้าเก้าอี้มังกรสูงใหญ่ที่จัดมาเป็นพิเศษ สายตากวาดมองไปรอบ ๆ จากนั้นก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมด้วยอำนาจและสงบเยือก

“เหล่าขุนนางและราษฎรฉินตะวันตก ทุกคนมาเข้าร่วมงานเลี้ยงท้องถนนนี้ก็ล้วนรู้กันดีว่างานเลี้ยงท้องถนนวันนี้มีจุดประสงค์สองประการ”

“ประการแรก ทูตจากแคว้นเล็ก ๆ อย่างแคว้นพัน แคว้นเฉิงมาเยี่ยมเยือน ตัวข้าจึงจัดงานเลี้ยงท้องถนนนี้เพื่อต้อนรับพวกเขา ให้พวกเขาได้สนุกสนานร่วมกับคนในฉินตะวันตกของข้า!”

“ประการที่สอง สำหรับเรื่องในเมืองหลวงช่วงนี้เกี่ยวกับที่ฮองเฮาบีบบังคับท่านลุง เรื่องการเลี้ยงวัวนมที่เลวร้าย รวมถึงเรื่องการส่งเสริมหลี่ต้าหนิวผู้เป็นบิดาของลูกศิษย์ในการทุจริตเงินก่อสร้างอาคารศึกษาจนนำไปสู่คดีที่มีคนตายและบาดเจ็บนับสิบคน ดังนั้นตัวข้าจึงจะทำการตัดสินคดีต่อหน้าธารกำนัล”

เสียงของเซียวหลินเทียนใช้กำลังภายในในการถ่ายทอดออกไป ทำให้ราษฎรและขุนนางทั่วทั้งถนนจูเชวี่ยได้ยินกันอย่างชัดเจน

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยกับจ้าวฮุยได้ยินแล้วมิเห็นด้วย เซียวหลินเทียนจะพูดให้ชัดเจนได้อย่างไรกัน!

แม่ทัพสือตะคอกอย่างแรงเพื่อหยุดเสียงก่นด่าของครอบครัวเหล่านั้น

เซียวหลินเทียนกวาดสายตามองไปทั่วอย่างเย็นชา แล้วจึงเอ่ยเสียงเรียบ “คดีนี้แม่ทัพเฉินและใต้เท้าเถี่ยผู้เป็นขุนนางบัญชาการได้ร่วมกันตรวจสอบ เชิญใต้เท้าเถี่ยให้คำตอบกับทุกคน!”

ใต้เท้าเถี่ยที่ถูกเรียกชื่อก็ขึ้นไปบนแท่นสูง เขาอายุสี่สิบกว่า มีใบหน้าเหลี่ยม เพราะเป็นคนที่ตัดสินคดีอย่างยุติธรรมจึงมีชื่อเสียงในหมู่ชาวบ้านเป็นอย่างมาก

ทันทีที่ใต้เท้าเถี่ยปรากฏตัว ครอบครัวเหล่านั้นก็มองเขาอย่างคาดหวัง เมื่อเทียบกับเซียวหลินเทียนที่เพิ่งจะขึ้นครองบัลลังก์ พวกเขาเชื่อใต้เท้าเถี่ยที่ทำหน้าที่เป็นขุนนางบัญชาการผู้นี้มากกว่า

ใต้เท้าเถี่ยเอ่ยเสียงเรียบ “ข้าได้รับพระราชโองการจากองค์จักรพรรดิให้ไปตรวจสอบสถานที่ที่อาคารศึกษาถล่ม และตรวจสอบตระกูลของหลี่ต้าหนิว...”

“หลังจากที่ข้าได้ตรวจสอบข้อเท็จจริงอย่างรอบคอบในช่วงหลายวันที่ผ่านมา ไม่มีข้อเท็จจริงที่ระบุว่าหลี่ต้าหนิวทุจริตเงินก่อสร้างอาคารศึกษา!”

ใต้เท้าเถี่ยยังพูดมิทันขาดคำ คนที่จ้าวหรุ่ยหรุ่ยสั่งให้ไปปะปนอยู่ในฝูงชนก็กระโดดออกมาแล้วตะโกนเสียงดัง

“พูดจาเหลวไหล พวกเจ้าปกป้องกัน… เงินของหลี่ต้าหนิวที่ร้านตั๋วเงินสี่หลายมีอยู่สองแสนกว่าตำลึง หากมิได้ทุจริต ช่างไม้เช่นเขาจะมีเงินมากถึงเพียงนี้ได้อย่างไร!